Aileyi sarsan chat problemi !!!
Yıkılan yuvalar, tükenen sevdalar, boşanan eşler, ihanete uğrayan taraflar var. internetteki chat problemi, eşleri, nefis ve vicdanları arasında çaresiz bırakıyor. Bazen nefis galip geliyor ve toplumun temeli olan bir aile daha yıkılıyor; geride şefkat ve ilgiden mahrum çocuklar kalıyor.
Teknolojinin son gözdesi olan internet, bütün dünyanın en yaygın iletişim ağı olurken, yanlış kullanmaktan kaynaklanan olumsuzluklarla yuvamızın saadetini tehdit ediyor, eşler arasındaki diyalogu azaltıyor ve tarafları ihanet boyutuna varan bir "aldatma tuzağı"na düşürebiliyor. Artık internet ağıyla bütün dünyanın bilgisi parmaklarınızın ucunda. Sayısız kişi, kuruluş, şirket, okul, kurum internet yoluyla size kendisini ve faaliyetlerini tanılıyor. Bunun için internete bağlı bir bilgisayarınızın olması yeterli. Hatta bir dost ve akrabanızdan ya da bir internet cafeden faydalanarak "sanal dünya" ile irtibat kurabiliyorsunuz. Yarım asır (incesini hafızamızda canlandırdığımızda, sırasıyla radyo, pikap, teyp ve televizyonun aile içi eğitimi, iletişimi ve tabiî ki mutluluğu etkilediğini görüyoruz. İçlerinde televizyonun tartışılmaz bir saltanatı var.Şimdi ise bunlara yeni araçlar eklendi.
Cep telefonu ve internet, bunlardan ikisi. Kullanım hatasından kaynaklanan öyle olumsuzlukları var ki, "biz bize" yaşadığımız mutlu yuvamızda huzursuzluk ve ihanet rüzgârları estirebiliyorlar.
Yıkılan yuvalar, tükenen sevdalar, boşanan eşler, ihanete uğrayan taraflar var. İnternetteki chat problemi, eşleri, nefis ve vicdanları arasında çaresiz bırakıyor. Bazen nefis galip geliyor ve toplumun temeli olan bir aile daha yıkılıyor; geride şefkat ve ilgiden mahrum çocuklar kalıyor. "DOSTUZ, DERTLEŞİYORUZ" TUZAĞI Telefonla arayan evli bir hanım, askerlik yapmakla olan bir gençle çette tanıştıklarını, onu sevdiğini, ancak vicdan azabı duyduğunu, çocuklarının ve eşinin yüzüne bakamadığını,yaptığından utandığını söylemişti, Çetleşmeyle başlayan tanışma, daha sonra telefon görüşmelerine dönüşmüş.
"Aramayacağım diyorum, ama yapamıyorum, yine arıyorum, aramazsam o beni arıyor" diyerek, çaresizliğini ve ne yapacağını sormuştu.Kendisine, vicdanının sesine kulak vermesini söyledim. En doğrusu, bir daha hiç aramaması, gelen telefonları reddetmesi, hatta o genci terslemesi, azarlamasıydı. Davulun sesi uzaktan hoş geliyordu. Oysa bu kadının aradığı cennet, kendi yuvasındaydı. Bir kere o genç, bu kadınla evlenemezdi.
Yaş farkı ve İki çocuk vardı. Evlenmek istese bile, ailesi razı olmazdı, zorla vazgeçirirlerdi. Zaten kadının da, esinden boşanmak, çocuklarını bırakmak gibi bir arzusu yoktu. Peki niye konuşuyordu? Geriye bir şık kalıyordu; O gençle görüşmelerini ilerletip, zaman zaman eşini aldatmak Bu ise, iffetli, namuslu ve vicdan sahibi bir insanın kesinlikle kabul edemeyeceği bir durumdu. Tabii, internette yabancı bir kimseyle cetleşenlerin uydurdukları bir züğürt tesellisi var.
Yaptıkları yanlışa isyan eden vicdanlarını susturmak için. "Biz kötü bir şey konuşmuyoruz. Sadece dostuz, dertleşiyoruz" diyorlar. Bu sözler, nefis ve şeytanın tuzağına yavaş yavaş düşüşün ifadesinden başka bir şey değildir. Nasıl oluyor da bir erkek veya kadın, kendi eşine, çocuğuna, anne-babasına, arkadaşına açamadığı bir derdini hiç tanımadığı bir kimseyle paylaşıyor? Karşısındakinin samimi ve iyi niyetli olup olmadığını nereden biliyor? Şeytanın tuzağına hakim siz. Erkek diyor ki, "Kadın çok iyi niyetli. Kocası yoğun işinden kendisiyle ilgilenmiyor. Ben de derdini dinliyorum. O benim Müslüman kardeşim. Derdine ortak olmak kötü bişeymi? "İnternette yazılı, sözlü veya görüntülü chat yapanlar! Yanlış yoldasınız.!!!
Aradığınız huzur ve mutluluk sarayı, uzaklarda değil, yanıbaşınızdadır. Eşinizi ve yuvanızı keşfedin. Hiç tanımadıgıniz kişilerin tuzakları ışıltılı görünen dünyaları, renkli mutluluk lâmbalarından oluşmuyor: ihanet, aldatma, yalan, sahtekârlık ateşleridir onlar. İyice yaklaşınca yuvanızı saran zehirli alevleri hissedersiniz, ama korkarım iş işten geçmiştir.
