Hanımın biri:
–Ev işlerini yapmaya madem hukuken mecbur değilim, öyle ise dinimin bana tanıdığı bu hakkımı kullanıyor, artık ev işlerini yapmaktan vazgeçiyorum, diyerek beyine kıymetini bildirecek bir ders vermek ister.
Bey boynunu büküp yalvarırsa da dinlemez:
–Ben dinimin bana tanıdığı (hukuki) hakkımı kullanmak istiyorum, diye diretir.
Bunun üzerine bey de mecburen razı olarak şöyle cevap verir:
–Madem öyle, sen de şu orta odayı boşalt da ben de dinimin bana tanıdığı hakkımı kullanıp ikinci hanımı getireyim, senin yapmadığın hizmetleri o yapsın bari!..
Hanımın buna cevabı tek cümleden ibaret olur.
– Sen de hiç şakadan anlamıyorsun! Ev işlerini bırakıp da bunca sevaptan mahrum kalmak ister miyim...
–Ev işlerini yapmaya madem hukuken mecbur değilim, öyle ise dinimin bana tanıdığı bu hakkımı kullanıyor, artık ev işlerini yapmaktan vazgeçiyorum, diyerek beyine kıymetini bildirecek bir ders vermek ister.
Bey boynunu büküp yalvarırsa da dinlemez:
–Ben dinimin bana tanıdığı (hukuki) hakkımı kullanmak istiyorum, diye diretir.
Bunun üzerine bey de mecburen razı olarak şöyle cevap verir:
–Madem öyle, sen de şu orta odayı boşalt da ben de dinimin bana tanıdığı hakkımı kullanıp ikinci hanımı getireyim, senin yapmadığın hizmetleri o yapsın bari!..
Hanımın buna cevabı tek cümleden ibaret olur.
– Sen de hiç şakadan anlamıyorsun! Ev işlerini bırakıp da bunca sevaptan mahrum kalmak ister miyim...