“Dünya hayatı sizi aldatmasın!” (Lokman 33)
Rasul-i Ekrem Ebu Hureyre’ye hitaben:
- Ey Eba Hureyre sana dünyayı bütün varlığı ile göstereyim mi? buyurdu. Ebu Hureyre diyor ki:
- Göster ya Rasulallah! dedim. Bunun üzerine Rasul-i Ekrem elimden tutarak beni Medine çöplüklerinin döküldüğü bir dereye ****ürdü. Orada insan başları, insan pislikleri, parçalanmış elbiseler ve kemikler vardı. Bunları gösterdikten sonra:
- Gördüğün bu başlar aynı sizin gibi ihtiras ve uzun kuruntular besleyen kimselerdi. Şimdi etsiz kemiksiz olarak kaldılar ve nihayet çürüyüp toz haline geleceklerdir. Bu pislikler onların yedikleri leziz yemeklerdir. Nereden kazandı ise kazandı, sonra da midelerine indirdiler. Şimdi ise herkes bunlardan uzaklaşmaktadırlar. Bu parçalanmış bezler, onların söz elbiseleri idi. Şimdi rüzgâr onları parça parça etmiştir. Bu kemikler onların üzerine binip diyar diyar, dolaştıkları binitlerinin kemikleridir. İşte dünyanın manzarası ve sonu budur. Şimdi dünyalık için ağlamak isteyen ağlasın, buyurdu.
Ebu Hureyre radıyallahu anh oradan gözyaşları içinde ayrıldık dedi.
Rivayete göre Allah Teâlâ Âdem aleyhisselamı yeryüzüne indirdiği zaman Âdem’e “yıkılmak için inşa et, ölüm için doğur” buyurdu.
Ne dünyada ölümden kaçacak bir zaman ve mekân, ne kabirde tekrar geriye dönecek bir imkân, ne de kıyametin şiddetinden sığınacak bir barınak vardır. Abdullah bin Ömer radıyallahu anhüma diyor ki:
“Hazreti Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem beni tuttu ve dünyada tıpkı bir garib hatta bir yolcu gibi davran! Kendini ölülerden ve kabir ehlinden say” buyurdu.
Enes bin Malik radıyallahu anh der ki, yer her gün şu on öğüt ile insana seslenir.
Ey âdemoğlu!
1. Üzerimde gezinip durursun. Hâlbuki dönüşün banadır.
2. Üzerimde türlü günah işlersin hâlbuki içimde azab göreceksin.
3. Üzerimde gülüp eğlenirsin hâlbuki içimde ağlayacaksın.
4. Üzerimde sevinirsin, hâlbuki içimde üzüleceksin.
5. Üzerimde mal toplarsın, hâlbuki içimde pişman olacaksın.
6. Üzerimde haram yersin hâlbuki içimde kurtlar seni yiyecek.
7. Üzerimde böbürlenirsin hâlbuki içimde hor ve hakir olacaksın.
8. Üzerimde neşe ile yürüyorsun, hâlbuki içimde karanlıkta kalacaksın.
9. Üzerimde topluluklar içinde dolaşırsın hâlbuki içime tek başına gireceksin.
10. Üzerimde hilekârlık yapıyorsun, fakat içimde zelil olacaksın.
Ayet-i kerime ve hadis-i şeriflerle dünyanın ahvali
“Ey iman edenler, sizi mallarınız ve çocuklarınız Allah’ı anmaktan alıkoymasın. Böyle olanlar, hüsrana uğrayacaklar.” (Münafikun 9)
“Doğrusu mallarınız ve çocuklarınız bir imtihan vesilesidir. Büyük ecir ise Allah katındadır.” (Teğabun 15)
“Bu dünya hayatı sadece bir eğlenceden bir oyundan ibarettir. Ahiret yurduna (oradaki hayata) gelince işte asıl yaşanılacak yerdir, keşke bilmiş olsalardı.” (Ankebut 64)
Peygamberimiz aleyhisselam şöyle buyuruyor.
“Yırtıcı aç iki kurdun salıverildikleri bir koyun ağılına (sürüne) verdikleri zarar, şeref, mal ve mevki sevgisinin, müslüman kişinin dinine verdiği zarardan daha fazla değildir.”
