Bir mektebe oldu ki mudavim
Allah idi zatına muallim
Enes b. Malik der ki: ”Rasulullah’ın (sav) elinden daha yumuşak bir ipeğe elimi sürmedim. Rasulullah’ın (sav) kokusundan daha güzel bir koku, misk veya anber koklamadım.”
Hz. Enes der ki: “Bir gece Medine halkı korkmuştu. Bir grup insan, duydukları sese doğru gitti. Peygamberimiz’i (sav) sesin geldiği yerden dönerken gördüler. O, herkesten önce geldiği tarafa koşmuştu. Gelenlere: “Korkulacak bir şey yok!.. Korkulacak bir şey yok!.. diyordu.
***
Bizans İmparatoru, Ebu Süfyana:
“Muhammed Peygamberlik iddiasında bulunmadan önce siz O’nu yalancılıkla itham ediyor muydunuz? diye sormuş; Ebu Süfyan:
“Hayır" diye cevap vermişlerdi.”
Âyinedir bu âlem, her şey Hak ile Kaim
Mir’atı Muhammed’den, Allah görünür daim.
Halid ibni Mihran (ra) buyurmuş ki: “Babam ne zaman yatağına girse “Peygamber (sav) Efendimizi ve Sahabi Kiram hazretlerini o kadar anlatırdı ki:
“Ya Rabb’i yüreğim inceldi de inceldi. Dayanamıyorum artık ayrılığa” der, uykuya teslim olana kadar yalvarır yakırırdı.
***
Bilali Habeşi (ra) vefat ederken, hanımı üzüntüsünden ağlıyordu. Bilal (ra) hazretleri buyurdular ki, “Yarın dostum, canım Muhammed Mustafa’ya (sav) ve O’nun ashabına kavuşacağım, merak etme, ağlama, hatta benim sevindiğim gibi sen de sevin”.
***
Rasulullah bir hadisinde “Benim Kur’an’da yedi ismim vardır.”
“Muhammed, Ahmet, Yasin, Taha, Müzzemmil, Müddessir, Abdullah”
Peygamberimizin kitaplarda geçen 400 ismi vardır.
El Hatem, El Halim, El Hanif, El Halis, EzZakir, Abdulkadir, El Fatih, El Faruk, El Muallim
Ebu Hureyre’den
Allah’ın Rasulu buyurdular ki:
“Beni göklere çıkardıkları zaman, hiçbir yere uğramadım ki, onda “Muhammed Allah’ın Rasulü” yazılı olmasın...” Ebu Bekir’in adı benim ardımda yazılıydı”.
Halid ibni Velid Allah Rasulu’nun güzelliğinden bahsederken: "Gönderilen, gönderenin kadrince olur. Gönderen Allah olduğuna göre gönderdiğinin şanını hayal edebilirsin.”
İmamı Kurtubi:
"Allah Rasulünün güzellikleri bize tamamiyle gösterilmemiştir. Gösterilmiş olsaydı, gözlerimiz O’na bakmaya takat getiremezdi.”
Enes Bin Malik diyor ki:
"Allah, hiç bir Peygamber göndermemiştir ki yüzü ve sesi güzel olmasın. Bu hal peygamberimize kadar böyle devam etmiştir. O’nu da yüzde ve seste en güzel olarak gönderdi.”
Enes b. Malik:
"Allah Rasulu’nun hizmetlerinde on yıl bulundum. Hiç bir defa bana “öf!.” demediler... Hiç bir defa da “niçin yaptın?” veya “niçin yapmadın?” hitabına maruz kalmadım.
Allah Resulu’ne muhabbet o derecedeydi ki, bir gün mescitte dizlerini dikmiş ve elleriyle onları kavramış olarak otururlarken kendilerini gören bir kadın korkudan bir müddet kendilerine gelemedi. Allah Rasulü yumuşak ve gönül çekici hallerine rağmen heybetleri o derecedeydi ki, kendilerini ani olarak gören bir kimse, korku ve hayretten çarpılır gibi olurdu.
Allah’ın Rasulu sahabileriyle düşüp kalkar, onlarla söyleşip halleşir, işleriyle ilgilenir ve yavrucakları dizine alırken, zahirleri bütün bunlarla meşgul, fakat batınları melekler alemine nazırdı."
(İmam Kastalani: Gönül Nimetleri “El Mevahibül Leidüniyye” B. D. yy.)
