Hayli zamandır
Niyetleniyordum yazmaya ve anlatmaya
Sinemde depreşen sancıların figanıyla,küllenmeyen harıyla
Ruhumu firkate salan ah u zarın nidasıyla, gözyaşları yakamı bırakmaz nasılsa
Endişem vardı
Nihayetinde yıllar içimde biten zamandı
Feryadım duyulmayacak mıydı, yoksa geri dönecek mektup hicrandı
Kanayan bir yara olunca, müddet-i nefes hüzün yaşatan acı zerkeden bir ahı vardı
Önce düşündüm
Geçmişin izlerine sessizce nazar ettim
Naif ve sukunetli kalbini hiç üzmemiştim, lakin yine de naçar olan bendim
Dil susunca, gözler boşluğa bakınca, gönülde burukluk başlayınca evet, çekildim
Nasıl söylerdim
Asabiyet içinde nefeslenen canı görmez miydim
Sen asla vazgeçemezdin, en kutsallarım derdin,ister istemez sukut ettim
Nedenlerine inmeni çok bekledim,şecaat ve korkuyla bedelleşmeni niye bekledim
Bıraktığın gibiyim
Halini cezbeden nazarın resminde avareyim
Tefekkür ettikçe mecnuna hep hak veririm, davasından geçmez imrenirim
Lakin bahtım için sabırla irkilirim, çünki iraden senin, tercihin olmuştur kaderin
Sokaklar suskun
Yapraklar ferini terk ediyor, kalbime sesleniyor
Ruhum hala direniyor, nefesim bazen kesilse de bir umut içinde bekliyor
Her ne hikmetse firkatin nidası işitilmiyor,sessizliğin çaresiz boynumu büküyor
Olsun, sen üzülme
Nefesin keder içinde bizar olmasın, sürur seninle
Dilerim ki kalbi kanaatin şevkine düçar olmuştur, umutların kanatlanmıştır
Yeter ki burukluk yaşama kalbinde, hasretin sancısı bulunmasın o ülfetli sinende
En son nameni okudum
Sessizce ve hicranla kokladım yine ümit içinde
Var ettiğin sevgi hala içimde,dinmeyen hicran sanki bahtımın nağmesinde
Hangi kitabı okusam, sayfalarında kaybolup diyarların insicamını yaşasam bile
Neyleyim ki hal böyle
Yıllara sari yalnızlığım ruhumun mevkiinde
Gözlerin her zaman kapansa yine, kalbim ağlıyor sen hiç bilmesende
Yazıyor kalem, yazdıranın hükmünde, ruhum ve gönlüm sanki hala bal seninle
Olsun kederlenme
Nasılsa duymayacaksın hissiyatımı yine
Hazan ne kadar güzel resmediyor ruhumdan ilzam olan ukteler sinemde
Sessiz kalmak, kanaat içinde yanmak, sabırla boyanıp hüzünle yaşamak azmiyle
Mustafa CİLASUN
Niyetleniyordum yazmaya ve anlatmaya
Sinemde depreşen sancıların figanıyla,küllenmeyen harıyla
Ruhumu firkate salan ah u zarın nidasıyla, gözyaşları yakamı bırakmaz nasılsa
Endişem vardı
Nihayetinde yıllar içimde biten zamandı
Feryadım duyulmayacak mıydı, yoksa geri dönecek mektup hicrandı
Kanayan bir yara olunca, müddet-i nefes hüzün yaşatan acı zerkeden bir ahı vardı
Önce düşündüm
Geçmişin izlerine sessizce nazar ettim
Naif ve sukunetli kalbini hiç üzmemiştim, lakin yine de naçar olan bendim
Dil susunca, gözler boşluğa bakınca, gönülde burukluk başlayınca evet, çekildim
Nasıl söylerdim
Asabiyet içinde nefeslenen canı görmez miydim
Sen asla vazgeçemezdin, en kutsallarım derdin,ister istemez sukut ettim
Nedenlerine inmeni çok bekledim,şecaat ve korkuyla bedelleşmeni niye bekledim
Bıraktığın gibiyim
Halini cezbeden nazarın resminde avareyim
Tefekkür ettikçe mecnuna hep hak veririm, davasından geçmez imrenirim
Lakin bahtım için sabırla irkilirim, çünki iraden senin, tercihin olmuştur kaderin
Sokaklar suskun
Yapraklar ferini terk ediyor, kalbime sesleniyor
Ruhum hala direniyor, nefesim bazen kesilse de bir umut içinde bekliyor
Her ne hikmetse firkatin nidası işitilmiyor,sessizliğin çaresiz boynumu büküyor
Olsun, sen üzülme
Nefesin keder içinde bizar olmasın, sürur seninle
Dilerim ki kalbi kanaatin şevkine düçar olmuştur, umutların kanatlanmıştır
Yeter ki burukluk yaşama kalbinde, hasretin sancısı bulunmasın o ülfetli sinende
En son nameni okudum
Sessizce ve hicranla kokladım yine ümit içinde
Var ettiğin sevgi hala içimde,dinmeyen hicran sanki bahtımın nağmesinde
Hangi kitabı okusam, sayfalarında kaybolup diyarların insicamını yaşasam bile
Neyleyim ki hal böyle
Yıllara sari yalnızlığım ruhumun mevkiinde
Gözlerin her zaman kapansa yine, kalbim ağlıyor sen hiç bilmesende
Yazıyor kalem, yazdıranın hükmünde, ruhum ve gönlüm sanki hala bal seninle
Olsun kederlenme
Nasılsa duymayacaksın hissiyatımı yine
Hazan ne kadar güzel resmediyor ruhumdan ilzam olan ukteler sinemde
Sessiz kalmak, kanaat içinde yanmak, sabırla boyanıp hüzünle yaşamak azmiyle
Mustafa CİLASUN