“Sizden sonra öyle insanlar gelecek ki, türlü ve zevkli yemekler yiyecek, renkli ve rahat binitlere binecek ve güzel kadınlarla evlenecek, kat kat ve nefis kumaşlar giyecektir. Onların bir mideleri var ki az ile doymaz. Onların bir istekleri var ki çoğa da kanaat etmez. Dünyaya bağlanmışlar, akşam sabah, düşündükleri ve taptıkları dünyalıktır. Onu Allah’ın dışında ilah ve rablerinden başka rab kabul ederler. Bütün çabaları dünya içindir. Yalnız heva ve heveslerinin peşinde koşarlar. Abdullah’ın oğlu Muhammed’in kati sözü şudur ki, sizin veya onların peşinden, sizden sonra veya onlardan da sonra gelenlerden o güne yetişenler bunlara selam vermesin, hastalarını ziyaret etmesin. Cenazelerine gitmesin ve büyüklerine hürmet göstermesinler. Zira bunları yapanlar, İslamiyetin yıkılmasına yardım etmiş olurlar.”
AHİRETİ DÜNYAYA TERCİH
“Fakat siz (ey insanlar) ahiret daha hayırlı ve daha devamlı olduğu halde dünya hayatını tercih ediyorsunuz.” (Âlâ 16-17)
Aklıselim sahibi olanlara gereken dünyayı ahirete tercihtir. Zira dokuz günlük ömre on günlük nafaka lazım. Dünyada ne kadar kalacaksak çalışmamız gayret ve heyecanımız ona göre olmalı. Ahirette ne kadar kalacaksak hazırlığımızı ve azığımızı ona göre almamız gerekir. Dünyayı ahirete tercih edenlerin sonu hüsrandır. Peygamberimizin dünya ve ahiretle ilgili tercihi bellidir.
Hazreti Peygamberin geçim tarzı ile ilgili olarak bize ulaşan vesikaları birkaç madde halinde şöyle özetlemek mümkündür:
1. Peygamber efendimizin evinde günlerce hatta aylarca tencere kaynamadığı olmuştur. Bu durum, nadirattan değildir.
2. Hane halkının büyük bir yiyecek sıkıntı çektiği ve onların çoğu zaman su ve hurma ile karınlarını doyurmaya çalışmaları istisnai olmayan hallerdir.
3. Açlıktan bellerine taş bağladıkları ve böylece açlıklarını susturdukları, yine kaydedilen vesikalar arasındadır.
4. Medine’nin yerlisi olan komşularından bir kaçının gönderdiği koyun sütü de aldıkları gıdalardan birini teşkil etmektedir.
5. Zaman-ı saadette temel gıda maddelerinden buğday ekmeği zaten yoktur. Arpa ekmeği ise adeta vesikaya bağlı imişçesine ara sıra bulunabilmektedir. O kadar ki bir defasında kızı Hazreti Fatıma bir miktar arpa unu elde etmiş, onu yoğurup ekmek yapmış, birazını da babasına ****ürmüştür. Hazreti Fatıma’nın elindeki bu bir parça ekmeği gören Rasulullah efendimiz:
-Hayırdır ya Fatma! Bu bir parça ekmeği nereden buldun? diye sormuşlardır. Hazret-i Fatıma:
- Babacığım kendim pişirdim fakat sensiz boğazımdan geçmedi. Bir miktarını da sana getirdim, deyince Peygamber efendimiz de:
- İnan üç gündür babanın midesine giren ilk lokma bu olmuştur, diyerek alıp yemiştir.
DÜNYA FANİDİR
Allah Teâlâ dünyanın faniliğini şöyle beyan ediyor:
“Yeryüzünde bulunan (her şey fani) her canlı yok olacak ancak azamet ve ikram sahibi Rabbinin zatı baki kalacak.” (Rahman 16-17)
“Dünya hayatı sizi aldatmasın.” (Lokman 33)
“Bilin ki dünya hayatı oyun, oyalanma, süslenme, aranızda övünme ve daha çok mal ve çocuk sahibi olma davasından ibarettir.” (Hadid 20)
Lokman aleyhisselam oğluna, “oğulcağızım dünya derin bir deryadır. Çok kimseler burada boğulmuştur. Bu deryada boğulmaktan kurtulmak için senin gemin takva ve Allah’a saygı, yatağın iman, yelkenin Allah’a tevekkül olsun ki batmaktan kurtulabilsin. Yoksa kurtuluş zordur” demiştir.
