Disaridan Gorunen Olum
Okuyup dusununce insan gercekten cok aci cekiyor, ama ne yazik ki gercekler aci... Er gec binde bin, milyonda milyon ihtimallle bunlar hepimizin basina gelecek. Bu nedenle gelip gecici olan bu dunya hayatina ve bedenimize asiri baglanip aldanmayalim, olum ve otesini dusunelim insAllah.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hayir; can, koprucuk kemigine gelip dayandigi zaman, "Son mudahaleyi yapacak kim" denir. Artik gercekten, kendisi de bir ayrilik oldugunu anlamistir. (Olum korkusundan) Ayaklar birbirine dolastiginda; O gun sevk, yalnizca Rabbinedir. (Kiyamet Suresi, 26-30)
Olum aninda ruh, bu dunyadaki insanlarin icinde yasadiklari boyuttan ayrilirken, geride cansiz bedenini birakir. Deri degistiren canlilar gibi, bu dunyadaki bedenini geride birakir ve asil hayatina dogru ilerler.
Ancak geride kalan bedenin hikayesi de anlamli ve onemlidir. Ozellikle bu bedene hayattayken gereginden fazla deger verenler icin.
Peki oldukten sonra bu bedenin basina neler gelecegini ayrintili olarak dusundunuz mu hic?
Bir gun oleceksiniz. Belki hic beklenmedik bir sekilde. Ekmek almak icin bakkala giderken yolda biraraba tarafindan cigneneceksiniz. Ya da amansiz bir hastalik hayatiniza son verecek. Veya bir anda kalbiniz atmaktan vazgececek.
Boylece olumu tatmaya baslayacaksiniz.
Bu andan itibaren de, bedeninizle hicbir iliskiniz kalmayacak. Hayat boyu "ben" dediginiz ve sahiplendiginiz o beden, siradan bir et parcasi haline gelecek. Olumunuzle birlikte bedeninizi baska insanlar tasimaya baslayacaklar. Etrafta aglayanlar, "daha dun buradaydi", "dag gibi adamdi" diyenler olacak. Sonra o bedeni alip evin bir odasina, belki de morga koyacaklar. Orada bir gece bekleyecek. Ertesi gun gomme islemleri baslayacak. Cansiz bedeni alip gasilhaneye goturecekler. Gorevli, kaskati kesilmis olan bedeninizi soguk suyla yikayacak. Ancak bu asamada olumun izleri de bedende asIkar hale gelecek. Morarmalar baslayacak.
Daha sonra bedeni beyaz bir bezle, kefenle saracaklar. Sonra da tahta tabuta koyup ustune yesil bir ortu ortecekler. Cenaze arabasi gelecek, tabutu devralacak. Araba mezarliga dogru ilerlerken, yolda hayat devam edecek. Bazi insanlar cenaze geciyor diye saygi gosterecek, cogu kendi isine bakacak. Sonra mezarliga gelinecek. Tabut, sizi sevenler ya da seviyor gibi gorunenler tarafindan ellerde tasinacak. Etrafta muhtemelen yine aglayanlar, sizlananlar olacak. Sonra o kacinilmaz yere, mezara gelinecek. Ustunde sizin isminiz yazili... Bedeni tabuttan cikarip beyaz kefenle birlikte mezarin icine atacaklar. Dualar okunacak. Ve sonra son is yapilacak. Ellerine kurek alanlar, beyaz kefenin icindeki bedenin uzerine toprak atmaya baslayacaklar. Kefenin agzini acip icine de toprak atacaklar. Agziniza, burnunuza, bogaziniza, gozlerinize topraklar dolacak. Topraklar yavas yavas kefeni ortecek. Biraz sonra isleri bitecek ve gidecekler. Mezarlik her zamanki derin sessizligine burunecek. Gidenler, kendi hayatlarina geri donecekler, ama gomulen beden icin artik hayatin hicbir anlami kalmamis olacak. Dunyadaki hicbir guzellik, hicbir guzel ev, guzel insan, guzel manzara artik o beden icin bir sey ifade etmeyecek. Bedeniniz, hicbir dostunuzla artik gorusemeyecek. Beden icin var olan tek sey, artik yalnizca toprak ve onun icindeki bakteri ve kurtlar olacak.
Oldukten Sonra Ne Hale Geleceginizi Hic Dusundunuz mu?
Zaten gomulmenizle birlikte bedeniniz hem icten hem de distan gelen etkilerle hizli bir parcalanma surecine girecek.
Vucutta oksijen kalmayacagindan, bir sure sonra mikroplar faaliyete gecerek bedene yayilacaklar.
Karinda toplanan gazlar cesedi sisirecek ve bu sislik vucudun her tarafina yayilarak, bedeni taninmaz hale getirecek.
Bundan sonra gazin diyaframa yaptigi basinctan dolayi agizdan ve burundan kanli kopukler gelmeye baslayacak.
Curume ilerledikce killar, tirnaklar, avuc icleri ve tabanlar yerlerinden ayrilacaklar.
