Gel
Gel artık
Yüreğime kül düşmeden
Ümitler sönüp gitmeden
Ruhum
Henüz seni beklerken
Gönüm her halinde özlerken
Hasret
Bağrımda korlaşırken
Dil hal olup, vicdan sukut etmişken
Gel,viran
Olan halime bir fırsat ver
Ne hevesin, ne arzu denen meretin
Ne hevanın,
Ne de ter adına dileğin
Bedeni ve nefsi ihya eden herşeyin
Bir fanus
İçinde yaşamaya mahkum eden
Bağnaz ve şer kokan hırs ve tamahın
En sefil
Birşekilde etrafımı kuşatmışken
O suhuletli ve edebi meziyetli husisiyetlerin
Halimi
Cezbeden, ruhuma dirlik zerkeden
Melalin ve kalbi hassasiyetin fevkiindeyken
Beni bana
Bırakma, ufkumu daraltmadan gel
Ne vakit düşünsen ve hatta düşlesem içimde
İfade
Edemeyeceğim nispette bir surur doğar
Bazen kendi kendime gülerim ve neşelenirim
Hatıratımda
Ne kadar asudelik varsa alıp götüren
Şimdi ellerim bomboş ve gönlüm yalnızlığın kadrinde
Gel, eğer gelemeyeceksen de gönlüme hissettir
Mustafa CİLASUN