Dünya fanidir zira her şeyin bir eceli vardır. Arz sema, ay güneş, Allah’tan gayri her şeyin bir sonu vardır. Allah bakidir. Ancak dünya ve içindekiler Allah’ın rızasına vesile ise güzeldir. Bize düşen ise Kur’an ve sünnet ölçüleri doğrultusunda dünyayı vasıta kılmaktır.
BİZE DÜNYA LAZIM
Dünya fani olmasına rağmen insanlar dünyadan ahirete irtihal ettiklerinde dünyanın özlemini duyacaklar ama kimse dünyada iken ahiret özlemi duymamaktadır. İşte Allah celle celahu ayet-i kerimelerinde şöyle buyuruyor:
“Ey bizim Rabbimiz! Bizi cehennemden çıkar ki biz dünyada işlediğimiz amellerimizin gayri ameli salih işleyelim ve ehli cennetten olalım.” (Fatır 37)
Kişi için ecel yastığında, kabirde mahşer, cehennemde hep dünya özlemi olacak hatta melekler soracak: “Siz Kur’an’ı okumadınız mı? Peygamber gelmedi mi?”
“Evet okuduk. Şimdi ise bunları hak olarak bulduk. Yarab bizi dünyaya çevir de bu eksikleri tamamlayalım” diyecekler ama ne fayda!
İmansız ise iman edecek dünyada ihmal ettiği namazı kılacak, Allah’ı zikredecek infak edecek ve Allah için güzel ameller işleyecek ama dönüş yok. Artık ölünce secde edemezsiniz. Ezanın davetini muhatap değilsiniz. Haram ve helal dâhil muhayyerlik hakkınız yok. İşte dünya bize bunun için lazım. Dünya ahiretin ekin tarlasıdır.
Allah ümmet-i Muhammedi Kur’an’a mahkûm etsin.
Camil Usta
Rasul-i Ekrem Ebu Hureyre’ye hitaben:
- Ey Eba Hureyre sana dünyayı bütün varlığı ile göstereyim mi? buyurdu. Ebu Hureyre diyor ki:
- Göster ya Rasulallah! dedim. Bunun üzerine Rasul-i Ekrem elimden tutarak beni Medine çöplüklerinin döküldüğü bir dereye ****ürdü. Orada insan başları, insan pislikleri, parçalanmış elbiseler ve kemikler vardı. Bunları gösterdikten sonra:
- Gördüğün bu başlar aynı sizin gibi ihtiras ve uzun kuruntular besleyen kimselerdi. Şimdi etsiz kemiksiz olarak kaldılar ve nihayet çürüyüp toz haline geleceklerdir. Bu pislikler onların yedikleri leziz yemeklerdir. Nereden kazandı ise kazandı, sonra da midelerine indirdiler. Şimdi ise herkes bunlardan uzaklaşmaktadırlar. Bu parçalanmış bezler, onların söz elbiseleri idi. Şimdi rüzgâr onları parça parça etmiştir. Bu kemikler onların üzerine binip diyar diyar, dolaştıkları binitlerinin kemikleridir. İşte dünyanın manzarası ve sonu budur. Şimdi dünyalık için ağlamak isteyen ağlasın, buyurdu.
Ebu Hureyre radıyallahu anh oradan gözyaşları içinde ayrıldık dedi.
Rivayete göre Allah Teâlâ Âdem aleyhisselamı yeryüzüne indirdiği zaman Âdem’e “yıkılmak için inşa et, ölüm için doğur” buyurdu.
Ne dünyada ölümden kaçacak bir zaman ve mekân, ne kabirde tekrar geriye dönecek bir imkân, ne de kıyametin şiddetinden sığınacak bir barınak vardır. Abdullah bin Ömer radıyallahu anhüma diyor ki:
“Hazreti Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem beni tuttu ve dünyada tıpkı bir garib hatta bir yolcu gibi davran! Kendini ölülerden ve kabir ehlinden say” buyurdu.
