Bu güne kadar hep günah çukurunda yuvarlanmışsan, bir an olsun seni saran şu kainat içindeki hiçliğini anlayamamışsan, Allah’ın her türlü nimetleri arasında yüzdüğün halde O’na kul olmamışsan.
Yalanla, iftira, koğuculuk ve düzenbazlıkla hayatını zehir etmişsen, mazlumun elinden tutmamış, zalime haddini bildirmemişsen, aynı inancı paylaştığın insanları haksız yere incitmişsen yine gel....
Gel ki kurtulasın. İçindeki hastalığı tedavi edesin. Seni saran ızdırapları yok edesin. Baksana, mü’minlerin , bayramı olan Cuma günü bizleri gölgesinin altına aldı. Bunu fırsat ve ganimet bil. Evinin karanlık bir köşesine çekil ve kendini gözden geçir. Mülk üzerinde yaşadığın halde, mülkün sahibine karşı işlediğin suçları gözden geçir ve titrek dudaklarla içini O'’a dök:
Allahım, kaçak kulun yeniden kapına geldi. Cuma gününü bahane ederek geldi. Günahkar kulun özür dilemeğe geldi. İçini sana dökmeğe fırsat bularak geldi.
Allahım, bu güne kadar bütün kapıları denedim. Herkes belli bir yere kadar götürebiliyor, sonra terkediyor.
Şimdiye kadar bana; Kadınlar teklif ettiler, paraya, mevkiye, şöhrete, insanlara kul köle yaptılar. Sana karşı isyan ve tuğyanlarıma karşılık bana aydın ve ilerici dediler... Beynimi yıkadılar... Sana Kur’an’a, Hz Muhammed’e düşman yaptılar beni... sonra anladım. Pişman oldum. Kafamı yukarı kaldıramaz oldum. Senin gel, gel emrin iç alemimi titretti. İçime sevinç doldu. Cuma gününü fırsat kolluyordum zaten. Senin reddedmiyeceğin bir sevgilin ile sana yönelmek istiyordum... Fırsatını buldum ve geldim...
Geç kaldığım için, kırılası ayaklarımla başka kapılara gittiğim için, kuruyası ellerimi senden başkasına uzattığım için, kör olasıca gözlerimle senden başkasına baktığım için, şu yaşıma kadar kulluk yapamadığım için, özür dilemeğe geldim...
Bakma günahıma, kovma kapından... Kovsanda, kafamı taştan taşa vurup bir daha huzurundan ayrılmayacağım... Bu niyet ve azimle kapına geldim...
Allahım, senin huzurunda durmak ne de güzelmiş. Diğer yerler ve kapılar bana bu huzuru bu sevinci veremediler...
Kaybettim, kazandın dediler.. Hopladım, alkışladılar... Bir anlık zevkim için ebedi hayatımı yıktım, gençliğin var dediler...
Sarhoş oldum, evimde hanımımın ve çocuklarımın boynu eğik kaldı, sabaha kadar yolumu gözlediler, hayatın tadı böyledir dediler.
Camilere mescidlere uğramaz oldum, seccadenin dürümünü bir defa bozmadım, sen kalbe bak dediler....
İşte bütün bunlardan sıyrılarak geldim sana Allah’ım huzuruna geldim... “ Habibim Ahmed ve rasülüm ya Muhammed deki;
Ey günah işlemekle nefislerine karşı haddi aşmış kullarım... Allah’ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin.. Çünkü O çok bağışlayıcı ve çok merhametlidir... Kulumun yerle gök arasında günahı olsa, yeter ki bana ortak koşmasa...Banadesin ki:
Allah’ım beni affet.. Ben bu kulumun günahını affetmemekten, huzurumdan eli boş döndürmekten utanırım... Yeter ki, kulum bana gelsin...”
