Esselamu aleykum arkadaslar..
Benim aklima haftalardir bu soru takiliyor. Gecenlerde yengemle konusurken kendine hediye edilen birseyi bana hediye etti. Ben itiraz edince "sunnet" dedi, susuverdim. Bir sitede sunu buldum:
Soru: Bir hanımefendi:
“Hediyeyi hediye etmek sünnet midir?” diye sormuş.
Cevap: Hediyeyi hediye etmek sünnet değildir. Ama hediye, hediye edilebilir. Hediyeyi hediye etmenin sünnet olması için, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in size hediye edilen bir şeyi başka birine hediye edin diye bir hadisinin olması gerekirdi! Ama böyle bir hadis yoktur!
Ama ayni sekilde burdaki eski konulardan biri de soyle diyordu :
Hediyeyi hediye etmek (Sünnet)
Resûl-i Ekrem Hazretleri kendilerine hediye verenlere mukabil hediyeler verirdi.
Peygamberimiz (S.a.v.) dostlarının ve yakınlarının verdiği hediyeleri bir sevgi alâmeti olarak kabul eder, reddetmezlerdi. Ashâb-ı Kiram kendilerine muhtelif hediyeler gönderirlerdi. Bir gün adamın biri Resûl-i Ekrem'e bir kumaş parçası hediye etmiş fakat bir başkası bunu kendisinden isteyince bu kumaşı ona hediye etmişlerdi.
Resûl-i Ekrem Hazretleri kendilerine hediye verenlere mukabil hediyeler verirdi. Hattâ bir defa Fezareoğullarından biri kendilerine bir deve hediye etmiş, Peygamberimiz (S.a.v.) buna mukabele etmek isteyince adamın canı sıkılmıştı. Bunun üzerine ALLAH'ın Resulü (S.a.v.):
- Siz bana hediye getiriyorsunuz ben de kabul ediyorum. Fakat hediyenize mukabele etmek isteyince bundan sıkılıyorsunuz. Eğer böyle hareket ederseniz bundan böyle ben de sizin hediyelerinizi kabul etmem buyurdu. (Buhârî)
Mutlaka karşılık verirdi !
Resûl-i Ekrem (S.a.v.) minnet altında kalmak istemezdi. En yakın dost Hz. Ebûbekir (r.a.), hicret esnasında kendilerine bir deve vermek istemiş fakat O (S.a.v.) derhal bedelini takdim etmişlerdi.
Yine Medîne'de câmi inşâsı esnasında kendilerine bir arsa verilmek istenmiş fakat O (S.a.v.) bunu bedelsiz kabul etmemişti.
Hediyeleşmeyi karşılıklı sevgiye vesile kabul eder, - Hediyeleşin, bu suretle birbirinizi seversiniz. (Muvatta, Husnu'l-halk, 16) buyururdu. Tek taraflı hediye elbetteki bir anlam ifâde etmez. Çünkü insandaki sevginin ölçüsü vermektir. İnsan, verdikçe sever, sevdikçe verir. Bu yüzden hediyeleşmek bunun en güzel vesilesidir.
Misafir perverliği bize sevdirdin!
Muhtelif yerlerden Peygamberimiz (S.a.v.)'e birçok ziyaretçi ve misafir gelirdi. Resûl-i Ekrem (S.a.v.) bunların hizmetini bizzat görür ve ağırlardı. O’nu (S.a.v.) görmeye gelen hiçbir kimse ağırlanmadan bırakılmazdı.
O ihsan ve ikramlarında Müslim’i, gayr-i Müslim’den ayırt etmez ve herkesi ağırlardı. Bir defa müşriklerden biri O'nu ziyarete gelmiş ve misafirleri olmuştu. Resûl-i Ekrem (S.a.v.) misafirine doyuncaya kadar keçi sütü ikram etmişlerdi.
Bazen misafirler çok gelir, evdeki bütün yiyecekler biter, ev halkı aç sabahlardı. Yine bir gün Gıfarîler'den biri, Peygamberimiz (S.a.v.)'e misafir olmuş, evde bir miktar sütten başka bir şey yoktu. Onu da misafire ikram ederek bütün ev halkı aç kalmışlardı.
Bu harika bir şey Ya Hû!
Ashab içinde en fakiri Suffa ashabı idi ki, bunlar cemâatin devamlı misafiri idiler. Resûlullah (S.a.v.), bunların ağırlanmasını zaman zaman ashâbına ikâz buyururlardı. Kendilerinin ancak dört kişi tarafından taşınabilecek bir kazanı vardı ki, öğle zamanı bu kazan getirilir ve suffa ashabı dizilerek Resûl-i Ekrem (S.a.v.)'le birlikte ondan yerdi. Bazen o kadar kalabalık olurdu ki, Resûl-i Ekrem (S.a.v.) oturacak yer bulamaz ve çömelirdi. (Müslim).
Bir gün de Resûl-i Ekrem (S.a.v.) bütün Suffalıları alarak Hz. işe'nin (r.a.) evine gittiler. Hz. Aişe'ye (r.a.) ne varsa getirmesini söyledi. Mevcût yemek getirilince yenilmiş ve biraz daha istenmişti. Hurma ve müteakiben süt verilmişti. Bu suretle de Suffalılar ağırlanmıştı. (Müslim)
Siz ne dusunuyorsunuz? Dua ile..:a03:
Benim aklima haftalardir bu soru takiliyor. Gecenlerde yengemle konusurken kendine hediye edilen birseyi bana hediye etti. Ben itiraz edince "sunnet" dedi, susuverdim. Bir sitede sunu buldum:
Soru: Bir hanımefendi:
“Hediyeyi hediye etmek sünnet midir?” diye sormuş.
