Bir âlimi ziyarete giden adamın birisi, ziyaretten sonra alime, “Efendim, nasihatlerinize ihtiyacım var. Doğru yolu bulmak, o yolda yürüyüp rızayı ilahiyi tahsil etmek için bana öğüt verir, nasihat eder misiniz?” diye ricada bulunur.
Âlim cevap olarak: “Olur evladım, sana nasihat ederim ama, daha evvel soracağım iki suale cevap vermelisin” der. Gelen ziyaretçi “Peki efendim, buyurun sorun. Sorularınızı cevaplandırmaya hazırım” der.
Âlim sorusuna başlar: “Rabbül alemin dünyayı mı ahiretten üstün tutmuş yoksa ahireti mi dünyadan üstün tutmuştur?”
Ziyaretçi, “Efendim, Rabbül alemin, ahireti dünyaya tercih etmiş, ahireti dünyadan üstün kılmıştır” diye cevap verir.
Âlim, “Peki senin yanında durum nasıl?” diye sorusuna devam eder, “Sen dünyayı mı tercih etmektesin yoksa ahireti mi? Senin yanında üstün tutulan hangisidir?”
Ziyaretçi bu soruya da şöyle cevap verir: “Efendim, doğrusunu söylemek lazım gelirse, benim tercihim hep dünya olmuştur. Dünyaya olan sevgim ahirete galip gelmektedir.”
Âlim ikinci soru olarak da şunu sorar: “Peygamber (sav) fakirleri mi daha çok severdi yoksa zenginleri mi? Hangisine daha afzla iltifat ederdi?”
Ziyaretçi, “Efendim Peygamber (sav) fakirleri severdi, onları zenginlere tercih ederdi” diye cevap verince, âlim “Peki senin durumun nasıl? Sen hangisini tercih etmekte, hangisine daha afzla muhabbet beslemektesin?” diye sorusuna devam eder ve şu cevabı alır: “Efendim, doğrusu şu ki, ben zenginleri fakirlere tercih etmekte, zengini fakirden daha fazla sevmekteyim.”
Ziyaretçiden bu cevapları alan alim, nasihat etmez. Fakat şu sözleri söyler: “Evladım görüyorum ki sen de hem Allah’a hem de Peygambere muhalefet var. Onların arzusunun hilafına hareket etmektesin. Sende Allah ve peygamberine muhalefet oldukça ne söylesem boş olur, ne nasihat etsem heba olur. Çünkü Allah ahireti dünyaya tercih etmiştir. Sen bunu bildiğin halde dünyayı tercih etmektesin. Peygamberin (sav) fakirleri zenginlere tercih ettiğini bildiğin halde, sen zenginleri fakirlere tercih ediyorsun, hal böyle olunca daha ne nasihat edeyim sana. Ne söyleyecek olsam boşuna gider. Çünkü tesiri olmaz..”
ALINTIDIR
Âlim cevap olarak: “Olur evladım, sana nasihat ederim ama, daha evvel soracağım iki suale cevap vermelisin” der. Gelen ziyaretçi “Peki efendim, buyurun sorun. Sorularınızı cevaplandırmaya hazırım” der.
Âlim sorusuna başlar: “Rabbül alemin dünyayı mı ahiretten üstün tutmuş yoksa ahireti mi dünyadan üstün tutmuştur?”
Ziyaretçi, “Efendim, Rabbül alemin, ahireti dünyaya tercih etmiş, ahireti dünyadan üstün kılmıştır” diye cevap verir.
Âlim, “Peki senin yanında durum nasıl?” diye sorusuna devam eder, “Sen dünyayı mı tercih etmektesin yoksa ahireti mi? Senin yanında üstün tutulan hangisidir?”
Ziyaretçi bu soruya da şöyle cevap verir: “Efendim, doğrusunu söylemek lazım gelirse, benim tercihim hep dünya olmuştur. Dünyaya olan sevgim ahirete galip gelmektedir.”
Âlim ikinci soru olarak da şunu sorar: “Peygamber (sav) fakirleri mi daha çok severdi yoksa zenginleri mi? Hangisine daha afzla iltifat ederdi?”
Ziyaretçi, “Efendim Peygamber (sav) fakirleri severdi, onları zenginlere tercih ederdi” diye cevap verince, âlim “Peki senin durumun nasıl? Sen hangisini tercih etmekte, hangisine daha afzla muhabbet beslemektesin?” diye sorusuna devam eder ve şu cevabı alır: “Efendim, doğrusu şu ki, ben zenginleri fakirlere tercih etmekte, zengini fakirden daha fazla sevmekteyim.”
Ziyaretçiden bu cevapları alan alim, nasihat etmez. Fakat şu sözleri söyler: “Evladım görüyorum ki sen de hem Allah’a hem de Peygambere muhalefet var. Onların arzusunun hilafına hareket etmektesin. Sende Allah ve peygamberine muhalefet oldukça ne söylesem boş olur, ne nasihat etsem heba olur. Çünkü Allah ahireti dünyaya tercih etmiştir. Sen bunu bildiğin halde dünyayı tercih etmektesin. Peygamberin (sav) fakirleri zenginlere tercih ettiğini bildiğin halde, sen zenginleri fakirlere tercih ediyorsun, hal böyle olunca daha ne nasihat edeyim sana. Ne söyleyecek olsam boşuna gider. Çünkü tesiri olmaz..”
ALINTIDIR