Allah idi zatına muallim
Enes b. Malik der ki: ”Rasulullah’ın (sav) elinden daha yumuşak bir ipeğe elimi sürmedim. Rasulullah’ın (sav) kokusundan daha güzel bir koku, misk veya anber koklamadım.”
Hz. Enes der ki: “Bir gece Medine halkı korkmuştu. Bir grup insan, duydukları sese doğru gitti. Peygamberimiz’i (sav) sesin geldiği yerden dönerken gördüler. O, herkesten önce geldiği tarafa koşmuştu. Gelenlere: “Korkulacak bir şey yok!.. Korkulacak bir şey yok!.. diyordu.
***
Bizans İmparatoru, Ebu Süfyana:
“Muhammed Peygamberlik iddiasında bulunmadan önce siz O’nu yalancılıkla itham ediyor muydunuz? diye sormuş; Ebu Süfyan:
“Hayır" diye cevap vermişlerdi.”
Âyinedir bu âlem, her şey Hak ile Kaim
Mir’atı Muhammed’den, Allah görünür daim.
Halid ibni Mihran (ra) buyurmuş ki: “Babam ne zaman yatağına girse “Peygamber (sav) Efendimizi ve Sahabi Kiram hazretlerini o kadar anlatırdı ki:
“Ya Rabb’i yüreğim inceldi de inceldi. Dayanamıyorum artık ayrılığa” der, uykuya teslim olana kadar yalvarır yakırırdı.
***
Bilali Habeşi (ra) vefat ederken, hanımı üzüntüsünden ağlıyordu. Bilal (ra) hazretleri buyurdular ki, “Yarın dostum, canım Muhammed Mustafa’ya (sav) ve O’nun ashabına kavuşacağım, merak etme, ağlama, hatta benim sevindiğim gibi sen de sevin”.
***
Rasulullah bir hadisinde “Benim Kur’an’da yedi ismim vardır.”
“Muhammed, Ahmet, Yasin, Taha, Müzzemmil, Müddessir, Abdullah”
Peygamberimizin kitaplarda geçen 400 ismi vardır.
El Hatem, El Halim, El Hanif, El Halis, EzZakir, Abdulkadir, El Fatih, El Faruk, El Muallim
Ebu Hureyre’den
Allah’ın Rasulu buyurdular ki:
“Beni göklere çıkardıkları zaman, hiçbir yere uğramadım ki, onda “Muhammed Allah’ın Rasulü” yazılı olmasın...” Ebu Bekir’in adı benim ardımda yazılıydı”.
Halid ibni Velid Allah Rasulu’nun güzelliğinden bahsederken: "Gönderilen, gönderenin kadrince olur. Gönderen Allah olduğuna göre gönderdiğinin şanını hayal edebilirsin.”
İmamı Kurtubi:
"Allah Rasulünün güzellikleri bize tamamiyle gösterilmemiştir. Gösterilmiş olsaydı, gözlerimiz O’na bakmaya takat getiremezdi.”
Enes Bin Malik diyor ki:
"Allah, hiç bir Peygamber göndermemiştir ki yüzü ve sesi güzel olmasın. Bu hal peygamberimize kadar böyle devam etmiştir. O’nu da yüzde ve seste en güzel olarak gönderdi.”
Enes b. Malik:
"Allah Rasulu’nun hizmetlerinde on yıl bulundum. Hiç bir defa bana “öf!.” demediler... Hiç bir defa da “niçin yaptın?” veya “niçin yapmadın?” hitabına maruz kalmadım.
Allah Resulu’ne muhabbet o derecedeydi ki, bir gün mescitte dizlerini dikmiş ve elleriyle onları kavramış olarak otururlarken kendilerini gören bir kadın korkudan bir müddet kendilerine gelemedi. Allah Rasulü yumuşak ve gönül çekici hallerine rağmen heybetleri o derecedeydi ki, kendilerini ani olarak gören bir kimse, korku ve hayretten çarpılır gibi olurdu.
Allah’ın Rasulu sahabileriyle düşüp kalkar, onlarla söyleşip halleşir, işleriyle ilgilenir ve yavrucakları dizine alırken, zahirleri bütün bunlarla meşgul, fakat batınları melekler alemine nazırdı."
(İmam Kastalani: Gönül Nimetleri “El Mevahibül Leidüniyye” B. D. yy.)
