Hoşgeldiniz İslami Forum Sayfası

[kimkimdir]

......RUH CİMRİLİĞİ



Hanginiz yeterlisiniz dostluğa?

yazık sizin züğürtlüğünüze

ve ruh cimriliğinize – kafa?

dostunuza verdiğiniz kadarını sizin

düşmanıma veririm ben

hem züğürtleşmem de!



- "O kadar insanla dostluk kurdum ki

ellerim dolu sanıyordum

başıma bir belâ geldiğinde – dostlarımın ihaneti

kimseye acımayan zamandan şiddetliydi!”

dedi Şâfiî...



- "Zor günde faydası olmayan arkadaş

düşmanına yakındır kıyaslanırsa

hangi asırda yaşarsa yaşasınlar

gerçek dostlar ve kardeşler

ortaya çıkar o kederli anlarda!”

dedi Şâfiî...



- "Güvenilir bir dost aramaya adasam da ömrümü

hoşgörüm oyaladı durdu beni yollarda

beldeler ve halkları suret değiştirmişlerdi

sanki insanları insan değildi!”

dedi Şâfiî!



Salih Mirzabeyoğlu, Münşeat

 

[kimkimdir]

Bir ilhâm düştü gençliğimde içime

gönüldaşlar gerek bana canlı

apalak suratlı cesetler değil!



Gönüldaşlar gerek bana canlı

sürdüğüm izi sürecekler!



Mübdiler arar mübdi

sersem sürüleriyle işim yok benim

fikirse fikir kavgaysa kavga

yeni levhalara yeni kıymetler kazıyacaklar

haberim var benim

o gün bugündür!...SALİH MİRZABEYOĞLU..GÖLGE...

 

[kimkimdir]

Hikmetinden suâl olunmaz Rabbim

lüzumsuz kişilerle dolu yeryüzü

bu fazla kişilerle fesatlaşmış hayat

nakaratlar hep bayat

onlardan eyleme beni!



İçlerinde yırtıcı hayvan taşıyan

şehvet ve ruha ezadan gayrı

seçecekleri yol olmayan

hayvandan aşağı korkunç kişiler

şehvetleri bile ruha ezadır onların!



Henüz hayvan bile olmamışlar

vaaz etsinler semirici haz almayı hayattan

içlerinde daim "yeterince haz alamıyorum mu ne?”

kurtulmalıyım bu telâştan – acele

uyuşturucular!



Daha da kötüler var daha da

"bunlar daha iyi olabilirler"

mini mini hazlarla ve gizlice sulanırlar

avunurlar kötü gördüklerinde

ve cabası – teselli bulurlar iyice olduklarından

bunlardır işte pis çarkı döndüren direk!



Büyük kötülüklere çanak açan küçük iyilikler değil

büyük cesaret isterim ben acıya kıyan

büyük iyidir cesaretin kaynağı

bunu sevmezsiniz bilirim mini minicikler
Salih MİRZABEYOĞLU..BÜYÜK İYİ..

 

[kimkimdir]

- "Cesaretiniz var mı ey kardeşlerim

yiğit misiniz?

şahitler önündeki cesaret değil –lâkin bu pek bilinmez!-

devlerin yalnızlığı

dervişlerin!”



- "Soğuk ruhlara ve katırlara

körlere ve sarhoşlara yiğit demem ben

korkuyu bilende

ama onu yenende vardır yürek

uçurumu görende

ama ona gururla bakanda

kartal pençeleriyle uçurumu kavrayanda

onda vardır cesaret!”



- "Apaçık anladınız sanırım

yiğitlikle atılganlık farkını

şecaatle itliğin

bilgi ister yiğitlik

kör cesaretin tırstığı yerde nasıl da pırıldar

gerçeği faziletin

fazilet güzeldir yiğitlik ondan güzel

kardeşlerim!”....ŞECAAT..S MİRZABEYOĞLU...

 

[kimkimdir]

Ya yürekten gelince yazacaksın

ya yazarken yürekten gelecek

- "Aşk olmadan meşk olmaz!”

Meşka –farkedip ayırmak- olur mu sanırsın?



Ayak ucunda ölüm – mazi ardında külün

yele gidecek harmanın – ömrün

hazır mısın?



Sen bal yapacaksın âlem yiyecek

hissene düşen zehirli bir lokma

hep taze

var mısın?



Yeni kıymetler icâd edenlerin

etrafında döner dünya – gerçek

ama kurnazların etrafında döner çoğu zaman

halk ve şan – böyledir

yalancı dünyanın gidişi

hasad ötede

yazar mısın?
...yazmak..S Mirzabeyoğlu...

 

[kimkimdir]

"Hayvanla üstün insan arasına gerilmiş bir iptir insan

tehlikeli bir geçiş

insanda büyük olan

bir köprü olmasıdır onun – bir gaye değil

sevilebilecek olan insanda

bir karşıya geçiş

bir fâni oluş!”



