23- MÜ'MİNÛN SÛRESİ
Bismillâhirrahmânirrahîm.
1. Mü’minler, gerçekten kurtuluşa ermişlerdir.
2. Onlar ki, namazlarında derin saygı içindedirler.
3. Onlar ki, faydasız işlerden ve boş sözlerden yüz çevirirler.
4. Onlar ki, zekâtı öderler.
5. Onlar ki, ırzlarını korurlar.
6. Ancak eşleri bunun dışındadır. Onlarla ilişkilerinden dolayı
kınanmazlar. ( Cariye konusunu o devire aitti )
8. Yine onlar ki, emanetlerine ve verdikleri sözlere riâyet ederler.
9. Onlar ki, namazlarını kılmağa devam ederler.
10. İşte bunlar varis olanların ta kendileridir.
11. Onlar Firdevs cennetlerine varis olurlar. Onlar orada ebedî kalacaklardır.
43. Hiçbir ümmet, kendi ecelinin önüne geçemez, onu geciktiremez de.
44. Sonra arka arkaya peygamberlerimizi gönderdik. Her ümmete kendi peygamberi geldikçe, onu
yalanladılar. Biz de onları birbiri ardından helâk ettik ve onları birer ibretli hikâye yaptık. Artık
inanmayan bir kavim, Allah’ın rahmetinden uzak olsun!
51. Ey peygamberler! Temiz şeylerden yiyiniz ve iyi ameller işleyiniz. Doğrusu ben, sizin yaptığınız şeyleri
tamamen bilirim.
52. Şüphesiz bu (İslâm), tek bir din olarak sizin dininizdir. Ben de Rabbinizim. Öyle ise bana karşı
gelmekten sakının.
57. Rablerinin azametinden korkup titreyenler,
58. Rablerinin âyetlerine inananlar,
59. Rablerine ortak koşmayanlar,
60. Rabblerine dönecekleri için verdiklerini kalpleri ürpererek verenler,
61. İşte bunlar hayır işlerine koşuşurlar ve o uğurda öne geçerler.
62. Biz hiçbir kimseye gücünün yettiğinden fazla yük yüklemeyiz. Katımızda hakkı söyleyen bir kitab
vardır. Onlar zulme, haksızlığa uğratılmazlar.
63. Ancak kâfirlerin kalbleri bu Kur’an’a karşı bir gaflet içindedir. Onların bundan başka yapageldikleri
birtakım (kötü) işleri de vardır.
69. Ya da onlar henüz kendi peygamberlerini tanımadılar da o yüzden mi onu inkâr ediyorlar?
71. Eğer hak onların arzularına uysaydı, gökler ile yer ve onlarda bulunanlar elbette bozulur giderdi.
Hayır, biz onlara şereflerini (Kur’an’ı) getirdik. Onlar ise bu şereflerinden yüz çeviriyorlar.
74. Fakat ahirete inanmayanlar, ısrarla bu yoldan çıkmaktadırlar.
78. Hâlbuki O, sizin için kulakları, gözleri ve gönülleri yaratandır. Ne kadar az şükrediyorsunuz!
79. O, sizi yeryüzünde yaratıp türetendir. Sadece O’nun huzurunda toplanacaksınız.
80. O, diriltendir, öldürendir. Gece ile gündüzün birbirini takib etmesi de O’na aittir. Hâlâ aklınızı
kullanmıyor musunuz?
84. De ki: “Eğer biliyorsanız söyleyin: Yer ve yerde bulunanlar kime aittir?”
85. “Allah’ındır” diyecekler. “Öyle ise siz hiç düşünüp öğüt almaz mısınız?” de.
86. De ki: “Yedi kat göklerin Rabbi, büyük Arş’ın Rabbi kimdir?”
87. “Allah’ındır” diyecekler. “Öyle ise O’na karşı gelmekten sakınmaz mısınız?” de.
88. De ki: “Eğer biliyorsanız söyleyin: Her şeyin hükümranlığı elinde olan, kendisi koruyan, kendisine
karşı korunulamaz olan kimdir?”
89. “Allah’ındır” diyecekler. “Öyle ise nasıl aldanıyorsunuz?” de.
91,92. Allah, hiçbir çocuk edinmemiştir. O’nunla birlikte başka hiçbir ilâh yoktur. Öyle olsaydı, her ilâh kendi yarattığını alır götürür ve mutlaka birbirlerine üstün gelmeye çalışırlardı. Gaybı da, görülen âlemi de
bilen Allah, onların yakıştırdığı nitelemelerden uzaktır. Onların koştukları ortaklardan çok yücedir.
