H
Tozlu Arnavut kaldırımları olan dar bir patikadan çıkılır
Evine tahir efendinin.
Beş çocuğun en büyüğü maarif mektebi mezunu
Derdini çekmiş yılların yorgunu başının
Vefat ettiğinde ilk yetimi olmuş
Kıymetli babasının
Dar patikanın sonunda evlerin bitişiğinde
Pazarın ertesi kurulan pazarın
Müdavimlerinden
En fazla alışveriş yapanı olmasa da
Esnafça en çok bilinen en çok görülen
Herkesin tahir amcası …
Yılların yorgunu başını, her pazartesi pazarda gösterirdi.
Bazen siftahını yapar bazen de sadece seyreder
Çizgili yüzüyle herkese gülümser
Hayırlı satışlar dilerdi.
Etini ekmeğini
Kalbine derdini, babasının yetimi tahir efendi
Evine götürürdü.
Evinde eski bir sanduka…
Yıllarca açılmamış evinin orta yerinde durur
Geleni gideni de pek yok ama
O yine de
Gelir bir gün biri diye varlıktan da değil de
İkram için
Sandukanın üstünde biraz şekerleme bulundurur.
Hani evladır ya göçüp giden sevilenden, tek bir misafir
Ve onda bulur kaybeden kaybettiği sevgiyi
Ümit; ekmek olur aş olur,
Hiç gelmeyecek olsa da giden sevgili.
Yarınını kaybetmiş dününde yaşar,
Sanki bir asırlık koca bir çınar
Eskiden kalan bu sandukada,
Hiç ölmeyecek bir çocuk yaşar…
Tahir efendi bayramları biraz heyecanlı
Biraz mağrur beklerdi
Çocuklara el öptürüp para verir biraz da şekerleme
Yeter ki onlar gelsin de,
Para bahane şeker bahane.
Çocuk sevgisi derin ahlar içinde,
Tahir efendinin kalbinde yaşar
Evin ortasında duran bu sandukadan
Her akşam
Beyazlar içinde bir çocuk çıkar.
Ey bu yetim odanın en çok bekleneni,
Tahirin mahdumu güler yüzlü sevgili
Bırakıp gittiğin bu evde artık bir hayal yaşar
Hayaller gölge olur gölge kapılar açar
Dile gelse duvarlar sesler çığlık olurdu
Baba oğul her gece odada buluşurdu.
Baba derdi
Ey oğul sana kavuşmak derdim
Şu dünyada inan ki bir tek seni sevdim
Artık zaman gelmişse ölüm yoldaşım olur
Ecel bir muammadır benim vuslatım olur
Şu köhne bedenden bir çıksın da şu can
Can canana kavuşsun kalmadı bende derman
Sana olan hasretim yük oldu bedenime
Yaşam değil bu artık sanki asırlık çile
Ben her gece bunun için dualar ediyorum
Sen de dua etki belki felah bulurum
Ölüm benim için kuştüyü döşek olur
Şu köhne evim gibi bana yaranım olur
Ey oğul
Senin duan makbuldur sen ki şehit olmuştun
O tertemiz sinenden kahpece vurulmuştun
Şimdi sen cennettesin rabbimizin yanında
Dua et ne olur da beni de al yanına
Oğul dedi
Bırak artık üzülmeyi benim kıymetli babam
Çok gelenler var burda, hepsi memnun buradan
Biz ser verip sır vermeyenlerdendik
Atası şehit olan şehitler şahidiydik
Eğer sıran gelmişse ben seni bekliyorum
Rabbime dua edip hayırlar diliyorum
Geldiğinde yanıma benimle olacaksın
Çiçek gibi tohum olup burada açacaksın
Unutma geldiğinde bir hediye getir de
Boynuma kolye olsun sandukadaki künye
Hado77
Evine tahir efendinin.
Beş çocuğun en büyüğü maarif mektebi mezunu
Derdini çekmiş yılların yorgunu başının
Vefat ettiğinde ilk yetimi olmuş
Kıymetli babasının
Dar patikanın sonunda evlerin bitişiğinde
Pazarın ertesi kurulan pazarın
Müdavimlerinden
En fazla alışveriş yapanı olmasa da
Esnafça en çok bilinen en çok görülen
Herkesin tahir amcası …
Yılların yorgunu başını, her pazartesi pazarda gösterirdi.
Bazen siftahını yapar bazen de sadece seyreder
Çizgili yüzüyle herkese gülümser
Hayırlı satışlar dilerdi.
Etini ekmeğini
Kalbine derdini, babasının yetimi tahir efendi
Evine götürürdü.
Evinde eski bir sanduka…
Yıllarca açılmamış evinin orta yerinde durur
Geleni gideni de pek yok ama
O yine de
Gelir bir gün biri diye varlıktan da değil de
İkram için
Sandukanın üstünde biraz şekerleme bulundurur.
Hani evladır ya göçüp giden sevilenden, tek bir misafir
Ve onda bulur kaybeden kaybettiği sevgiyi
Ümit; ekmek olur aş olur,
Hiç gelmeyecek olsa da giden sevgili.
Yarınını kaybetmiş dününde yaşar,
Sanki bir asırlık koca bir çınar
Eskiden kalan bu sandukada,
Hiç ölmeyecek bir çocuk yaşar…
Tahir efendi bayramları biraz heyecanlı
Biraz mağrur beklerdi
Çocuklara el öptürüp para verir biraz da şekerleme
Yeter ki onlar gelsin de,
Para bahane şeker bahane.
Çocuk sevgisi derin ahlar içinde,
Tahir efendinin kalbinde yaşar
Evin ortasında duran bu sandukadan
Her akşam
Beyazlar içinde bir çocuk çıkar.
Ey bu yetim odanın en çok bekleneni,
Tahirin mahdumu güler yüzlü sevgili
Bırakıp gittiğin bu evde artık bir hayal yaşar
Hayaller gölge olur gölge kapılar açar
Dile gelse duvarlar sesler çığlık olurdu
Baba oğul her gece odada buluşurdu.
Baba derdi
Ey oğul sana kavuşmak derdim
Şu dünyada inan ki bir tek seni sevdim
Artık zaman gelmişse ölüm yoldaşım olur
Ecel bir muammadır benim vuslatım olur
Şu köhne bedenden bir çıksın da şu can
Can canana kavuşsun kalmadı bende derman
Sana olan hasretim yük oldu bedenime
Yaşam değil bu artık sanki asırlık çile
Ben her gece bunun için dualar ediyorum
Sen de dua etki belki felah bulurum
Ölüm benim için kuştüyü döşek olur
Şu köhne evim gibi bana yaranım olur
Ey oğul
Senin duan makbuldur sen ki şehit olmuştun
O tertemiz sinenden kahpece vurulmuştun
Şimdi sen cennettesin rabbimizin yanında
Dua et ne olur da beni de al yanına
Oğul dedi
Bırak artık üzülmeyi benim kıymetli babam
Çok gelenler var burda, hepsi memnun buradan
Biz ser verip sır vermeyenlerdendik
Atası şehit olan şehitler şahidiydik
Eğer sıran gelmişse ben seni bekliyorum
Rabbime dua edip hayırlar diliyorum
Geldiğinde yanıma benimle olacaksın
Çiçek gibi tohum olup burada açacaksın
Unutma geldiğinde bir hediye getir de
Boynuma kolye olsun sandukadaki künye
Hado77