Abiler Ablalar norlursnuz bana iyi nasihatlar verin aklimi oynatacagim. Eger hoca amacalarim da biliglerini sunarlarsa sevinirim. Bundan assagi yukari 25 sene önce Babam agbime, amcamin kizini istemisti. Abim Özürlü. Yengem bir tek kizini özürlü birisi ile evlendirip almanyaya gelin etmek istemedi. Belki ondan zannettik bilemiyorum tabi ben daha o zamanlari kücügüm. Yengem benim ablami emzirdigini söylemisti. Annemler de" Ya o zaman senin kendi cocugun yoktu ki sütün olsun" demislerdi. Neyse amcamla babam küstüler. Seneler sonra izine gittik. Babam Amcamin kücük oglunu begendi:Illaki beni onunla evlendirmek istedi. Bu arada süt emidirildigi söylenen ablam da kocaya kacti. Babam o zaman daha bir akraba evliligine önem verdi. Amcama benim kizi ogluna alacaksin yoksa hakkimi sana helal etmem dedi. Nisanlandigimda 13 yasindaydim. Hic sevmemistim hic istememistim. Ne üc abimden ne de üc ablamdan destek buldum. En kücükleri ben dim, bir bana destek olmadilar. Anlatilabilinemez bir antipati duyuyordum. Bence hersey yanlis ti öyle hissediyordum. Evlenirken o süt kardes meselesini belki bir kalkan gibi defalarca sordum. Yengem haric herkez öyle bir sey ciddi degil dediler. Yengemin emzirdim ama bana kimse danismiyorki aslinda seni ben istemiyorum demesini belki kurtulus olarak nisanlilik döneminde bir erkek arkadasimin olmasidir denildi. O kadar yanlisti ki bu evlilik analtamadigim duygulardan dolayi, ben de ablam gibi kacmak istemistim. Nese yazdigim bir mektup yakalandi sonra cok büyük bir kusur islemisim gibi evlendirildim. Dügün de yapilmadi. Ilk dönemler cok zorlandi isem de nitekim iki cocugumuz oldu. Babamin ben bildim bileli din ile pek alakasi omamistir. Annem ise bir hoca kizi ama cahil nitekim. Seneler sorna kizimi dogurnca esime asik oldum. Ogluma hamile iken de Allah sevgisini buldum. Simdi kizim 13 oglum da 12 yaslarindalar. Cuma günü de 18 inci evlilik yildönümümüzü kutladik. Babamin baskilarina ragmen Allah c.c yolunda yürüdüm. Esimle cok mutlu olduk. Bazi alman arkadaslarim da müslüman oldular. Ama ibadetimi gevsek tutardim. Nitekim duydugum bir ahiret gercegi üzeri simdi günde bes vakit namazimi kiliyorum. Tahmin edersiniz ki bütün hayatim degisti. Hic bir hata yapmak istemiyorum. Kizima Peygamver efendimizin sav. cocuklugunu anlatirken konu süt kardes meselesine döndü. Birden Abimle esimin ablasinin evleneme sebeplerini ve benim de zorla evlendirildigim geldi gözümün önüne. Artik bu düsünceler benim pesimi birakmiyordu. Ya eger gercekten bir sütkardeslik varsa o zaman bu günkü aklim ve irademle nassil bu hataya devam edebilirim ki dedim. Ahirettte Allah c.c bana sordugunda isime gelmedi arastirmadim mi diyecektim. Kaynanami aradim. Yayladaramis. Görümcemi aradim. Olayin etrafinda döndü durdu. Bunca seneden sonra olsaniz ne olacak sanki dedi. Bana annesi ile konusacagini ve beni bildirecegini söyledi. Ben de büyüklerin yaptigi hatanin cezasini niye cekeyim dedim. Yani artik ibadetimi tam yaptigim zamanda esimin helal mi haram mi oldugunu bilmem lazim dedim. Nihayet bu gün izinden kocaya kacan süt icen ablam döndü. Ona sordum. Ve duyduklarim korkunctu. Yani Annem ablami dogurdugunda babam belki kiz, belki cok siyah tenli diye istememis. Ona gidip onu dereye atmasini emretmis. O zaman onu yengem almis. Yarim ay bakmis. Ablam da serpilip güzellesince eve geri getirmisler. 15 gün civarinda hic cocugu olmamis bir kadin dahi olsa süte gelmez mi? Ablam Kaynanamin da beni bu yüzden istemedigini söyledi. Kannanam dindar bir kadin.