97. De ki: “Ey Rabbim! Şeytanların vesveselerinden sana sığınırım.”
98. “Ey Rabbim! Onların benim yanımda bulunmalarından da sana sığınırım.”
101. Sûr’a üfürüldüğü zaman, (işte) o gün ne aralarında soy-sop yakınlığı kalacak, ne de birbirlerini arayıp
soracaklardır.
102. Artık kimin tartıları ağır gelirse, işte onlar kurtuluşa erenlerin ta kendileridir.
103. Kimlerin de tartıları hafif gelirse, işte onlar da kendilerini ziyana uğratanların ta kendileridir. Onlar
cehennemde ebedî kalacaklardır.
105. Allah, “Âyetlerim size okunuyordu da siz onları yalanlıyordunuz, değil mi?” der.
106. Onlar da şöyle derler: “Ey Rabbimiz! Biz azgınlığımıza yenik düştük ve sapık bir toplum olduk.”
107. “Ey Rabbimiz! Bizi buradan çıkar. Eğer (tekrar günaha) dönersek şüphesiz kendimize zulmetmiş
oluruz.”
108. Allah, ”Aşağılık içinde kalın orada, artık benimle konuşmayın!” der.
109. Kullarımdan, “Ey Rabbimiz! Biz inandık, bizi bağışla, bize merhamet et, sen merhamet edenlerin en
hayırlısısın” diyen bir grup var idi.
111. Sabretmiş olmaları sebebiyle, bugün ben onları mükâfatlandırdım. Şüphesiz onlar başarıya erenlerin
ta kendileridir.
116. Gerçek hükümdar olan Allah, yücedir. O’ndan başka hiç ilâh yoktur. O, şerefli ve yüce Arş’ın Rabbidir.
117. Kim, hakkında hiçbir delili olmadığı hâlde Allah ile birlikte başka bir ilâha taparsa, onun hesabı ancak
Rabbi katındadır. Şüphesiz kâfirler asla kurtuluşa eremezler.
118. De ki: “Rabbim! Bağışla, merhamet et. Çünkü sen merhamet edenlerin en hayırlısısın!”
Bismillâhirrahmânirrahîm.
1. Mü’minler, gerçekten kurtuluşa ermişlerdir.
2. Onlar ki, namazlarında derin saygı içindedirler.
3. Onlar ki, faydasız işlerden ve boş sözlerden yüz çevirirler.
4. Onlar ki, zekâtı öderler.
5. Onlar ki, ırzlarını korurlar.
6. Ancak eşleri bunun dışındadır. Onlarla ilişkilerinden dolayı
kınanmazlar. ( Cariye konusunu o devire aitti )
8. Yine onlar ki, emanetlerine ve verdikleri sözlere riâyet ederler.
9. Onlar ki, namazlarını kılmağa devam ederler.
10. İşte bunlar varis olanların ta kendileridir.
11. Onlar Firdevs cennetlerine varis olurlar. Onlar orada ebedî kalacaklardır.
43. Hiçbir ümmet, kendi ecelinin önüne geçemez, onu geciktiremez de.
44. Sonra arka arkaya peygamberlerimizi gönderdik. Her ümmete kendi peygamberi geldikçe, onu
yalanladılar. Biz de onları birbiri ardından helâk ettik ve onları birer ibretli hikâye yaptık. Artık
inanmayan bir kavim, Allah’ın rahmetinden uzak olsun!
51. Ey peygamberler! Temiz şeylerden yiyiniz ve iyi ameller işleyiniz. Doğrusu ben, sizin yaptığınız şeyleri
tamamen bilirim.
52. Şüphesiz bu (İslâm), tek bir din olarak sizin dininizdir. Ben de Rabbinizim. Öyle ise bana karşı
gelmekten sakının.
57. Rablerinin azametinden korkup titreyenler,
58. Rablerinin âyetlerine inananlar,
59. Rablerine ortak koşmayanlar,
60. Rabblerine dönecekleri için verdiklerini kalpleri ürpererek verenler,
61. İşte bunlar hayır işlerine koşuşurlar ve o uğurda öne geçerler.
62. Biz hiçbir kimseye gücünün yettiğinden fazla yük yüklemeyiz. Katımızda hakkı söyleyen bir kitab
vardır. Onlar zulme, haksızlığa uğratılmazlar.
