Dünya üç gündür
Abdülkadir-i Geylanı buyurdu ki, ey oğul
Rabbini kullarına, şikâyet eder mi kul.
Lakin, sana bir bela ettiğinde isabet
İnsanlara anlatıp, ediyorsun şikâyet.
Bu dünya denizinden çok sakın ki ey oğlum
Burada çok kimseler boğuldu biliyorum.
Kullardan yüz çevirip hakka dön ki ihlâsla
Hiç kimseden bir zarar gelmesin sana asla.
Hâlisler Allah için yaptığından her işi
Tesir etmez onlara cehennemin ateşi
Onlar, mahşer gününde yürürlerken sıratta
Yüzlerinin nurundan, cehennem söner hatta.
Bir gün de buyurdu ki oğlum sen ne garipsin
Kulları memnun edip Rabbi gücendirirsin
Daha mı mühimdir ki, sence kulun rızası.
Kazaya bırakırsın onlar için namazı.
Her sıkıntıyı aşmak arzu edersen şayet,
Günahını düşünüp istiğfara devam et.
Öyle anahtardır ki zira tövbe istiğfar
Açılır onun ile açılmayan kapılar.
Dünya ve ahirette istersen rahat olmak
Sükutu tercih edip, lüzumsuz lafı bırak.
Kıyamette her sözden hesap var ince ince
Sonra pişman olursun, cevap veremeyince
Oğlum akıllıysan konuşma, dilini tut
Zira söz gümüş ise, elbet altındır sükut.
Salih kimselerle beraber olmaya bak,
Zira sana onlardan fayda gelir, muhakkak.
Ey oğlum, sevincinden fazla olsun hüznün
Zirâ, hüznü sevinçten fazlaydı Resulün.
Lakin güler yüzlü ol, yakışmaz asık surat
Tebessüm, müminlerin şiarıdır ey evlat.
Bir günde buyurdu ki, mütevazı olunuz
Zira siz, bir damlacık sudan halk olundunuz.
Sonunda da bir avuç toprak olursunuz hep
Böyle iken neyinizle kibredersiniz acep.
Rabbimiz her günahı affedebilirse de
Kibirli olanları, hiç affetmez yine de.
Dünya sanki üç gündür; dün, bugün, bir de yarın