GÖMLEĞİ ARKADAN YIRTILANLAR
Başarıyı kim belirler?
Bir koç gibi kurban edilen Hz. Zekeriya (a.s.) başarısız, kral peygamber Hz Süleyman (a.s.) başarılı mı?
Peygamberliğine kendisi hayattayken çok az kişi iman eden Hz. İsa (a.s.) başarısız, tüm âleme gönderilen Hz. Muhammed’in peygamberliğine inanan yüz binler, milyonlar, milyarlar olduğu için Hz. Muhammed (a.s.) başarılı mı?
Vahşi kapitalizm insanın içini boşalttı. İnsanı insan yapan değerleri insandan aldı, insanı başıboş bir varlığa çevirdi. İnsanı düşünen hayvan, konuşan hayvan, hayal eden hayvan konumlarımdan bir türlü çıkarıp da insanı insan yapan asıl değerleri bir türlü göremediler, görmemezlik ettiler. O yüzden de insan hayvan konumundan bir türlü çıkamadı, ardından evcilleştirmeye başladılar insanı. Sonunda insan yiyen, içen, çalışan, üreten, çiftleşen, yorulan ve dinlenen, ama ne zaman mükemmelleşeceği belli olmayan bir varlığa dönüştü. İnsan mükemmelleşebilir mi? Yenidünya düzen(ler)i insanı otomatlaştırdı, otomatlaştırıldık maalesef. Daha çok kazanmak arzusu ile tutuşan insanlar birbirini yemeye, birbirini öldürmeye başladılar. Adına özgürlük dendi, çağdaşlık, uygarlık dendi. Ama birbirini yemeye çalışan insanların, birbirini geçmeye çalışan insanların gün geçtikçe ahlaksızlaşmasına kimse ses çıkarmadı. ÖSS yaklaşıyor, OKS yaklaşıyor, LES yaklaşıyor biliyorsunuz. Bu yarışı kazanmak isteyenler sadece başarı odaklı mı olmak zorundadır? Ahlakı başarıdan çekip çocukları yarıştırınca ortaya ahlakı olmayan başarı tablosu çıktı. Birinci olda ne olursan ol! “Sınavı kazan da ne yapıyorsan yap” mantığı ile çocuklarımıza asıl vermemiz gerekenleri vermiyoruz. Birinci olanların ahlaklarıyla da birinci olmaları gerekiyordu, ama biz ahlakı bilgiden çıkardığımızdan bu tablo önümüze çıktı. Birinci olanlar ahlaksızdı demiyorum, sınav sisteminin ahlakı ölçmediğini söylüyorum. “Birinci ol da ne olursan ol, ne yaparsan yap” mantığı kapitalizmin bizlere dayatmış olduğu ahlaksızlıktan başka bir şey değildir. Gerekirse yasal olmayan, ahlaka etiğe uygun olmayan yollardan başarılı olabilirsin çözümü çocukların zihninde parlıyor maalesef. Çözüm bu muydu peki? Çocuklarımızın sınavları kazanması için her şey yaptık, yapacağız elbette. Hatta uykusuz kalmamaları için sabah namazına bile kaldırmadık (!). Öyle ki çocuğumuz birinci olsa, O’nun her türlü ahlaksızlığını örtbas etmeye hazırız. Artık toplumda ahlaklı olan çocuklar değil, sınavlarda başarılı olmuş çocuklar üstün tutuluyor. Başarılı olmak önemlidir lakin sadece başarıya odaklanma mantığı bir tasavvur bozukluğudur. Peygamberimiz Mekkelilere başarı odaklı değil, ahlak, erdem odaklı bir toplum inşa edelim mantığı ile yaklaşmıştır ve bu yüzden de dışlanmıştır. İmam-ı Azam bir çocuğa yıkık bir ev için taş bulmasını söyleyince, çocuk komşunun duvarından çaldığı bir taşı getirmiş. Bunun üzerine İmam-ı Azam çocuğun babasına “Bu çocuğa dikkat et, ne olursa olsun bu çocuğu öğretmen yapma” deyip uyarmış. Bizlerse teşvik ediyoruz, sistem zaten bozuk deyip çocuklarımızın birinci olmaları için boynumuzda bir madalyon gibi taşımamız gereken değerlerimizi alt üst ediyoruz. Elbette sistemin büyük bir eksikliği söz konusu... Ama önce aynalara bakmamız gerekiyor. Bir başkasına yaptığımız ahlaksızlık, önce kendimize yaptığımız ahlaksızlıktır, sonra da bütün bir insanlığa yaptığımız ahlaksızlıktır. Ahlaksızlık bir virüs gibidir… Sonra gençlerin ahlaksızlığından dem vuruyoruz, otobüste yaşlı ninesine-dedesine yer vermediğinden yakınıyoruz, sokakların, okulların, otobüslerin fuhuş yerleri olmaması gerektiğini konuşuyoruz. Yatak odamızdan çıkmamamsı gereken kavramları ağızlardan işitmeye başlıyoruz, ahlaksızlıktan dem vuruyoruz. Sen Çağının Yusufu! Çağının Züleyhalarının arkasında koşma, istikametini doğrult. Edebinden taviz verme. Çağın Yusufu olacaksan eğer, gömleğin önden değil arkadan yırtılmalı...