Cevap: Hediyeyi hediye etmek sünnet değildir. Ama hediye, hediye edilebilir. Hediyeyi hediye etmenin sünnet olması için, Rasulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)’in size hediye edilen bir şeyi başka birine hediye edin diye bir hadisinin olması gerekirdi! Ama böyle bir hadis yoktur!
Ama ayni sekilde burdaki eski konulardan biri de soyle diyordu :
Hediyeyi hediye etmek (Sünnet)
Resûl-i Ekrem Hazretleri kendilerine hediye verenlere mukabil hediyeler verirdi.
Peygamberimiz (S.a.v.) dostlarının ve yakınlarının verdiği hediyeleri bir sevgi alâmeti olarak kabul eder, reddetmezlerdi. Ashâb-ı Kiram kendilerine muhtelif hediyeler gönderirlerdi. Bir gün adamın biri Resûl-i Ekrem'e bir kumaş parçası hediye etmiş fakat bir başkası bunu kendisinden isteyince bu kumaşı ona hediye etmişlerdi.
Resûl-i Ekrem Hazretleri kendilerine hediye verenlere mukabil hediyeler verirdi. Hattâ bir defa Fezareoğullarından biri kendilerine bir deve hediye etmiş, Peygamberimiz (S.a.v.) buna mukabele etmek isteyince adamın canı sıkılmıştı. Bunun üzerine ALLAH'ın Resulü (S.a.v.):
- Siz bana hediye getiriyorsunuz ben de kabul ediyorum. Fakat hediyenize mukabele etmek isteyince bundan sıkılıyorsunuz. Eğer böyle hareket ederseniz bundan böyle ben de sizin hediyelerinizi kabul etmem buyurdu. (Buhârî)
Mutlaka karşılık verirdi !
Resûl-i Ekrem (S.a.v.) minnet altında kalmak istemezdi. En yakın dost Hz. Ebûbekir (r.a.), hicret esnasında kendilerine bir deve vermek istemiş fakat O (S.a.v.) derhal bedelini takdim etmişlerdi.
Yine Medîne'de câmi inşâsı esnasında kendilerine bir arsa verilmek istenmiş fakat O (S.a.v.) bunu bedelsiz kabul etmemişti.
Hediyeleşmeyi karşılıklı sevgiye vesile kabul eder, - Hediyeleşin, bu suretle birbirinizi seversiniz. (Muvatta, Husnu'l-halk, 16) buyururdu. Tek taraflı hediye elbetteki bir anlam ifâde etmez. Çünkü insandaki sevginin ölçüsü vermektir. İnsan, verdikçe sever, sevdikçe verir. Bu yüzden hediyeleşmek bunun en güzel vesilesidir.
Misafir perverliği bize sevdirdin!
Muhtelif yerlerden Peygamberimiz (S.a.v.)'e birçok ziyaretçi ve misafir gelirdi. Resûl-i Ekrem (S.a.v.) bunların hizmetini bizzat görür ve ağırlardı. O’nu (S.a.v.) görmeye gelen hiçbir kimse ağırlanmadan bırakılmazdı.
O ihsan ve ikramlarında Müslim’i, gayr-i Müslim’den ayırt etmez ve herkesi ağırlardı. Bir defa müşriklerden biri O'nu ziyarete gelmiş ve misafirleri olmuştu. Resûl-i Ekrem (S.a.v.) misafirine doyuncaya kadar keçi sütü ikram etmişlerdi.
Bazen misafirler çok gelir, evdeki bütün yiyecekler biter, ev halkı aç sabahlardı. Yine bir gün Gıfarîler'den biri, Peygamberimiz (S.a.v.)'e misafir olmuş, evde bir miktar sütten başka bir şey yoktu. Onu da misafire ikram ederek bütün ev halkı aç kalmışlardı.
Bu harika bir şey Ya Hû!
Ashab içinde en fakiri Suffa ashabı idi ki, bunlar cemâatin devamlı misafiri idiler. Resûlullah (S.a.v.), bunların ağırlanmasını zaman zaman ashâbına ikâz buyururlardı. Kendilerinin ancak dört kişi tarafından taşınabilecek bir kazanı vardı ki, öğle zamanı bu kazan getirilir ve suffa ashabı dizilerek Resûl-i Ekrem (S.a.v.)'le birlikte ondan yerdi. Bazen o kadar kalabalık olurdu ki, Resûl-i Ekrem (S.a.v.) oturacak yer bulamaz ve çömelirdi. (Müslim).
Bir gün de Resûl-i Ekrem (S.a.v.) bütün Suffalıları alarak Hz. işe'nin (r.a.) evine gittiler. Hz. Aişe'ye (r.a.) ne varsa getirmesini söyledi. Mevcût yemek getirilince yenilmiş ve biraz daha istenmişti. Hurma ve müteakiben süt verilmişti. Bu suretle de Suffalılar ağırlanmıştı. (Müslim)
Siz ne dusunuyorsunuz? Dua ile..:a03: