Hazreti Ömer, halifeliği zamanında sütçülerin süte su katmasını yasaklamış ve bu emrini her tarafa duyurmuştu. Şehrin asayişini kontrol etmek için bir gece Medine’de dolaşırken yoruldu ve biraz dinlenmek üzere bir evin duvarına yaslandı. Evin içinde anne ile kızı arasında geçen şu konuşmayı duydu:
Anne:
— Haydi kızım kalk da sütlere biraz su katıver.
Kız:
— Halifenin sütlere su katılmasını yasakladığını bilmiyor musun?
Anne:
— Evet, biliyorum.
Kız:
— Öyleyse Halifenin yasakladığı işi nasıl yapabilirim?
Anne:
— Kalk da su koy şu sütlere, Ömer seni nereden görecek?
Kız:
— Ömer görmez ama Rabb’im görür. Vallahi ben O’nun göreceği yerde yapmadığım bir işi görmediği yerde de yapmam.
Hazreti Ömer, bu konuşmaları dinledikten sonra evine döndü. İyi bir din terbiyesi görmüş bu yüksek ahlâklı fakir kızı oğlu Âsım ile evlendirdi.
İşte Allah inancının insanın davranışlarına olumlu tesiri…
Anne:
— Haydi kızım kalk da sütlere biraz su katıver.
Kız:
— Halifenin sütlere su katılmasını yasakladığını bilmiyor musun?
Anne:
— Evet, biliyorum.
Kız:
— Öyleyse Halifenin yasakladığı işi nasıl yapabilirim?
Anne:
— Kalk da su koy şu sütlere, Ömer seni nereden görecek?
Kız:
— Ömer görmez ama Rabb’im görür. Vallahi ben O’nun göreceği yerde yapmadığım bir işi görmediği yerde de yapmam.
Hazreti Ömer, bu konuşmaları dinledikten sonra evine döndü. İyi bir din terbiyesi görmüş bu yüksek ahlâklı fakir kızı oğlu Âsım ile evlendirdi.
İşte Allah inancının insanın davranışlarına olumlu tesiri…