63. Ancak kâfirlerin kalbleri bu Kur’an’a karşı bir gaflet içindedir. Onların bundan başka yapageldikleri
birtakım (kötü) işleri de vardır.
69. Ya da onlar henüz kendi peygamberlerini tanımadılar da o yüzden mi onu inkâr ediyorlar?
71. Eğer hak onların arzularına uysaydı, gökler ile yer ve onlarda bulunanlar elbette bozulur giderdi.
Hayır, biz onlara şereflerini (Kur’an’ı) getirdik. Onlar ise bu şereflerinden yüz çeviriyorlar.
74. Fakat ahirete inanmayanlar, ısrarla bu yoldan çıkmaktadırlar.
78. Hâlbuki O, sizin için kulakları, gözleri ve gönülleri yaratandır. Ne kadar az şükrediyorsunuz!
79. O, sizi yeryüzünde yaratıp türetendir. Sadece O’nun huzurunda toplanacaksınız.
80. O, diriltendir, öldürendir. Gece ile gündüzün birbirini takib etmesi de O’na aittir. Hâlâ aklınızı
kullanmıyor musunuz?
84. De ki: “Eğer biliyorsanız söyleyin: Yer ve yerde bulunanlar kime aittir?”
85. “Allah’ındır” diyecekler. “Öyle ise siz hiç düşünüp öğüt almaz mısınız?” de.
86. De ki: “Yedi kat göklerin Rabbi, büyük Arş’ın Rabbi kimdir?”
87. “Allah’ındır” diyecekler. “Öyle ise O’na karşı gelmekten sakınmaz mısınız?” de.
88. De ki: “Eğer biliyorsanız söyleyin: Her şeyin hükümranlığı elinde olan, kendisi koruyan, kendisine
karşı korunulamaz olan kimdir?”
89. “Allah’ındır” diyecekler. “Öyle ise nasıl aldanıyorsunuz?” de.
91,92. Allah, hiçbir çocuk edinmemiştir. O’nunla birlikte başka hiçbir ilâh yoktur. Öyle olsaydı, her ilâh kendi yarattığını alır götürür ve mutlaka birbirlerine üstün gelmeye çalışırlardı. Gaybı da, görülen âlemi de
bilen Allah, onların yakıştırdığı nitelemelerden uzaktır. Onların koştukları ortaklardan çok yücedir.
97. De ki: “Ey Rabbim! Şeytanların vesveselerinden sana sığınırım.”
98. “Ey Rabbim! Onların benim yanımda bulunmalarından da sana sığınırım.”
101. Sûr’a üfürüldüğü zaman, (işte) o gün ne aralarında soy-sop yakınlığı kalacak, ne de birbirlerini arayıp
soracaklardır.
102. Artık kimin tartıları ağır gelirse, işte onlar kurtuluşa erenlerin ta kendileridir.
103. Kimlerin de tartıları hafif gelirse, işte onlar da kendilerini ziyana uğratanların ta kendileridir. Onlar
cehennemde ebedî kalacaklardır.
105. Allah, “Âyetlerim size okunuyordu da siz onları yalanlıyordunuz, değil mi?” der.
106. Onlar da şöyle derler: “Ey Rabbimiz! Biz azgınlığımıza yenik düştük ve sapık bir toplum olduk.”
107. “Ey Rabbimiz! Bizi buradan çıkar. Eğer (tekrar günaha) dönersek şüphesiz kendimize zulmetmiş
oluruz.”
108. Allah, ”Aşağılık içinde kalın orada, artık benimle konuşmayın!” der.
109. Kullarımdan, “Ey Rabbimiz! Biz inandık, bizi bağışla, bize merhamet et, sen merhamet edenlerin en
hayırlısısın” diyen bir grup var idi.
111. Sabretmiş olmaları sebebiyle, bugün ben onları mükâfatlandırdım. Şüphesiz onlar başarıya erenlerin
ta kendileridir.
116. Gerçek hükümdar olan Allah, yücedir. O’ndan başka hiç ilâh yoktur. O, şerefli ve yüce Arş’ın Rabbidir.
117. Kim, hakkında hiçbir delili olmadığı hâlde Allah ile birlikte başka bir ilâha taparsa, onun hesabı ancak
Rabbi katındadır. Şüphesiz kâfirler asla kurtuluşa eremezler.
118. De ki: “Rabbim! Bağışla, merhamet et. Çünkü sen merhamet edenlerin en hayırlısısın!”
