elif gibi yanlızım,
ne esrem var, ne ötrem
ne beni durduran cezmim,
ne bana ben katan şeddem var,
ne elimi tutan bir harf,
ne bana anlam katan bir harekem.
kala kaldım sayfalar ortasında,
işte ben...
sen gibi bir okuyan bekledim,
bir hıfz eden belki,
gölgesini istedim bir dostun;
med gibi...