okyanus yürekli dostlar..
Su, kendine sırdaş arıyordu
-önce buluta verdi sırrını.
-ağır geldi sır buluta.
-sağanak sağanak döktü suyun tüm sırlarını.
-sonra göle gitti su.
-ona anlattı derdini.
-bu arada bulut suyun sırrını tekrar tekrar yağmur yapıp, dolu yapıp, kar yapıp savurduğu için , zaman zaman taşıyordu
göl ve suyun sırrı iyice açığa çıkıyordu.
-sonra nehre ulaştı suyun sırrı.
-nehir aldı suyun sırrını çekti gitti.
-dereye verdi.
-dere biraz daha yavaş olsa da nehirden , o da götürdü suyun sırrını bir başka bilinmeze..
-çağlayanlar, şelaleler,akarsular..
-hepsi kayboluyordu bir anda.
-sonra bir gün su takip etti dereyi.
-dereye, okyanusa kavuşunca farketti su, bütün sırlarının akarsularla, çağlayanlarla,ırmaklarla...
Okyanusa taşındığını.
-karar verdi su. Sırrını okyanusa verecekti.
- öyle de yaptı zaten.tüm sırlarını okyanusa verdi.
-artık suyun sırrını okyanustan başkası bilmiyordu.
-ne taştı okyanus, ne bir başkasına taşıdı suyun sırrını, ne de kurudu....
-geçen karşılaştık suyla.
-bir bardaktaydı. -
-suskundu.
-çok uğraştım konuşturamadım.
-ben,tam giderken '' dur !'' dedi ..su.
-durdum!
'' okyanus yürekli dostlar bulmadan sakın konuşma! Taşıyamazlar ,kaldıramazlar senin yükünü,canını
yakarlar,utandırırlar....'' dedi. ....
***allah(c.c)razı olsun.***