Nerden bilirdim ki gerçeği
Nasıl bilebilirdim, gerçeğin çilede nefes aldığını
Gülün dikenle var olduğunu, kalbin hicranla yaşadığını, aşkın uzaklığını
Ne okuduğum kitapların, ne temaşa ettiğim ve hüzünlü nefeslerin yanlış yapacağını
Vicdanı mı dağlayacağını
Ruhumu hicran içinde bırakarak haince şakıyacağını
Kalbi ağıtlarımın çare olmayacağını, aklımın duygularımla bedelleşeceğini
Sinemin sessizliğe çekilerek şevki terk edeceğini, muhabbet için hasret çekeceğini
Artık susmak ağır geliyor
Kalplerin yürekleştiğini, insanın sadakatsizliğini görmek
Onca dile gelen ve hakikat için resmedilen ibret sahneleri dile gelirken
Felsefe düşünmek için ve kelam hukukun tasnifinde ufkum olmuyor diye üzülüyorum
Şöyle demek geliyor içimden
İnsanlar ikiye ayrılıyor ve hukukunu bilen, bilmeyen diye
Ve hatta bilmeyenler için kandırılmak ve hakka tecavüzle barışık olmak
İşte o zaman insan olmanın farkında lığından uzaklaşarak bahanelere sığınıp kalmak
Ey aklım, kalbimle bir hisset
Nefesin azizliğine hükmederek haklı bir aşka tevessül et
Halin kutsiyetinden tevdi edileni hasret ve ruhun iklimine avdeti azmet
Kalbim nefesin sesisin, sessizliğinle sen yegâne sahibini bilirsin, hakikat için fersin
Boş ver aldırma artık sende
Her ne kadar ihanet içinde nefeslenenleri yakın bilsen de
Sen yine de hakir görme, nefsin şerrinde ikamet edenlere sakın ilişme
Nefes candır, ikram edilen akılla sanattır, kalp yürekten farklıdır, insan için vardır
Nereye baksam haykıran var
Edep ancak insanın kalbinde filizlenen gülbahar, iyi ki var
Yoksa yaşamaktan kim hakkıyla anlar, hazan neden anlamında aşk kokar
Hasret niye var, kim özlemiyle yanar ve sevda umutların harıyla niyazla hakkını arar
Ey yar sende şimdi bizarsın
Her ne kadar sabretsen de, talihin türabında kanatsın
Sen sessizliğinle yanarsın, ne suyun ve ne de buğuzun hazzında okunansın
Sen sadakatinle bir farksın, bunun için adavetten uzaksın ve metanetle aşkı koklarsın
Ne yapalım ki talan katlı
Ne vicdanı tanıyor ve ne de bir hesabı, o eşkâliyle kanlı
Ancak insan, Hakka kul olabilmek için zamanla anlaşmalı ve heyecanla şanlı
Sende murat et, ufuklarda seyret, kalbinin sahibinde ikamet et ve aşkınla atsın yürek
Mustafa CİLASUN
Nasıl bilebilirdim, gerçeğin çilede nefes aldığını
Gülün dikenle var olduğunu, kalbin hicranla yaşadığını, aşkın uzaklığını
Ne okuduğum kitapların, ne temaşa ettiğim ve hüzünlü nefeslerin yanlış yapacağını
Vicdanı mı dağlayacağını
Ruhumu hicran içinde bırakarak haince şakıyacağını
Kalbi ağıtlarımın çare olmayacağını, aklımın duygularımla bedelleşeceğini
Sinemin sessizliğe çekilerek şevki terk edeceğini, muhabbet için hasret çekeceğini
Artık susmak ağır geliyor
Kalplerin yürekleştiğini, insanın sadakatsizliğini görmek
Onca dile gelen ve hakikat için resmedilen ibret sahneleri dile gelirken
Felsefe düşünmek için ve kelam hukukun tasnifinde ufkum olmuyor diye üzülüyorum
Şöyle demek geliyor içimden
İnsanlar ikiye ayrılıyor ve hukukunu bilen, bilmeyen diye
Ve hatta bilmeyenler için kandırılmak ve hakka tecavüzle barışık olmak
İşte o zaman insan olmanın farkında lığından uzaklaşarak bahanelere sığınıp kalmak
Ey aklım, kalbimle bir hisset
Nefesin azizliğine hükmederek haklı bir aşka tevessül et
Halin kutsiyetinden tevdi edileni hasret ve ruhun iklimine avdeti azmet
Kalbim nefesin sesisin, sessizliğinle sen yegâne sahibini bilirsin, hakikat için fersin
Boş ver aldırma artık sende
Her ne kadar ihanet içinde nefeslenenleri yakın bilsen de
Sen yine de hakir görme, nefsin şerrinde ikamet edenlere sakın ilişme
Nefes candır, ikram edilen akılla sanattır, kalp yürekten farklıdır, insan için vardır
Nereye baksam haykıran var
Edep ancak insanın kalbinde filizlenen gülbahar, iyi ki var
Yoksa yaşamaktan kim hakkıyla anlar, hazan neden anlamında aşk kokar
Hasret niye var, kim özlemiyle yanar ve sevda umutların harıyla niyazla hakkını arar
Ey yar sende şimdi bizarsın
Her ne kadar sabretsen de, talihin türabında kanatsın
Sen sessizliğinle yanarsın, ne suyun ve ne de buğuzun hazzında okunansın
Sen sadakatinle bir farksın, bunun için adavetten uzaksın ve metanetle aşkı koklarsın
Ne yapalım ki talan katlı
Ne vicdanı tanıyor ve ne de bir hesabı, o eşkâliyle kanlı
Ancak insan, Hakka kul olabilmek için zamanla anlaşmalı ve heyecanla şanlı
Sende murat et, ufuklarda seyret, kalbinin sahibinde ikamet et ve aşkınla atsın yürek
Mustafa CİLASUN