Ne
Kara günlerdi
Nefes almak,
Umut taşımak bile zordu
Sığınmak için tutunduğumuz
Ne varsa mosmordu
Nereye baksak,
Semaya bakıp ağlasak,
Acımız katlanırdı,
Gün batarken panik başlardı
İçimizde
Korku vardı
O kadar
İçimize işlemiz ki,
Haykırmak bile imkânsızdı
Kol kanat gerecek kim vardı,
En yakın gördüğün
Suiistimal eden kandı
Sanki her yan,
Göz batan,
Ruhu daraltan,
Umudu kurutan bühtandı,
Ağlamak ne faydaydı
Güvenmek
Ama nasıl
Yaptıklarına şahit olunca,
Nefsi için
Sınır tanımayınca
Din, iman adına
Şekliye tin içinde aptallaşınca,
Afallamak dursun bir tarafta
Kadını, erkeği, cahil olunca,
Kıtlıktan çıkmış gibi sınırsızlık
Baş tacı yapılınca acı var her tarafta
Allah
Kimseyi cahillerle
Eş etmesin, aczi yetin
İçine sürüklemesin,
Gözlerden kan getirtmesin,
Bir lokma ekmek uğruna
Kölelik ettirmesin
Temizliğe giden nisalar,
Evde çocuğa bakan babalar,
Mütecaviz olan kansızlara
Fırsat verdirmesin
Nisa
Çaresiz kalmışsa
Aczi yet içinde bırakılıp,
Simsarlara bırakılınca
Tehdit ve şantajla
Hakkı gasp edilip,
Emeller için
Tatmin aracı yapılırsa
Birey, toplum, millet suçludur,
Onun hak ve hukukuna
Duyarsız kalan her nefes
Hak karşısında mahkûmdur
Nisanın
Edepsiz ve arsızına
Ne kadar karşı ve katıysam
Ve asla
Karşılaşmak istemiyorsam
En azından onun kadar
Yüreksiz ve beceriksiz
Bağnaz ve yobaz erkeğe
Tahammüllü değilim,
Asla şahidi olamam
Her beşerle değil,
Düşünmeyi becerebilenlerle
Muhabbet etmek isterim,
Yoksa yalnızlığı seçenim
Mustafa CİLASUN