Bir baba çocuğun elinden tutmuş, alim bir şahsa getirmiş. Demiş ki: "Hocam bu çocuk terbiyeli, bilgili ve görgülüdür. Lütfen bunu talebeliğe kabul ediniz."
Hoca, hemen ayağa kalkmış. Çocuğun karşısına geçmiş demiş ki: "Lütfen siz bizi talebeliğe kabul ediniz."
Çocuğun babası şaşırmış. "Nasıl olur hocam?" demiş.
Hoca:
"Evladım, yıllarca tahsil yaparız ki, edep, terbiye ve ilim öğrenelim diye. Mademki bu çocuk bu meziyetlere sahiptir, en yüksek tahsilden alacağını almış. Artık o bize talebe olmasın da biz ona talebe olalım." demiş.
Mehmet Akif Ersoy şöyle diyor:
"Göster ilahî bu millet kurtulur.
Tek mucize gaip hazinenden
Bir utanma hissi ver bize."
Eskiden tekkelerde bir levha vardı. Üzerinde "Edep ya hu!" diye yazılı idi. Tarikata giren herkese derlerdi ki: "Evvelâ edep, sonra ilim"
Edep, öğretilmez, öğrenilir. Meselâ, çocuğa desen ki, "Edepli ol!", çocuk bir şey anlamaz. Fakat ebeveyn yemesinde, içmesinde, giyinmesinde edepli olursa, çocukları da edepli olur.
Bir mecliste otururken, yaşlı, ilim sahibi bir adam geldi. Kalktık, kendisine yer gösterdik ve yerlerimize oturduk. Biraz sonra, bir genç geldi. O yaşlı ve alim adam, hemen ayağa kalktı. "Buyurun efendim." dedi.
Biz hayretler içinde ona bakarken o yerine oturdu. "İnsana hürmet etmek lazım." dedi. Gelen çocuk da olsa, o bir insandır. Bu çocuk ilerde çok büyük bir adam olabilir. Biz onu bugün çocuk görsek de, o geleceğin büyüğüdür.
Nefse yüz vermemek lazım. Hürmet etmek hoşumuza gitmese de, hürmet etmek lazım ki, hürmet görelim. Saygı ve hürmet, çok felaketleri önler.
Bir gün Said Nursî Hz., köy yolunda ilerlerken, bakıyor ki, yandaki bahçede içki içiyorlar. Onları görmezlikten gelip, yoluna devam ederken, sarhoşlardan biri koşup geliyor. "Hocam çok büyük hata ettik. Dua et de bir daha içmeyeyim." diyor. O da dua ediyor. Sadece o adam değil, o mecliste oturanların hepsi, "Yahu hocaefendiye ayıp oldu." demişler. Hepsi içkiyi bırakmış.
İnsan önce Allah'a karşı edepli olmalıdır. İnsanlar kendilerini insanlara beğendirmek isterler. Halbuki, her Müslüman kendisini Allah'a beğendirmelidir. Şunu da belirtelim ki, bir insanda utanma duygusu varsa, yüzü kızarır. Utanma duygusu yoksa, ne yaparlarsa yapsınlar yüzü kızarmaz.
Edep ve utanma, sadece insanlarda vardır. Başka türler, bu gibi meziyetlerden yoksundurlar.
Hoca, hemen ayağa kalkmış. Çocuğun karşısına geçmiş demiş ki: "Lütfen siz bizi talebeliğe kabul ediniz."
Çocuğun babası şaşırmış. "Nasıl olur hocam?" demiş.
Hoca:
"Evladım, yıllarca tahsil yaparız ki, edep, terbiye ve ilim öğrenelim diye. Mademki bu çocuk bu meziyetlere sahiptir, en yüksek tahsilden alacağını almış. Artık o bize talebe olmasın da biz ona talebe olalım." demiş.
Mehmet Akif Ersoy şöyle diyor:
"Göster ilahî bu millet kurtulur.
Tek mucize gaip hazinenden
Bir utanma hissi ver bize."
Eskiden tekkelerde bir levha vardı. Üzerinde "Edep ya hu!" diye yazılı idi. Tarikata giren herkese derlerdi ki: "Evvelâ edep, sonra ilim"
Edep, öğretilmez, öğrenilir. Meselâ, çocuğa desen ki, "Edepli ol!", çocuk bir şey anlamaz. Fakat ebeveyn yemesinde, içmesinde, giyinmesinde edepli olursa, çocukları da edepli olur.
Bir mecliste otururken, yaşlı, ilim sahibi bir adam geldi. Kalktık, kendisine yer gösterdik ve yerlerimize oturduk. Biraz sonra, bir genç geldi. O yaşlı ve alim adam, hemen ayağa kalktı. "Buyurun efendim." dedi.
Biz hayretler içinde ona bakarken o yerine oturdu. "İnsana hürmet etmek lazım." dedi. Gelen çocuk da olsa, o bir insandır. Bu çocuk ilerde çok büyük bir adam olabilir. Biz onu bugün çocuk görsek de, o geleceğin büyüğüdür.
Nefse yüz vermemek lazım. Hürmet etmek hoşumuza gitmese de, hürmet etmek lazım ki, hürmet görelim. Saygı ve hürmet, çok felaketleri önler.
Bir gün Said Nursî Hz., köy yolunda ilerlerken, bakıyor ki, yandaki bahçede içki içiyorlar. Onları görmezlikten gelip, yoluna devam ederken, sarhoşlardan biri koşup geliyor. "Hocam çok büyük hata ettik. Dua et de bir daha içmeyeyim." diyor. O da dua ediyor. Sadece o adam değil, o mecliste oturanların hepsi, "Yahu hocaefendiye ayıp oldu." demişler. Hepsi içkiyi bırakmış.
İnsan önce Allah'a karşı edepli olmalıdır. İnsanlar kendilerini insanlara beğendirmek isterler. Halbuki, her Müslüman kendisini Allah'a beğendirmelidir. Şunu da belirtelim ki, bir insanda utanma duygusu varsa, yüzü kızarır. Utanma duygusu yoksa, ne yaparlarsa yapsınlar yüzü kızarmaz.
Edep ve utanma, sadece insanlarda vardır. Başka türler, bu gibi meziyetlerden yoksundurlar.