Kulum bana bir karış gelse, ben ona bir arşın gelirim... Kulum bana bir arşın gelse, ben ona bir kulaç gelirim... Kulum bana yürüyerek gelse, ben ona koşarak gelirim.... GEL, GEL, NE OLURSAN OL, YİNE GEL.... B)
Yalanla, iftira, koğuculuk ve düzenbazlıkla hayatını zehir etmişsen, mazlumun elinden tutmamış, zalime haddini bildirmemişsen, aynı inancı paylaştığın insanları haksız yere incitmişsen yine gel....
Gel ki kurtulasın. İçindeki hastalığı tedavi edesin. Seni saran ızdırapları yok edesin. Baksana, mü’minlerin , bayramı olan Cuma günü bizleri gölgesinin altına aldı. Bunu fırsat ve ganimet bil. Evinin karanlık bir köşesine çekil ve kendini gözden geçir. Mülk üzerinde yaşadığın halde, mülkün sahibine karşı işlediğin suçları gözden geçir ve titrek dudaklarla içini O'’a dök:
Allahım, kaçak kulun yeniden kapına geldi. Cuma gününü bahane ederek geldi. Günahkar kulun özür dilemeğe geldi. İçini sana dökmeğe fırsat bularak geldi.
Allahım, bu güne kadar bütün kapıları denedim. Herkes belli bir yere kadar götürebiliyor, sonra terkediyor.
Şimdiye kadar bana; Kadınlar teklif ettiler, paraya, mevkiye, şöhrete, insanlara kul köle yaptılar. Sana karşı isyan ve tuğyanlarıma karşılık bana aydın ve ilerici dediler... Beynimi yıkadılar... Sana Kur’an’a, Hz Muhammed’e düşman yaptılar beni... sonra anladım. Pişman oldum. Kafamı yukarı kaldıramaz oldum. Senin gel, gel emrin iç alemimi titretti. İçime sevinç doldu. Cuma gününü fırsat kolluyordum zaten. Senin reddedmiyeceğin bir sevgilin ile sana yönelmek istiyordum... Fırsatını buldum ve geldim...
Geç kaldığım için, kırılası ayaklarımla başka kapılara gittiğim için, kuruyası ellerimi senden başkasına uzattığım için, kör olasıca gözlerimle senden başkasına baktığım için, şu yaşıma kadar kulluk yapamadığım için, özür dilemeğe geldim...
Bakma günahıma, kovma kapından... Kovsanda, kafamı taştan taşa vurup bir daha huzurundan ayrılmayacağım... Bu niyet ve azimle kapına geldim...
Allahım, senin huzurunda durmak ne de güzelmiş. Diğer yerler ve kapılar bana bu huzuru bu sevinci veremediler...
Kaybettim, kazandın dediler.. Hopladım, alkışladılar... Bir anlık zevkim için ebedi hayatımı yıktım, gençliğin var dediler...
Sarhoş oldum, evimde hanımımın ve çocuklarımın boynu eğik kaldı, sabaha kadar yolumu gözlediler, hayatın tadı böyledir dediler.
Camilere mescidlere uğramaz oldum, seccadenin dürümünü bir defa bozmadım, sen kalbe bak dediler....
İşte bütün bunlardan sıyrılarak geldim sana Allah’ım huzuruna geldim... “ Habibim Ahmed ve rasülüm ya Muhammed deki;
Ey günah işlemekle nefislerine karşı haddi aşmış kullarım... Allah’ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin.. Çünkü O çok bağışlayıcı ve çok merhametlidir... Kulumun yerle gök arasında günahı olsa, yeter ki bana ortak koşmasa...Banadesin ki:
Allah’ım beni affet.. Ben bu kulumun günahını affetmemekten, huzurumdan eli boş döndürmekten utanırım... Yeter ki, kulum bana gelsin...”
Kulum bana bir karış gelse, ben ona bir arşın gelirim... Kulum bana bir arşın gelse, ben ona bir kulaç gelirim... Kulum bana yürüyerek gelse, ben ona koşarak gelirim.... GEL, GEL, NE OLURSAN OL, YİNE GEL.... B)