Güzel bir hikaye
Gencin birisi Kâbe'de hep, "Ey
dogrularin yardimcisi olan Allahim, ey haramdan
sakinanlarin
yardimcisi olan Allahim, sana hamdü sena ederim" diye
dua eder.
Bu durum herkesin dikkatini çeker.
Birisi, (Neden hep ayni duayi
yapiyorsun, baska bir sey bilmiyor musun?) der. O da
anlatir:
7-8 sene önce yine Kâbe'de iken içi altin dolu bir
torba buldum.
Tam
1000 altin vardi. Içimden bir ses (Bu altinlarla,
sunlari sunlari
yaparsin) diyordu.
Hayir dedim kendi kendime, bu benim degil, baskasinin
mali,
kullanmam haram olur dedim.
Bu sirada birisi, "söyle bir torba
bulan var mi?" diye bagiriyordu. Çagirdim onu, nasil
bir
torbaydi, içinde ne vardi diye sordum. Torbayi tarif
etti ve
içinde 1000 altin vardi dedi. Al öyleyse torbani
diyerek verdim.
Adam torbayi açip içinden bana 30 altin verdi.
Pazara gittim. Temiz yüzlü genç bir
esiri överek satiyorlardi.Gencin temizligi dikkatimi
çekti.
Yanlarina gittim, bu köle için ne
istiyorsunuz dedim. 30 altin dediler. Adamdan aldigim
30 altini
verip genci satin aldim.Bir iki yil geçti.
Genç çok çaliskan, çok edepli idi. Onu aldigima çok
memnun
olmustum.
Bir gün onunla giderken karsidan iki üç kisi
geliyordu. Genç bana
dedi ki,
-Efendim, ben Fas emirinin ogluyum. Bu
gelenler babamin adamlari. Beni buldular. Senden beni
satin almak
isterler. Sen iyi bir insansin,
onlara 30 bin altindan asagiya satma) dedi.O kisiler
yanima geldi,
bu esiri bize satar misin dediler. Satarim dedim. 60
altin
verelim dediler. Olmaz dedim. Iyi ama sen bunu 30
altina almadin mi?
Biz sana iki mislini veriyoruz
dediler. Öyleyse gidin pazardan alin dedim. Artira
artira 20 bin
altina kadar çiktilar. 30 binden asagi olmaz dedim.
Çaresiz kabul ettiler. Altinlari verip,
genci alip gittiler. Ben o 30 bin altinla isyerleri
açtim, ticaret
yaptim, daha çok zengin oldum.
Bir gün bana arkadaslar, "çok zengin
bir ailenin iyi bir kizi var.Babasi yeni vefat etti.
Onunla seni
evlendirelim" dediler.
Ben de "olur" dedim.
Nikah kiyildi. Deve yükleri çeyizini
getirdiler. Çeyiz arasinda bir torba dikkatimi
çekti. Kiza, "bu
nedir" dedim. "Içinde 970 altin var, babam Kâbe'de
bunu kaybetmis,
bulan gence 30 unu vermis. Kalanini da
bana hediye etti, çeyizine koyarsin dedi".
Demekki buldugum altinlar benim rizkim imis, vermese
idim haram
yoldan gelecekti, simdi helal yoldan yine bana geldi.
Bana yardim edip haramlardan koruyan, nice nimetler
ihsan eden
yüce
Rabbime hamd ederim.-----------------------------------------------------
Takdirden ötesi yok... Nasipten ötesi yok...
Ey nefs-i emmârem!
Gencin birisi Kâbe'de hep, "Ey
dogrularin yardimcisi olan Allahim, ey haramdan
sakinanlarin
yardimcisi olan Allahim, sana hamdü sena ederim" diye
dua eder.
Bu durum herkesin dikkatini çeker.
Birisi, (Neden hep ayni duayi
yapiyorsun, baska bir sey bilmiyor musun?) der. O da
anlatir:
7-8 sene önce yine Kâbe'de iken içi altin dolu bir
torba buldum.
Tam
1000 altin vardi. Içimden bir ses (Bu altinlarla,
sunlari sunlari
yaparsin) diyordu.
Hayir dedim kendi kendime, bu benim degil, baskasinin
mali,
kullanmam haram olur dedim.
Bu sirada birisi, "söyle bir torba
bulan var mi?" diye bagiriyordu. Çagirdim onu, nasil
bir
torbaydi, içinde ne vardi diye sordum. Torbayi tarif
etti ve
içinde 1000 altin vardi dedi. Al öyleyse torbani
diyerek verdim.
Adam torbayi açip içinden bana 30 altin verdi.
Pazara gittim. Temiz yüzlü genç bir
esiri överek satiyorlardi.Gencin temizligi dikkatimi
çekti.
Yanlarina gittim, bu köle için ne
istiyorsunuz dedim. 30 altin dediler. Adamdan aldigim
30 altini
verip genci satin aldim.Bir iki yil geçti.
Genç çok çaliskan, çok edepli idi. Onu aldigima çok
memnun
olmustum.
Bir gün onunla giderken karsidan iki üç kisi
geliyordu. Genç bana
dedi ki,
-Efendim, ben Fas emirinin ogluyum. Bu
gelenler babamin adamlari. Beni buldular. Senden beni
satin almak
isterler. Sen iyi bir insansin,
onlara 30 bin altindan asagiya satma) dedi.O kisiler
yanima geldi,
bu esiri bize satar misin dediler. Satarim dedim. 60
altin
verelim dediler. Olmaz dedim. Iyi ama sen bunu 30
altina almadin mi?
Biz sana iki mislini veriyoruz
dediler. Öyleyse gidin pazardan alin dedim. Artira
artira 20 bin
altina kadar çiktilar. 30 binden asagi olmaz dedim.
Çaresiz kabul ettiler. Altinlari verip,
genci alip gittiler. Ben o 30 bin altinla isyerleri
açtim, ticaret
yaptim, daha çok zengin oldum.
Bir gün bana arkadaslar, "çok zengin
bir ailenin iyi bir kizi var.Babasi yeni vefat etti.
Onunla seni
evlendirelim" dediler.
Ben de "olur" dedim.
Nikah kiyildi. Deve yükleri çeyizini
getirdiler. Çeyiz arasinda bir torba dikkatimi
çekti. Kiza, "bu
nedir" dedim. "Içinde 970 altin var, babam Kâbe'de
bunu kaybetmis,
bulan gence 30 unu vermis. Kalanini da
bana hediye etti, çeyizine koyarsin dedi".
Demekki buldugum altinlar benim rizkim imis, vermese
idim haram
yoldan gelecekti, simdi helal yoldan yine bana geldi.
Bana yardim edip haramlardan koruyan, nice nimetler
ihsan eden
yüce
Rabbime hamd ederim.-----------------------------------------------------
Takdirden ötesi yok... Nasipten ötesi yok...
Ey nefs-i emmârem!
