Herşeyden önce şunu söyleyeyim ki, günah işleyen bir kimse günahını sadece Allah'a itiraf
eder ve sadece Allah'tan af dileyebilir. Günahkâr olan bir kulunu affetme Allah'a mahsus ve
onun tasarrufu altındadır. Allah (c.c) adına hiç kimse bu hakkı kullanma selahiyetine haiz
değildir. Peygamberler bile böyle birşeyden bahs etmemişlerdir. Bu konuda kul ile Allah
arasına hiç kimse giremez. Böyle birşeyi iddia eden kimse, dinî rütbesi ne olursa olsun
yalan söylemektedir. Bir şeyin hayır veya günah olduğunu tayin etme, Allah'ın elinde olan
bir şey olduğu gibi, koyduğu kanunlara karşı gelenleri affetme de yine kendisine aittir. Her
dinde bu böyle olmuştur. Ama Hıristiyanlıkta durum böyle değildir. Aslında,
peygamberliğin Hz. İsa'ya verilmiş olduğu gerçek hristiyanlıkta bu ve buna benzer hiçbir
şey yoktur. Ama Paulos'un kurmuş olduğu ve eski hıristiyanlıkta, sadece bir isim benzerliği
olan dinde bu husus kabul edilmiş ve papalar Tanrının vekili olarak kabul edildiği gibi
onun hesabına günahları affetme selahiyetini de kazanmışlardır. Dinde istediği değişikliği
yapabilecek kadar geniş bir selahiyete sahip olan papazlar para karşılığında günahları
affeder ve istedikleri adamları cennete, böyle bir yola başvurmayan kimseleri de, afaroz
etmek suretiyle cehenneme gönderirler. Bu yolla toplanan paralarla büyük bir zenginliğe
erişen papazlar Hz. İsa'nın yolunan ayrılmış ve Paulos'un yoluna girmişlerdir. Papalar
sadece bununla kalsalar iyi, içinize şeytan girmiş, içinizdeki şeytanı çıkarayım, diye kadın
ve kızların içindeki şeytanları da çıkarmaya teşebbüs ediyorlar. Bu saçmalıkların hangisini
izah etsek bilmem ki? Bir defa suç kime karşı işlenmişse ondan özür dilenir, haberi
olmayan belki de onu tanımayan birisinden af dilemek tabiri caizse delilik veya sahtekarlık
olur.
Kul ile Allah arasına nasıl olur da papa girebiliyor? Hem de para karşılığında affediyor. Hiç
bu kadar saçmalık olur mu? Hangi mantık bunu kabul eder? Hıristiyanların saçmalıkları
hakkında yazacak şey çok. Fakat kitap sorulu-cevaplı olduğu için fazla yer veremiyoruz.
Bilgi edinmek isteyen kardeşlerimiz için bu hususta piyasada çok kitap vardır. Ben sadece
ikisini yazacağım. Kur'an-ı Kerim ve Ziya Kazıcı'nın Garp Kaynaklarına Göre Hristiyanlık.
Bir de Kitab-ı Mukaddes Kur'an ve Bilim. (Maurice Bucaile, Çev. Doç. Dr. Suat Yıldırım)
gençliğin İmanını Sorularla ÇAldılar-Emine ŞEnlikoglu
eder ve sadece Allah'tan af dileyebilir. Günahkâr olan bir kulunu affetme Allah'a mahsus ve
onun tasarrufu altındadır. Allah (c.c) adına hiç kimse bu hakkı kullanma selahiyetine haiz
değildir. Peygamberler bile böyle birşeyden bahs etmemişlerdir. Bu konuda kul ile Allah
arasına hiç kimse giremez. Böyle birşeyi iddia eden kimse, dinî rütbesi ne olursa olsun
yalan söylemektedir. Bir şeyin hayır veya günah olduğunu tayin etme, Allah'ın elinde olan
bir şey olduğu gibi, koyduğu kanunlara karşı gelenleri affetme de yine kendisine aittir. Her
dinde bu böyle olmuştur. Ama Hıristiyanlıkta durum böyle değildir. Aslında,
peygamberliğin Hz. İsa'ya verilmiş olduğu gerçek hristiyanlıkta bu ve buna benzer hiçbir
şey yoktur. Ama Paulos'un kurmuş olduğu ve eski hıristiyanlıkta, sadece bir isim benzerliği
olan dinde bu husus kabul edilmiş ve papalar Tanrının vekili olarak kabul edildiği gibi
onun hesabına günahları affetme selahiyetini de kazanmışlardır. Dinde istediği değişikliği
yapabilecek kadar geniş bir selahiyete sahip olan papazlar para karşılığında günahları
affeder ve istedikleri adamları cennete, böyle bir yola başvurmayan kimseleri de, afaroz
etmek suretiyle cehenneme gönderirler. Bu yolla toplanan paralarla büyük bir zenginliğe
erişen papazlar Hz. İsa'nın yolunan ayrılmış ve Paulos'un yoluna girmişlerdir. Papalar
sadece bununla kalsalar iyi, içinize şeytan girmiş, içinizdeki şeytanı çıkarayım, diye kadın
ve kızların içindeki şeytanları da çıkarmaya teşebbüs ediyorlar. Bu saçmalıkların hangisini
izah etsek bilmem ki? Bir defa suç kime karşı işlenmişse ondan özür dilenir, haberi
olmayan belki de onu tanımayan birisinden af dilemek tabiri caizse delilik veya sahtekarlık
olur.
Kul ile Allah arasına nasıl olur da papa girebiliyor? Hem de para karşılığında affediyor. Hiç
bu kadar saçmalık olur mu? Hangi mantık bunu kabul eder? Hıristiyanların saçmalıkları
hakkında yazacak şey çok. Fakat kitap sorulu-cevaplı olduğu için fazla yer veremiyoruz.
Bilgi edinmek isteyen kardeşlerimiz için bu hususta piyasada çok kitap vardır. Ben sadece
ikisini yazacağım. Kur'an-ı Kerim ve Ziya Kazıcı'nın Garp Kaynaklarına Göre Hristiyanlık.
Bir de Kitab-ı Mukaddes Kur'an ve Bilim. (Maurice Bucaile, Çev. Doç. Dr. Suat Yıldırım)
gençliğin İmanını Sorularla ÇAldılar-Emine ŞEnlikoglu