Hayatında hiç acı çekmeyen, gözyaşlarıyla sabahlamayan, birlikte olduğu insanlar arasında yalnızlık çekmeyen, his ve düşünceleriyle hiç baş başa kalmayan gerçek, içten ve samimi tebessümü başaramaz. Bu yüzden gözyaşının olduğu yerde tebessüm vardır. Bunun için her şey zıttı ile kaimdir.
Tebessüm edebilmek için illaki sıkıntı çekmek gerektiğini söylemiyorum; fakat sıkıntıların, acıların olduğu her yerde tebessümün, umudun olduğunu unutmayın. Her sıkıntı bir inşiraha (sevinmeye) gebedir, gözyaşındaki rahmet bunun içindir.
Canınızın sıkıldığı bir anda huzur duyup tebessüm edebildiniz mi hiç?
"İnsan aynı anda hem canı sıkılacak hem de tebessüm edecek böyle bir şey olur mu?" demeyin! Evet, olur. Çünkü insan zahmet edip birazcık düşündüğünde, kendisini mutsuz eden şeyin çok basit olduğunu, her insanın başına gelebilecek bir şey olduğunu görecektir. Öyle olmasa bile bu durumun muhakkak bir sebebi olduğunu belki de bunun kendisi için daha hayırlı sonuçlara gebe olduğunu düşündüğünde, az önce kendisini mahveden o olumsuz halin yerini muhteşem bir huzur kaplayacaktır. Yeter ki pozitif düşünmeyi bilelim, her olayın, her sıkıntının, boşu boşuna, bir oyun ve eğlence olsun diye yaratılmadığının farkına varalım.
Onun için gerçek tebessümü ancak kendi gözyaşlarında boğulabilenler başarır. Gözyaşlarıyla cennet bahçeleri oluştur(a)mayanlar kuru, içtenliksiz, basit ve maskeli tebessümleriyle sadece kendilerini kandırabilirler. O halde tebessümümüze de dikkat edelim!
"Ne güzel, hayata tebessüm ederek bakanlara,"
"Ne güzel tebessümü sadaka olarak değerlendirip onu tüm insanlara dağıtanlara,"
"Ne güzel, birlikte olduğu insanlar arasında yalnız kaldığında bile tebessüm edebilenlere,"
"Ne güzel, tebessümü hayat felsefesi yapanlara,"
"Ne güzel, göz yaşlarında tebessüm saklayanlara ve"
"Ne güzel, tebessümü göz yaşında arayanlarara....
Tebessüm edebilmek için illaki sıkıntı çekmek gerektiğini söylemiyorum; fakat sıkıntıların, acıların olduğu her yerde tebessümün, umudun olduğunu unutmayın. Her sıkıntı bir inşiraha (sevinmeye) gebedir, gözyaşındaki rahmet bunun içindir.
Canınızın sıkıldığı bir anda huzur duyup tebessüm edebildiniz mi hiç?
"İnsan aynı anda hem canı sıkılacak hem de tebessüm edecek böyle bir şey olur mu?" demeyin! Evet, olur. Çünkü insan zahmet edip birazcık düşündüğünde, kendisini mutsuz eden şeyin çok basit olduğunu, her insanın başına gelebilecek bir şey olduğunu görecektir. Öyle olmasa bile bu durumun muhakkak bir sebebi olduğunu belki de bunun kendisi için daha hayırlı sonuçlara gebe olduğunu düşündüğünde, az önce kendisini mahveden o olumsuz halin yerini muhteşem bir huzur kaplayacaktır. Yeter ki pozitif düşünmeyi bilelim, her olayın, her sıkıntının, boşu boşuna, bir oyun ve eğlence olsun diye yaratılmadığının farkına varalım.
Onun için gerçek tebessümü ancak kendi gözyaşlarında boğulabilenler başarır. Gözyaşlarıyla cennet bahçeleri oluştur(a)mayanlar kuru, içtenliksiz, basit ve maskeli tebessümleriyle sadece kendilerini kandırabilirler. O halde tebessümümüze de dikkat edelim!
"Ne güzel, hayata tebessüm ederek bakanlara,"
"Ne güzel tebessümü sadaka olarak değerlendirip onu tüm insanlara dağıtanlara,"
"Ne güzel, birlikte olduğu insanlar arasında yalnız kaldığında bile tebessüm edebilenlere,"
"Ne güzel, tebessümü hayat felsefesi yapanlara,"
"Ne güzel, göz yaşlarında tebessüm saklayanlara ve"
"Ne güzel, tebessümü göz yaşında arayanlarara....
)