İnsanolarak aczi yetimiz aşikârdır
Kimizaman sehven, kimi an kasten yükleniriz duygulara
Hissiyatımızıno naif berraklığını lekeler ve hırpalarız vakitsiz heveslerle
Ruhunsuhuletinden ve deruni liginden vazgeçer, bir heyecan uğruna neler yapmayız
Haddibilmek, mizanla arkadaşlık etmek
Maveradankorkup kaçmak yerine, anlamaya gayret göstermek
Aklınve iradenin, inşirah rahlesinde ki sabır ve teslimiyetle meşkine ram etmek
Sevgive merhametin, aşkın ve adaletin rahmet nazarıyla şevkine duçar olmak için cehtetmek ne kadar elzemdir
Nevakit şimşek çaksa, gök parıldasa
Yağmurhaşmetini ve celalini hıçkırıklarla yorgun yüreklere anlatsa
Gülmeyehasret gönüller gün yüzüne çıksa, analar hiç kaygılanmadan halini anlatsa
Prangalarvicdanları sızlatmasa, hürriyet adına her hak ve hukuk gün yüzüne çıksa,insanlık hiç utanmasa
Hesap,aklın ve izanın zaruretidir
İradetercih ederken, vicdan sessizliğine bürünürken, gönül gürlemelidir
İnanmak,kanmak, anlamadan yorum yapmak, asılsız olana sarılmak, ne büyük karanlıktır
Şeklenve zahiren temsil ettiğin mefkûren, içini bunaltmayacak, nefsine maceraaratmayacak, hak bir nazardır
MustafaCİLASUN