Suzinakmakamından tambur girişini dinliyorum
Sessizliğiniklimine çekilerek düşlerimle makulleşiyor ve içimi çekiyorum
Nekadar ah u zarım varsa, umut damlaları sabrımı zorlasa da, hiç ses etmiyorum
Sankibir başka mekân duygu dağlarının arasındayım, gözyaşlarımı tutamıyorum
SezaiKarakoç geliyor aklıma, ne kadar imreniyorum
Nesirve şiirlerini okurken, risalelerin zerk ettiği ibreti solurken irkiliyorum
MehmetAkif’in kanaati, heva ve heves karşısında ki edebi nezaketiyle yoğruluyorum
Said’iNursi hazretlerinin yamalıklı yorganı ve tiryakisi olduğu çay ile cefaya feyzkattığına şaşıyorum
Âlimlerne eziyetler çekti, ilim için ceht etti
Dervişve arifler himmet ve hizmet adına varlıklarından vazgeçip erişti
Yolunistikameti belliydi, sevda kararmayan bir meşkti, aşk zaten en aziz şerefti
Nedenve niçin gerekçeli, akıl ve vicdan nitelikli, gönül ihsan ile mücehhez olmasıgerekirdi
Önyargılardanyürekler arınmalı, yeni sayfalar açılmalı
Korkuyugönülde barındırmaktan kurtulmalı, hesap adına hakla barışık olunmalı
Nekadar kayıtsız katılırsak, hassasiyeti bırakırsak, ibadet adet üzre olur,ihyası boştur
Aklınve izanın ihtiyacı olan bilgi ve basiret zaruret olmalı, kul, nefsi esarettenkurtulmalı
MustafaCİLASUN