Ben artik yikildim cok olaylar yasamistim ama bu kadar caresiz hissetmemistim kendimi. Keseke hic arastirmasaydim diye bile düsündüm. Artik ne olur bilemiyorum. Cocuklarimiz var. Esim de beni cok seviyor, evlenirken de severdi, dünyalar tatlisi bir insan. Bütün vücudumun gücü kacti, sanki bütün hayatim altüst oldu. Kendimden de tiksindim. Kime anlatiriz böyle bir olayi. Ayrilmamanin bir yolu yok mu diye camiye telefon acmak istedim. Bir türlü kimse telefona gelmedi. Aslinda ama yolu yok. Cünki bu bir yemin degil ki bozasin. Yasak bir evlilik. Belki evlilik de degil. Düsüncelerimle ve tavrimla cok günahlara girdim. En hayirlisi benim ölmemdir bu durumda bile diye düsündüm. Namaz kilarken de aglamadan kendimi alamadim. Dünya isi icin agladimdan yine büyük günaha girdim. Ama en acisi benim ata dedigim insanlarin bana gercekleri islerine gelmedigi icin sakladiklari oldu. Bu zamana kadar belki bende günah yoktau, ama simdi ne yapacagim. Esimden ayrilamk ta bana zor gelir. Ya bu günahtan tövbe edemezsem. Nitekim ben bu yuvayi helal sayarak kurdum yücelttim. Esim cocuk ruhlu oldugundan her seyi ben üstlenirdim. Simdi ben ne yapabilirim. Peki bu yuva yikilirsa yazik olmayacak mi. Bunun bir zaruret hali yok mu. Lütfen bana acil yardim edin. Kendimi aglamaktan alikoyamiyorum. Istegim arilmamak. Ama tahminim su ki, onunla durursam büyk günah isleyecegim, ve hatta esim belki bana haramdir. Bu sartlar altinda ALLAHI c.c ve Ahireti tercih edecegimi bildigim icin bu yuvaya aciyorum böyle perisanim. Ablamin dogru söylediginden eminim, cünki o da cok dindar, seneye hacca gidecek, ve hafisasi benden güclü.
Ben artik yikildim cok olaylar yasamistim ama bu kadar caresiz hissetmemistim kendimi. Keseke hic arastirmasaydim diye bile düsündüm. Artik ne olur bilemiyorum. Cocuklarimiz var. Esim de beni cok seviyor, evlenirken de severdi, dünyalar tatlisi bir insan. Bütün vücudumun gücü kacti, sanki bütün hayatim altüst oldu. Kendimden de tiksindim. Kime anlatiriz böyle bir olayi. Ayrilmamanin bir yolu yok mu diye camiye telefon acmak istedim. Bir türlü kimse telefona gelmedi. Aslinda ama yolu yok. Cünki bu bir yemin degil ki bozasin. Yasak bir evlilik. Belki evlilik de degil. Düsüncelerimle ve tavrimla cok günahlara girdim. En hayirlisi benim ölmemdir bu durumda bile diye düsündüm. Namaz kilarken de aglamadan kendimi alamadim. Dünya isi icin agladimdan yine büyük günaha girdim. Ama en acisi benim ata dedigim insanlarin bana gercekleri islerine gelmedigi icin sakladiklari oldu. Bu zamana kadar belki bende günah yoktau, ama simdi ne yapacagim. Esimden ayrilamk ta bana zor gelir. Ya bu günahtan tövbe edemezsem. Nitekim ben bu yuvayi helal sayarak kurdum yücelttim. Esim cocuk ruhlu oldugundan her seyi ben üstlenirdim. Simdi ben ne yapabilirim. Peki bu yuva yikilirsa yazik olmayacak mi. Bunun bir zaruret hali yok mu. Lütfen bana acil yardim edin. Kendimi aglamaktan alikoyamiyorum. Istegim arilmamak. Ama tahminim su ki, onunla durursam büyk günah isleyecegim, ve hatta esim belki bana haramdir. Bu sartlar altinda ALLAHI c.c ve Ahireti tercih edecegimi bildigim icin bu yuvaya aciyorum böyle perisanim. Ablamin dogru söylediginden eminim, cünki o da cok dindar, seneye hacca gidecek, ve hafisasi benden güclü.
