Bilmiyorum
Sabretmeyi beceremiyorum
İçimde akan pınara
Dur diyemiyorum
Direniyorum, başka şeylerle
Meşgul olmaya çalışıyorum
Fakat hakkıyla başaramıyorum
İçimde
Dinmeyen fırtınaya
Ve dalgaya
Her lahzada ibret
Zerk eden hicrana
Gözlerden yaş getiren çaresizliğe
Mahkûm edilen merama,
Hasret kokan umutlara
Çare bulamıyorum
Aczi yetim aşikâr
Ve fakat hissiyatım
Sanki ağlayan pınar
Ne bir haber,
Ne de bir umut görülmez,
Duyulmaz oldu yar
Yaşarken öldüren,
Gülerken ağlatan,
Suskunken gözlerden
Kan getiren
Firkatin neye yarar
Nerdeysen
Hangi melalin
İkmalinde ki hedersen
Mesut ve saadet içinde,
Kalbi sürur refakatiyle
İhya içindeysen
Huzur duyarım,
Mutlu olurum,
Gam etmekten kurtulurum,
Elemi bir kenara bırakır,
Yaşamak için umutlanırım
Evet, haklıydın
Yıllardır vefasızlığıma
Sabredip kandın
Ömrünü hasır ettin,
Bir tebessüm için
Ne çileler çektin,
Lakin anlaşılmadın
Umutlarına küstün,
Belki canından bezdin,
Uzak diyarlara gitmek istedin,
Gözlerden ırak olmayı benimsedin,
Çaresizdin
Sen ki
Edebin timsali
Sabrın sancaktarı,
Umutlarım medarı iftiharıydın
Kalbi hassasiyetten uzak olanlar,
Anlamaktan kaçanlar,
İrfanı unutanlarla yaşadın
Sana kıyan,
Katline sebep olan,
Hülyalarını kurutan,
Ufkunu karartan
Her kim ve kimlerse
Rabbim yargılasın inşallah…
Mustafa CİLASUN