Günlerden bir gün bir baba ve zengin ailesi oglunu köye götürdü. Bu yolculugun tek amaci vardi, insanlarin ne kadar fakir olabileceklerini ogluna göstermek. Çok fakir bir ailenin çiftliginde bir gece ve gün geçirdiler. Yolculuktan döndüklerinde baba ogluna sordu,
“Insanlarin ne kadar fakir olabildiklerini gördün mü?”
“Evet!”
“Ne ögrendin peki?”
Oglu yanit verdi:
“Sunu gördüm: Bizim evde bir köpegimiz var, onlarinsa dört. Bizim bahçenin ortasina kadar uzanan bir havuzumuz var, onlarinsa sonu olmayan bir dereleri. Bizim bahçemizde ithal lambalar var, onlarinsa yildizlari. Bizim görüs alanimiz on avluya kadar, onlarsa bütün bir ufku görüyorlar.”
Oglu sözünü bitirdiginde babasi söyleyecek bir sey bulamadi. Oglu ekledi: “ Tesekkürler baba, ne kadar fakir oldugumuzu gösterdigin için!”
“Insanlarin ne kadar fakir olabildiklerini gördün mü?”
“Evet!”
“Ne ögrendin peki?”
Oglu yanit verdi:
“Sunu gördüm: Bizim evde bir köpegimiz var, onlarinsa dört. Bizim bahçenin ortasina kadar uzanan bir havuzumuz var, onlarinsa sonu olmayan bir dereleri. Bizim bahçemizde ithal lambalar var, onlarinsa yildizlari. Bizim görüs alanimiz on avluya kadar, onlarsa bütün bir ufku görüyorlar.”
Oglu sözünü bitirdiginde babasi söyleyecek bir sey bulamadi. Oglu ekledi: “ Tesekkürler baba, ne kadar fakir oldugumuzu gösterdigin için!”