37.mevlananın en temel ilkelerinden bir tanesi ‘hoşgörü’ dür. o, insanların dış görünüşleri ile değil, iç dünyaları ile ilgilenmiştir ve eserlerinde insanların gönüllerine ve ruhlarına hitap etmiştir.
mevlana, insanlara tembellik yerine gayretli olmayı öğütler, aynı zamanda müsamahayı ve mütevaziliği öğütler.
kendisi, ahlaki değerlerin yüceltilmesini ve ruhsal olgunlaşmanın gerçekleşmesini hedeflemiştir. hoşgörünün ve karşılıklı anlayışın üstün bir meziyet olduğunu anlatmaya çalışmıştır.
bir gün, mevlana ve öğrencileri yolda yürürken, birbirleri ile şakalaşan ve oynayan bir köpek sürüsü ile karşılaşırlar.
mevlana’nın öğrencilerinden bir tanesi der ki:
- hocam bakınız, köpekler kendi aralarında ne kadar huzurlu ve mesut bir şekilde eğleniyorlar, keşke bütün insanlar da bu köpekler gibi olsaydı, o zaman hiç kavga ve savaş olmazdı.
mevlana celaleddin-i rumi, öğrencisine beklemesini söyler ve oradan uzaklaşır. kısa bir zaman sonra mevlana, elinde bir parça kemikle döner ve elindeki kemiği köpek sürüsünün ortasına fırlatır. az önce birbirleri ile oyun oynayan köpekler, bu sefer kemiği kapabilmek için birbirleri ile mücadele etmeye ve birbirlerini hırpalamaya başlarlar. bunun üzerine mevlana der ki:
- yavrum bak, işte insanlar da böyledir. ilişkilerinde gerçek yüzlerini hep gizlerler ama menfaat söz konusu olunca da aynen böyle birbirleri ile kavga ederler.
mevlana, insanlara tembellik yerine gayretli olmayı öğütler, aynı zamanda müsamahayı ve mütevaziliği öğütler.
kendisi, ahlaki değerlerin yüceltilmesini ve ruhsal olgunlaşmanın gerçekleşmesini hedeflemiştir. hoşgörünün ve karşılıklı anlayışın üstün bir meziyet olduğunu anlatmaya çalışmıştır.
bir gün, mevlana ve öğrencileri yolda yürürken, birbirleri ile şakalaşan ve oynayan bir köpek sürüsü ile karşılaşırlar.
mevlana’nın öğrencilerinden bir tanesi der ki:
- hocam bakınız, köpekler kendi aralarında ne kadar huzurlu ve mesut bir şekilde eğleniyorlar, keşke bütün insanlar da bu köpekler gibi olsaydı, o zaman hiç kavga ve savaş olmazdı.
mevlana celaleddin-i rumi, öğrencisine beklemesini söyler ve oradan uzaklaşır. kısa bir zaman sonra mevlana, elinde bir parça kemikle döner ve elindeki kemiği köpek sürüsünün ortasına fırlatır. az önce birbirleri ile oyun oynayan köpekler, bu sefer kemiği kapabilmek için birbirleri ile mücadele etmeye ve birbirlerini hırpalamaya başlarlar. bunun üzerine mevlana der ki:
- yavrum bak, işte insanlar da böyledir. ilişkilerinde gerçek yüzlerini hep gizlerler ama menfaat söz konusu olunca da aynen böyle birbirleri ile kavga ederler.