Eşler arasında sevgiyi canlı tutmak ve aşkı yaşatabilmek için emek ve çaba gerekir. Yıllarca bir yastığa baş koyan bir kadının,kocası eve geleceği zaman heycan duyması, kocası da koşarak eve gelemesi için neler yapılabilir? ''20Yıllık evliyiz...''dedi kadın ''Ama hala eşim gelecegi saat kalbim çarbar.0da beni görmek için eve koşarak gelir...'' belki kimilerinegarip gelebilir.''böyle bir şey olabilir mi? günümüzde sevgi mi kaldı? Deliler gibi sevgi seviyorum diyen nice çiftler,3-5 ay sonra mahkeme kapısını çalıyor'' diyebilirsiniz.
Pek bu çiftlersevgilerini nasıl korumuş :evet
ve canlı tutmayı başarmşlardı?bunun sırrı neydi?Evet,sevgi kÂinat mayası olduğu gibi, evliligin de özüdür. Eğer bir şeyin özüne bakarsanız, dış kabugununiyi-kötü-çirkin güzel olması sizi fazla ilgilendirmez.
Mesela cevizin kapuğuna değil, özünü talip olan ondan faydalanır.şayet erkek, sevgisini eşinin diş güzelliginden ziyade iç güzelliğine, yani güzelahlakınaşefkatine, nezaketine bina eder ve en önemlisi,onun kendisine arkadaşlık edecek latif bir hediye olarak görürse o zaman samimi sevgi ortayaçıkar.Eşi de ona cindi ve samimi hürmet ve sevgiyle karşılıkveriri. Yıllar geçip ihtiyarlasarlar bile, sevgilerieskimez;tam tersibne taze ve canlı kalır önemli bir zattan gelen hediyenin maddi degerinden çok manevi geregine kıymet verilir.Bu hediye,o zatın somut bir iltifatı olduğu için yılllar geçse de 0 seviyedebir azalma olmaz. tam tersine antika bir hediye olarakkıymeti daha da artar . işte bir bir padişahtan gelen elmanın içinde kendi lezetinden çok, paşahtan gelmasinin zevkinin olması bunun içindir.
EşLer de birbirlerini şu karmaşık dünya çölünde hayat fırtınaları arasında dayanacakları,koruyup kollayacakları,yalnızlık larını, elem, keder, sıkıntı ve mutluluklarını paylaşacak bir hediye olarak sevmelidir.Kırılacak bir vazo,kuruyacak bir çiçek değil, daima canlı,ruhlu,hisli, heycanlı,zevkli,latif ve eşsiz birer hediye olarak görmelidirler.Ya da kendilerine verilen bir emanet gözüyle bakmalıdırlar.O zaman bu sevgi,kalıncı bir sevgi olur.Böyle bir arkadaşlık zahiri ve dünyevi maksatlardan öteye geçer.Mencaatler çerçevesinde olmadıgı ve araya riya girmediginden halis,canlı ve daimi olur.Çünkü onlar, sevginin eskimeyen boyutunu yakalamışlardır.Birbirlerini adeta göz bebekleri gibi severler.Eşini gözbebeği gibi seven gözbebeğine zarar vermeş,incilmez ve yıpratmaz. Görmese bile görmüyordiye çıkarıp atmas.Aksi halde sadece dış güzelliğe bina edilensevgi,gençlik ve güzellik vaktiyle sınırlı kalır.Güzellikler kaybolmaya,gençlik yaşlılıga döndüğü zaman sevgiler serap,mutluluklar harap olur...
(Vakit Gzt.)
SEVGİ VE HOŞGÖRÜNÜN OLDUĞU YERDE,MUTLULUK YELPAZE OLUR..:H
VESSELAAM..
Pek bu çiftlersevgilerini nasıl korumuş :evet
ve canlı tutmayı başarmşlardı?bunun sırrı neydi?Evet,sevgi kÂinat mayası olduğu gibi, evliligin de özüdür. Eğer bir şeyin özüne bakarsanız, dış kabugununiyi-kötü-çirkin güzel olması sizi fazla ilgilendirmez.
Mesela cevizin kapuğuna değil, özünü talip olan ondan faydalanır.şayet erkek, sevgisini eşinin diş güzelliginden ziyade iç güzelliğine, yani güzelahlakınaşefkatine, nezaketine bina eder ve en önemlisi,onun kendisine arkadaşlık edecek latif bir hediye olarak görürse o zaman samimi sevgi ortayaçıkar.Eşi de ona cindi ve samimi hürmet ve sevgiyle karşılıkveriri. Yıllar geçip ihtiyarlasarlar bile, sevgilerieskimez;tam tersibne taze ve canlı kalır önemli bir zattan gelen hediyenin maddi degerinden çok manevi geregine kıymet verilir.Bu hediye,o zatın somut bir iltifatı olduğu için yılllar geçse de 0 seviyedebir azalma olmaz. tam tersine antika bir hediye olarakkıymeti daha da artar . işte bir bir padişahtan gelen elmanın içinde kendi lezetinden çok, paşahtan gelmasinin zevkinin olması bunun içindir.
EşLer de birbirlerini şu karmaşık dünya çölünde hayat fırtınaları arasında dayanacakları,koruyup kollayacakları,yalnızlık larını, elem, keder, sıkıntı ve mutluluklarını paylaşacak bir hediye olarak sevmelidir.Kırılacak bir vazo,kuruyacak bir çiçek değil, daima canlı,ruhlu,hisli, heycanlı,zevkli,latif ve eşsiz birer hediye olarak görmelidirler.Ya da kendilerine verilen bir emanet gözüyle bakmalıdırlar.O zaman bu sevgi,kalıncı bir sevgi olur.Böyle bir arkadaşlık zahiri ve dünyevi maksatlardan öteye geçer.Mencaatler çerçevesinde olmadıgı ve araya riya girmediginden halis,canlı ve daimi olur.Çünkü onlar, sevginin eskimeyen boyutunu yakalamışlardır.Birbirlerini adeta göz bebekleri gibi severler.Eşini gözbebeği gibi seven gözbebeğine zarar vermeş,incilmez ve yıpratmaz. Görmese bile görmüyordiye çıkarıp atmas.Aksi halde sadece dış güzelliğe bina edilensevgi,gençlik ve güzellik vaktiyle sınırlı kalır.Güzellikler kaybolmaya,gençlik yaşlılıga döndüğü zaman sevgiler serap,mutluluklar harap olur...
(Vakit Gzt.)
SEVGİ VE HOŞGÖRÜNÜN OLDUĞU YERDE,MUTLULUK YELPAZE OLUR..:H
VESSELAAM..