Bu dis degismeyle beraber, ic organlarda da (akciger, kalp ve karacigerde) curume baslayacak.
En korkunc olay ise bu noktada gerceklesecek; karin bolgesinde toplanan gazlar deriyi zayif noktasindan patlatacaklar ve bedenden tahammul edilmez derecede pis kokular yayilacak. (Olu insan kokusu, dunyanin en igrenc kokusudur.)
Bu sure icinde kafadan baslamak uzere, adaleler de yerlerinden ayrilacak.
Cilt ve yumusak kisimlar tamamen dokulecek ve iskelet gozukmeye baslayacak.
Beyin tamamen curuyecek ve kil gorunumunu alacak, kemikler baglantilarindan ayrilacak ve iskelet dagilmaya baslayacak...
Bu olay, ceset bir toprak ve kemik yigini haline gelene kadar boylece devam edecek.
"Ben" sandiginiz bedeniniz boylelikle korkunc ve igrenc bir sekilde yok olacak. Geride kalanlar sizin icin "helva"lar yapip yerken, topraktaki tum kurtlar, bocekler ve bakteriler sizin etlerinizi kemirecekler.
Eger bir kaza sonucunda olur de, gomulmezseniz, o zaman cok daha feci bir manzara ortaya cikacak. Bedeniniz, sicak havada acikta kalmis bir et gibi, kurtlanacak, birkac gun icinde bir kurt yumagi haline donusecek. Kurtlar, son et parcasini da yiyene kadar iskeletin kivrimlari arasinda dolasacaklar.
Boylece "en guzel bir bicimde" yaratilmis olan insan hayati, olabilecek en korkunc bicimde sona erecek
Peki neden?
Insan vucudunun oldukten sonra bu hale getirilmesi Allah'in dilemesiyledir. Ve bunun cok buyuk bir anlami vardir. Insan, kendisinin aslinda beden olmadigini, bedeninin yalnizca kendisine giydirilmis gecici bir kilif oldugunu, bu korkunc sonu gorerek anlamali, bedenin otesinde bir varligi oldugunu hissetmelidir. Kendini "et ve kemikten" ibaret sanan insana, bunun bir aldanis oldugunu kavratmak icin boyle carpici ve ibret verici bir son hazirlamistir.
Insan, bedeninin olumune bakmali, bu gecici dunyada adeta sonsuza kadar kalacakmis gibi sahiplendigi ve butun arzularina boyun egdigi bedeninin akibeti hakkinda dusunmelidir. O beden topragin altinda curuyecek, kurtlanacak ve iskelete donusecektir.
Okuyup dusununce insan gercekten cok aci cekiyor, ama ne yazik ki gercekler aci... Er gec binde bin, milyonda milyon ihtimallle bunlar hepimizin basina gelecek. Bu nedenle gelip gecici olan bu dunya hayatina ve bedenimize asiri baglanip aldanmayalim, olum ve otesini dusunelim insAllah.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hayir; can, koprucuk kemigine gelip dayandigi zaman, "Son mudahaleyi yapacak kim" denir. Artik gercekten, kendisi de bir ayrilik oldugunu anlamistir. (Olum korkusundan) Ayaklar birbirine dolastiginda; O gun sevk, yalnizca Rabbinedir. (Kiyamet Suresi, 26-30)
Olum aninda ruh, bu dunyadaki insanlarin icinde yasadiklari boyuttan ayrilirken, geride cansiz bedenini birakir. Deri degistiren canlilar gibi, bu dunyadaki bedenini geride birakir ve asil hayatina dogru ilerler.
Ancak geride kalan bedenin hikayesi de anlamli ve onemlidir. Ozellikle bu bedene hayattayken gereginden fazla deger verenler icin.
Peki oldukten sonra bu bedenin basina neler gelecegini ayrintili olarak dusundunuz mu hic?
Bir gun oleceksiniz. Belki hic beklenmedik bir sekilde. Ekmek almak icin bakkala giderken yolda biraraba tarafindan cigneneceksiniz. Ya da amansiz bir hastalik hayatiniza son verecek. Veya bir anda kalbiniz atmaktan vazgececek.
Boylece olumu tatmaya baslayacaksiniz.
Bu andan itibaren de, bedeninizle hicbir iliskiniz kalmayacak. Hayat boyu "ben" dediginiz ve sahiplendiginiz o beden, siradan bir et parcasi haline gelecek. Olumunuzle birlikte bedeninizi baska insanlar tasimaya baslayacaklar. Etrafta aglayanlar, "daha dun buradaydi", "dag gibi adamdi" diyenler olacak. Sonra o bedeni alip evin bir odasina, belki de morga koyacaklar. Orada bir gece bekleyecek. Ertesi gun gomme islemleri baslayacak. Cansiz bedeni alip gasilhaneye goturecekler. Gorevli, kaskati kesilmis olan bedeninizi soguk suyla yikayacak. Ancak bu asamada olumun izleri de bedende asIkar hale gelecek. Morarmalar baslayacak.
