Ey Rab
Hangi yüzle el açayım
Dinmeyen zaaflarım
Adına yakarayım
Dünyayı sahiplenmeye
Adanıp, gönlümü avutayım
Nefsin ilahlığına kapı aralayıp,
Senin mağfiretinden uzaklaşayım
Heves ve heva adına
Hakikatlerden kaçayım,
İbreti suskun bırakayım
Pasif akıl ve
Pasif bir vicdanla
Nasıl bir çehrenin emanetçisi
Olarak secdaye kapanayım
Ağlasam kar etmez,
Gam eylesem yarar getirmez,
Kul olamamanın hüznü
İçimden hiç gitmez
Bu kadar gaflet ve
Basiretsizliğe rağmen
Rahmet eder ve umut kapısında
Şefkatle sana dönmemi beklersin...
Mustafa CİLASUN