Yunus Emre TOZAL
Başarıyı kim belirler?
Bir koç gibi kurban edilen Hz. Zekeriya (a.s.) başarısız, kral peygamber Hz Süleyman (a.s.) başarılı mı?
Peygamberliğine kendisi hayattayken çok az kişi iman eden Hz. İsa (a.s.) başarısız, tüm âleme gönderilen Hz. Muhammed’in peygamberliğine inanan yüz binler, milyonlar, milyarlar olduğu için Hz. Muhammed (a.s.) başarılı mı?
Vahşi kapitalizm insanın içini boşalttı. İnsanı insan yapan değerleri insandan aldı, insanı başıboş bir varlığa çevirdi. İnsanı düşünen hayvan, konuşan hayvan, hayal eden hayvan konumlarımdan bir türlü çıkarıp da insanı insan yapan asıl değerleri bir türlü göremediler, görmemezlik ettiler. O yüzden de insan hayvan konumundan bir türlü çıkamadı, ardından evcilleştirmeye başladılar insanı. Sonunda insan yiyen, içen, çalışan, üreten, çiftleşen, yorulan ve dinlenen, ama ne zaman mükemmelleşeceği belli olmayan bir varlığa dönüştü. İnsan mükemmelleşebilir mi? Yenidünya düzen(ler)i insanı otomatlaştırdı, otomatlaştırıldık maalesef. Daha çok kazanmak arzusu ile tutuşan insanlar birbirini yemeye, birbirini öldürmeye başladılar. Adına özgürlük dendi, çağdaşlık, uygarlık dendi. Ama birbirini yemeye çalışan insanların, birbirini geçmeye çalışan insanların gün geçtikçe ahlaksızlaşmasına kimse ses çıkarmadı. ÖSS yaklaşıyor, OKS yaklaşıyor, LES yaklaşıyor biliyorsunuz. Bu yarışı kazanmak isteyenler sadece başarı odaklı mı olmak zorundadır? Ahlakı başarıdan çekip çocukları yarıştırınca ortaya ahlakı olmayan başarı tablosu çıktı. Birinci olda ne olursan ol! “Sınavı kazan da ne yapıyorsan yap” mantığı ile çocuklarımıza asıl vermemiz gerekenleri vermiyoruz. Birinci olanların ahlaklarıyla da birinci olmaları gerekiyordu, ama biz ahlakı bilgiden çıkardığımızdan bu tablo önümüze çıktı. Birinci olanlar ahlaksızdı demiyorum, sınav sisteminin ahlakı ölçmediğini söylüyorum. “Birinci ol da ne olursan ol, ne yaparsan yap” mantığı kapitalizmin bizlere dayatmış olduğu ahlaksızlıktan başka bir şey değildir. Gerekirse yasal olmayan, ahlaka etiğe uygun olmayan yollardan başarılı olabilirsin çözümü çocukların zihninde parlıyor maalesef. Çözüm bu muydu peki? Çocuklarımızın sınavları kazanması için her şey yaptık, yapacağız elbette. Hatta uykusuz kalmamaları için sabah namazına bile kaldırmadık (!). Öyle ki çocuğumuz birinci olsa, O’nun her türlü ahlaksızlığını örtbas etmeye hazırız. Artık toplumda ahlaklı olan çocuklar değil, sınavlarda başarılı olmuş çocuklar üstün tutuluyor. Başarılı olmak önemlidir lakin sadece başarıya odaklanma mantığı bir tasavvur bozukluğudur. Peygamberimiz Mekkelilere başarı odaklı değil, ahlak, erdem odaklı bir toplum inşa edelim mantığı ile yaklaşmıştır ve bu yüzden de dışlanmıştır. İmam-ı Azam bir çocuğa yıkık bir ev için taş bulmasını söyleyince, çocuk komşunun duvarından çaldığı bir taşı getirmiş. Bunun üzerine İmam-ı Azam çocuğun babasına “Bu çocuğa dikkat et, ne olursa olsun bu çocuğu öğretmen yapma” deyip uyarmış. Bizlerse teşvik ediyoruz, sistem zaten bozuk deyip çocuklarımızın birinci olmaları için boynumuzda bir madalyon gibi taşımamız gereken değerlerimizi alt üst ediyoruz. Elbette sistemin büyük bir eksikliği söz konusu... Ama önce aynalara bakmamız gerekiyor. Bir başkasına yaptığımız ahlaksızlık, önce kendimize yaptığımız ahlaksızlıktır, sonra da bütün bir insanlığa yaptığımız ahlaksızlıktır. Ahlaksızlık bir virüs gibidir… Sonra gençlerin ahlaksızlığından dem vuruyoruz, otobüste yaşlı ninesine-dedesine yer vermediğinden yakınıyoruz, sokakların, okulların, otobüslerin fuhuş yerleri olmaması gerektiğini konuşuyoruz. Yatak odamızdan çıkmamamsı gereken kavramları ağızlardan işitmeye başlıyoruz, ahlaksızlıktan dem vuruyoruz. Sen Çağının Yusufu! Çağının Züleyhalarının arkasında koşma, istikametini doğrult. Edebinden taviz verme. Çağın Yusufu olacaksan eğer, gömleğin önden değil arkadan yırtılmalı...
Yunus Emre TOZAL