Daha sonra bedeni beyaz bir bezle, kefenle saracaklar. Sonra da tahta tabuta koyup ustune yesil bir ortu ortecekler. Cenaze arabasi gelecek, tabutu devralacak. Araba mezarliga dogru ilerlerken, yolda hayat devam edecek. Bazi insanlar cenaze geciyor diye saygi gosterecek, cogu kendi isine bakacak. Sonra mezarliga gelinecek. Tabut, sizi sevenler ya da seviyor gibi gorunenler tarafindan ellerde tasinacak. Etrafta muhtemelen yine aglayanlar, sizlananlar olacak. Sonra o kacinilmaz yere, mezara gelinecek. Ustunde sizin isminiz yazili... Bedeni tabuttan cikarip beyaz kefenle birlikte mezarin icine atacaklar. Dualar okunacak. Ve sonra son is yapilacak. Ellerine kurek alanlar, beyaz kefenin icindeki bedenin uzerine toprak atmaya baslayacaklar. Kefenin agzini acip icine de toprak atacaklar. Agziniza, burnunuza, bogaziniza, gozlerinize topraklar dolacak. Topraklar yavas yavas kefeni ortecek. Biraz sonra isleri bitecek ve gidecekler. Mezarlik her zamanki derin sessizligine burunecek. Gidenler, kendi hayatlarina geri donecekler, ama gomulen beden icin artik hayatin hicbir anlami kalmamis olacak. Dunyadaki hicbir guzellik, hicbir guzel ev, guzel insan, guzel manzara artik o beden icin bir sey ifade etmeyecek. Bedeniniz, hicbir dostunuzla artik gorusemeyecek. Beden icin var olan tek sey, artik yalnizca toprak ve onun icindeki bakteri ve kurtlar olacak.
Oldukten Sonra Ne Hale Geleceginizi Hic Dusundunuz mu?
Zaten gomulmenizle birlikte bedeniniz hem icten hem de distan gelen etkilerle hizli bir parcalanma surecine girecek.
Vucutta oksijen kalmayacagindan, bir sure sonra mikroplar faaliyete gecerek bedene yayilacaklar.
Karinda toplanan gazlar cesedi sisirecek ve bu sislik vucudun her tarafina yayilarak, bedeni taninmaz hale getirecek.
Bundan sonra gazin diyaframa yaptigi basinctan dolayi agizdan ve burundan kanli kopukler gelmeye baslayacak.
Curume ilerledikce killar, tirnaklar, avuc icleri ve tabanlar yerlerinden ayrilacaklar.
Bu dis degismeyle beraber, ic organlarda da (akciger, kalp ve karacigerde) curume baslayacak.
En korkunc olay ise bu noktada gerceklesecek; karin bolgesinde toplanan gazlar deriyi zayif noktasindan patlatacaklar ve bedenden tahammul edilmez derecede pis kokular yayilacak. (Olu insan kokusu, dunyanin en igrenc kokusudur.)
Bu sure icinde kafadan baslamak uzere, adaleler de yerlerinden ayrilacak.
Cilt ve yumusak kisimlar tamamen dokulecek ve iskelet gozukmeye baslayacak.
Beyin tamamen curuyecek ve kil gorunumunu alacak, kemikler baglantilarindan ayrilacak ve iskelet dagilmaya baslayacak...
Bu olay, ceset bir toprak ve kemik yigini haline gelene kadar boylece devam edecek.
"Ben" sandiginiz bedeniniz boylelikle korkunc ve igrenc bir sekilde yok olacak. Geride kalanlar sizin icin "helva"lar yapip yerken, topraktaki tum kurtlar, bocekler ve bakteriler sizin etlerinizi kemirecekler.
Eger bir kaza sonucunda olur de, gomulmezseniz, o zaman cok daha feci bir manzara ortaya cikacak. Bedeniniz, sicak havada acikta kalmis bir et gibi, kurtlanacak, birkac gun icinde bir kurt yumagi haline donusecek. Kurtlar, son et parcasini da yiyene kadar iskeletin kivrimlari arasinda dolasacaklar.
Boylece "en guzel bir bicimde" yaratilmis olan insan hayati, olabilecek en korkunc bicimde sona erecek
Peki neden?
Insan vucudunun oldukten sonra bu hale getirilmesi Allah'in dilemesiyledir. Ve bunun cok buyuk bir anlami vardir. Insan, kendisinin aslinda beden olmadigini, bedeninin yalnizca kendisine giydirilmis gecici bir kilif oldugunu, bu korkunc sonu gorerek anlamali, bedenin otesinde bir varligi oldugunu hissetmelidir. Kendini "et ve kemikten" ibaret sanan insana, bunun bir aldanis oldugunu kavratmak icin boyle carpici ve ibret verici bir son hazirlamistir.
Insan, bedeninin olumune bakmali, bu gecici dunyada adeta sonsuza kadar kalacakmis gibi sahiplendigi ve butun arzularina boyun egdigi bedeninin akibeti hakkinda dusunmelidir. O beden topragin altinda curuyecek, kurtlanacak ve iskelete donusecektir.