> > >Vaktiyle birbirini çok seven iki kardeş varmış.... Büyüğü
> Halil....Küçüğü
> > >ise İbrâhim...Halil, evli çocuklu.İbrahim ise
> bekârmış...Ortak bir
> > >tarlaları varmış iki kardeşin...Ne mahsul çıkarsa, iki pay
> > >ederlermiş..Bununla geçinip giderlermiş... Bir yıl, yine
> harman yapmışlar
> > >buğdayı.İkiye ayırmışlar....İş kalmış taşımaya....Halil, bir
> teklif yapmış
> > >:İbrahim kardeşim ; Ben gidip çuvalları getireyim. Sen
> buğdayı bekle.Peki
> > >abi demiş İbrahim...Ve Halil gitmiş çuval getirmeye....O
> gidince, düşünmüş
> > >İbrahim:Abim evli, çocuklu. Daha çok buğday lazım onun
> evineBöyle demiş
> > >ve,Kendi payından bir miktar atmış onunkine... Az sonra
> Halil
> > >çıkagelmiş.Haydi İbrahim...! Demiş, önce sen doldur da taşı
> ambara.Peki
> > >abi...!İbrahim, kendi yığınından bir çuval doldurup düşer
> yola..O gidince,
> > >Halil'i düşünür bu defa: Der ki:Çok şükür, ben evliyim,
> kurulu bir düzenim
> > >de var.Ama kardeşim bekâr.O daha çalışıp, para biriktirecek.
> Ev kurup
> > >evlenecek.Böyle düşünerek,Kendi payından atar onunkine
> birkaç kürek.....
> > >Velhasıl , biri gittiğinde, öbürü, kendi payından atar
> onunkine.Bu, böyle
> > >sürüp gider.....Ama birbirlerinden habersizdirler.Nihayet
> akşam
> > >olur.Karanlık basar.Görürler ki, bitmiyor buğdaylar. Hatta
> azalmıyor
> > >bile....Hak teala bu hali çok beğenir.Buğdaylarına bir
> bereket verir, bir
> > >bereket verir ki ..Günlerce taşır iki kardeş ,
> bitiremezler.şaşarlar bu
> > >işe...Aksine çoğalır buğdayları.Dolar taşar ambarları.Bugün
> 'Bereket'
> > >denilince, bu kardeşler akla gelir.Bu bereketin adı Halil
> İbrahim
> > >bereketidir... HAYATINIZ HEP HALİL İBRAHİM BEREKETİYLE
> DOLSUN alıntıdır