Enes bin Malik radıyallahu anh der ki, yer her gün şu on öğüt ile insana seslenir.
Ey âdemoğlu!
1. Üzerimde gezinip durursun. Hâlbuki dönüşün banadır.
2. Üzerimde türlü günah işlersin hâlbuki içimde azab göreceksin.
3. Üzerimde gülüp eğlenirsin hâlbuki içimde ağlayacaksın.
4. Üzerimde sevinirsin, hâlbuki içimde üzüleceksin.
5. Üzerimde mal toplarsın, hâlbuki içimde pişman olacaksın.
6. Üzerimde haram yersin hâlbuki içimde kurtlar seni yiyecek.
7. Üzerimde böbürlenirsin hâlbuki içimde hor ve hakir olacaksın.
8. Üzerimde neşe ile yürüyorsun, hâlbuki içimde karanlıkta kalacaksın.
9. Üzerimde topluluklar içinde dolaşırsın hâlbuki içime tek başına gireceksin.
10. Üzerimde hilekârlık yapıyorsun, fakat içimde zelil olacaksın.
Ayet-i kerime ve hadis-i şeriflerle dünyanın ahvali
“Ey iman edenler, sizi mallarınız ve çocuklarınız Allah’ı anmaktan alıkoymasın. Böyle olanlar, hüsrana uğrayacaklar.” (Münafikun 9)
“Doğrusu mallarınız ve çocuklarınız bir imtihan vesilesidir. Büyük ecir ise Allah katındadır.” (Teğabun 15)
“Bu dünya hayatı sadece bir eğlenceden bir oyundan ibarettir. Ahiret yurduna (oradaki hayata) gelince işte asıl yaşanılacak yerdir, keşke bilmiş olsalardı.” (Ankebut 64)
Peygamberimiz aleyhisselam şöyle buyuruyor.
“Yırtıcı aç iki kurdun salıverildikleri bir koyun ağılına (sürüne) verdikleri zarar, şeref, mal ve mevki sevgisinin, müslüman kişinin dinine verdiği zarardan daha fazla değildir.”
“Sizden sonra öyle insanlar gelecek ki, türlü ve zevkli yemekler yiyecek, renkli ve rahat binitlere binecek ve güzel kadınlarla evlenecek, kat kat ve nefis kumaşlar giyecektir. Onların bir mideleri var ki az ile doymaz. Onların bir istekleri var ki çoğa da kanaat etmez. Dünyaya bağlanmışlar, akşam sabah, düşündükleri ve taptıkları dünyalıktır. Onu Allah’ın dışında ilah ve rablerinden başka rab kabul ederler. Bütün çabaları dünya içindir. Yalnız heva ve heveslerinin peşinde koşarlar. Abdullah’ın oğlu Muhammed’in kati sözü şudur ki, sizin veya onların peşinden, sizden sonra veya onlardan da sonra gelenlerden o güne yetişenler bunlara selam vermesin, hastalarını ziyaret etmesin. Cenazelerine gitmesin ve büyüklerine hürmet göstermesinler. Zira bunları yapanlar, İslamiyetin yıkılmasına yardım etmiş olurlar.”
AHİRETİ DÜNYAYA TERCİH
“Fakat siz (ey insanlar) ahiret daha hayırlı ve daha devamlı olduğu halde dünya hayatını tercih ediyorsunuz.” (Âlâ 16-17)
Aklıselim sahibi olanlara gereken dünyayı ahirete tercihtir. Zira dokuz günlük ömre on günlük nafaka lazım. Dünyada ne kadar kalacaksak çalışmamız gayret ve heyecanımız ona göre olmalı. Ahirette ne kadar kalacaksak hazırlığımızı ve azığımızı ona göre almamız gerekir. Dünyayı ahirete tercih edenlerin sonu hüsrandır. Peygamberimizin dünya ve ahiretle ilgili tercihi bellidir.
Hazreti Peygamberin geçim tarzı ile ilgili olarak bize ulaşan vesikaları birkaç madde halinde şöyle özetlemek mümkündür:
1. Peygamber efendimizin evinde günlerce hatta aylarca tencere kaynamadığı olmuştur. Bu durum, nadirattan değildir.
2. Hane halkının büyük bir yiyecek sıkıntı çektiği ve onların çoğu zaman su ve hurma ile karınlarını doyurmaya çalışmaları istisnai olmayan hallerdir.