- "Ben garkolmanın dışında yaşamasını bilmeyenleri severim

çünkü bunlardır aşk ile sevenler

ve hasret okları karşı sahilin

bunlardır karşıya geçenler

ve gayrını büyük hor görenler!”



- "Ben faziletini seveni severim

çünkü fazilet fânilik iradesidir

bir hasret oku!"



- "Alırken borçluyum verirken de dilenci!”

gönlünü müsrifçe harcayanı severim

ne teşekkür ister ne gayrına teşekkür

çünkü daim verir o

ve kendini esirgemek istemez

derviş!



Celâl yolundan terbiye

Hep çile hep belâ

Zar lehine düştüğünde utananı severim

- "hilekâr bir oyuncu muyum yoksa?"

ne âlâ!



Resûller halkasının en üstünü

- "lisân erkeğin süsüdür!”

işine girişmeden önce altun sözler saçanı

özü sözüne uygun

vaadini vaad ettiğinden çok tutanı severim

fâniliği ister

divanedir o!



Ben gönlü yaralıyken bile derin olanı

hele gönlü yaralıyken vakur

hiçten bir şeyle yok olanı severim

-"her nakışta O mânâ!”-
KÖPRÜNÜN GERÇEĞİ...S MİRZABEYOĞLU...

 

[kimkimdir]

Altun göl olmayacak biliyorum

çocuklar büyüyor değişmez gerçek

"ve ben çürüyorum!" demem

bilirsin ben!



Altun göl olmayacak yoktu

gebertemediğim miskin heves

buz gibi gülüşleri sevinçten!



Şah damarımdan gelir en kanlı kahkaha

yalvarmayı sevmediğim gibi

bilirsin acındırmayı da sevmem!



Kendini harcamayı seven

zengin gönüller vardır

zorluk bulur onları

bilirsin ben kendimi esirgemem!



- "Kaç dostum yalnızlığına

ormanla kaya pek iyi bilirler

nasıl susulacağını seninle

o sevdiğin ağaca benze sen yine

o dalları geniş ağaca

sessiz ve dinlercesine sarkar o

gölün üzerine!"



Yalnız değil zındandayım

içimde mahşer uğultusu

bekçilerim hep bildiğin

kursağında zulüm hevesi

soğuk bakar duvarlar

gördüğüm sıcak dostlar

olmasaydı yanardım

yalnızlık en pahalısı!



Yalnız değil zındandayım

kaya içimde pıtrak

ağaç benim içimde

içimde bittiği toprak – hak

ben bana benzerim

hayâlim sarkar sessiz

o gölün sessiz hayâline

bu kalabalık içimde

bir odada üç kişi

yalnızlık en pahalısı!



Altun göl olmayacak biliyorum

bir göl var gerçi içimde

kendi kendine yeten –diyelim!- bir göl

ama hasret ırmağım sürükler onu da

aşağılara – denize!



Yeni yollarda yürüyorum ben

bana yeni bir dil geliyor maveradan

mesih gibi canlandırıyor kelimeleri

ve kendini konduruyor eski deyişlere

pek yavaş geliyor bana

benim büyüklerimden başka

her türlü konuşma

ey fırtına atlıyorum arabana



Seni bile kamçılamak istiyorum

hani aşk hep birlemek ister ya

bir nâra ve sevinç çığlığı gibi

geçmek istiyorum engin denizlerin üzerinden

dostlarımın kaldığı saadet köylerine

varıncaya kadar – aşk hep yeni

şimdi ne kadar acı verse de

düşmanlarım bile saadetime gübre!



Pek büyüktü bulutumdaki gerilim

şimşeklerin kahkahaları arasında

dolu sağanakları yağdırmak istiyorum

derinliklerden derinlere

gerçek – bir fırtına gibi geliyor

benim saadetim ve hürriyetim!



Ah dişi aslanım – bilgeliğim

yumuşakça kükremeyi bir öğrense

daha şimdiden pek çok şeyler öğrendik

biz onunla birlikte!



Anladın – uzun zamandır bıraktım

saadeti için didinmeyi canımın

eserim için didiniyorum ben

bu oldu benim saadetim

biliyor bunu çocuklar – bütün çocuklarım

onlar için yaşamak benim görevim – eserim

onlar da öyle yaşıyor – yaşayacaklar

Allah ve Resulü’ne doğru görevi

hayatı eser – ve bütün saadetler

buna dair!



Yaşanmış bir hayat bırakıyorum size

bir gün daha tahliye olmuşken hayattan!
MEKTUB-S MİRZABEYOĞLU...

 

[kimkimdir]

- "Zor günde faydası olmayan arkadaş

düşmanına yakındır kıyaslanırsa

hangi asırda yaşarsa yaşasınlar

gerçek dostlar ve kardeşler

ortaya çıkar o kederli anlarda!”

dedi Şâfiî...