3. Açlıktan bellerine taş bağladıkları ve böylece açlıklarını susturdukları, yine kaydedilen vesikalar arasındadır.
4. Medine’nin yerlisi olan komşularından bir kaçının gönderdiği koyun sütü de aldıkları gıdalardan birini teşkil etmektedir.
5. Zaman-ı saadette temel gıda maddelerinden buğday ekmeği zaten yoktur. Arpa ekmeği ise adeta vesikaya bağlı imişçesine ara sıra bulunabilmektedir. O kadar ki bir defasında kızı Hazreti Fatıma bir miktar arpa unu elde etmiş, onu yoğurup ekmek yapmış, birazını da babasına ****ürmüştür. Hazreti Fatıma’nın elindeki bu bir parça ekmeği gören Rasulullah efendimiz:
-Hayırdır ya Fatma! Bu bir parça ekmeği nereden buldun? diye sormuşlardır. Hazret-i Fatıma:
- Babacığım kendim pişirdim fakat sensiz boğazımdan geçmedi. Bir miktarını da sana getirdim, deyince Peygamber efendimiz de:
- İnan üç gündür babanın midesine giren ilk lokma bu olmuştur, diyerek alıp yemiştir.
DÜNYA FANİDİR
Allah Teâlâ dünyanın faniliğini şöyle beyan ediyor:
“Yeryüzünde bulunan (her şey fani) her canlı yok olacak ancak azamet ve ikram sahibi Rabbinin zatı baki kalacak.” (Rahman 16-17)
“Dünya hayatı sizi aldatmasın.” (Lokman 33)
“Bilin ki dünya hayatı oyun, oyalanma, süslenme, aranızda övünme ve daha çok mal ve çocuk sahibi olma davasından ibarettir.” (Hadid 20)
Lokman aleyhisselam oğluna, “oğulcağızım dünya derin bir deryadır. Çok kimseler burada boğulmuştur. Bu deryada boğulmaktan kurtulmak için senin gemin takva ve Allah’a saygı, yatağın iman, yelkenin Allah’a tevekkül olsun ki batmaktan kurtulabilsin. Yoksa kurtuluş zordur” demiştir.
Dünya fanidir zira her şeyin bir eceli vardır. Arz sema, ay güneş, Allah’tan gayri her şeyin bir sonu vardır. Allah bakidir. Ancak dünya ve içindekiler Allah’ın rızasına vesile ise güzeldir. Bize düşen ise Kur’an ve sünnet ölçüleri doğrultusunda dünyayı vasıta kılmaktır.
BİZE DÜNYA LAZIM
Dünya fani olmasına rağmen insanlar dünyadan ahirete irtihal ettiklerinde dünyanın özlemini duyacaklar ama kimse dünyada iken ahiret özlemi duymamaktadır. İşte Allah celle celahu ayet-i kerimelerinde şöyle buyuruyor:
“Ey bizim Rabbimiz! Bizi cehennemden çıkar ki biz dünyada işlediğimiz amellerimizin gayri ameli salih işleyelim ve ehli cennetten olalım.” (Fatır 37)
Kişi için ecel yastığında, kabirde mahşer, cehennemde hep dünya özlemi olacak hatta melekler soracak: “Siz Kur’an’ı okumadınız mı? Peygamber gelmedi mi?”
“Evet okuduk. Şimdi ise bunları hak olarak bulduk. Yarab bizi dünyaya çevir de bu eksikleri tamamlayalım” diyecekler ama ne fayda!
İmansız ise iman edecek dünyada ihmal ettiği namazı kılacak, Allah’ı zikredecek infak edecek ve Allah için güzel ameller işleyecek ama dönüş yok. Artık ölünce secde edemezsiniz. Ezanın davetini muhatap değilsiniz. Haram ve helal dâhil muhayyerlik hakkınız yok. İşte dünya bize bunun için lazım. Dünya ahiretin ekin tarlasıdır.
Allah ümmet-i Muhammedi Kur’an’a mahkûm etsin.
Camil Usta