Dikkat edin. titreyin, kendinizi yoklayın, tedbir alın ve tuzağa düşmeyin. Ve unutmayın: Peygamberlerden başka hiç kimse korunmuş değildir. Her an ayağınız kayabilir, kendinizi imtihan ateşinin alevleri içinde bulabilirsiniz. Bana ulaşan şu olaylara bakın:Evli ve üç çocuk sahibi bir erkek, tesettürlü bir bayanla çetleşiyor. Sonra cep mesajına dönüyor iş. Dostluk, kardeşlik, dertleşmeden söz ediliyor hep. Şeytanın tuzağına bakın siz. Erkek diyor ki: "Kadın çok iyi niyetli. Kocası yoğun işinden kendisiyle ilgilenmiyor. Ben de derdini dinliyorum. O benim Müslüman kardeşim. Derdine ortak olmak kötü mü?" Ya sonrası? Kadın aşktan, sevgiden bahsetmeye başlıyor. "İçimdeki ateş yanıyor, yanıyor ve gittikçe büyüyor" diyor. Hani dostluk, kardeşlik, dertleşme?... Oysa erkeğin ciddi bir niyeti yok. Öylesine gönül eğlendiriyor. Karşı tarafta ise, çocuklu ve evli bir bayan var. Ve hepsinden acısı, eşine güvenen, "Benim hanımım Allah'ından korkar, namahremle çetleşmez" diyen, gece gündüz onların rızkı için çırpınan masum bir erkek var. Şimdi bu hanımın yaptığı, bozulmamış hangi vicdana sığar?
Bir başka olay: Evli bir imam hatipli, çette bir hafızla tanışıyor. İş yavaş yavaş sevdaya dönüşüyor. Bana soruyor: "Hocam, yaptığım caizmi?"Nasıl caiz olabilir? İster evli ol, ister bekâr. Bir namahremle duygusal amaçlı konuşman doğru olur mu? "Peki ne yapayım?" diyor. Çok basit: Hiç arama ve ararsa reddet. Çünkü, evlisin ve bu yanlışın tamiri ve telâfisi yok. Elbette bir kez gönül verdinse. vazgeçmek zor olacak. Ama birkaç gün ağlayacaksın, birkaç kez acı çekeceksin. Sonra rahatlayacaksın. Ya sürdürürsen? Ya ihanet çemberini genişletirsen? 0labilecekleri tahmin edebiliyor musun?Telefon konuşmaları, görüşmelere, buluşmalara, ihanetlere dönüşürse, bunun vebalini dünyada ve ahirette ödeyebilecek misin?
On yıllık evli birisinin iki çocuğu var. Eşini hiç sevmiyormuş, zorla evlendirilmiş. İki buçuk yıldır birisiyle chat yapıyormuş. O bekârmış, ona ilgi duyuyormuş."Zorla evlendirilme" yanlışını bir kenara bırakırsak, on yıldır iki çocuğuyla mutluluğu keşfedemeyen birisi, internet yoluyla aradığı huzuru bulabilir mi? Hata hatayı doğuruyor. Ve son bir örnek;Yaşı kırkı aşmış, evli, üç çocuklu bir erkek, bir gün chat yaparken dul bir bayanla tanışıyor. Daha sonra buluşup, konuşuyorlar. Birbirlerinden hoşlanıyorlar ve dini nikâh kıydırıp karı-koca hayatı yaşamaya başlıyorlar. Tabii ki ilk eşinin ve çocuklarının haberi yok. Ama sonucu belirsiz, karışık, sorunlar yumağı bir durum. Erkek ikisinden de vazgeçmiyor. İkinci kadınla aralarında çok büyük bir yaş farkı da var. Bir dizi yanlış, bir dizi sorun ve çözümü zor bir olay.
HERKES TUZAĞA DÜŞEBİLİR
Öncelikle şu gerçeğin altını bir kez daha çizelim: Hiç kimse, "Bende veya esimde şu şu sorunlar olmaz. Kendime ve eşime bu konuda son derece güveniyorum" garantisi vermesin. Çünkü herkes, her türlü aile sorununu yaşayabilir. Hiçbirimiz peygamberlere has olan "ismet", yani "günahsızlık" niteliğine sahip değiliz. Bunun için harama giden yolları çok iyi bilmek, kendimizi ve eşimizi korumak için tedbirler almak zorundayız. Bunu derken, gece-gündüz eşinizden şüphelenin, onu evhamlarınızla bunaltın demiyorum. Söylediğim şu: Dinimizin, namahremlerle ilgili emir ve yasakları, koyduğu kurallar ve çizdiği sınırlar, hepimiz için geçerli. "Ben kendime güvenirim, o yasak niyeti temiz olmayanlar için" gibi eğip bükmelere gitmeyelim. E-mir ve yasaklann ilk muhatabı Peygamberimiz (s.a.v.) değil mi? Ve en iffetli, en temiz niyetli, en güvenilir kişi yine o değil mi? Yüce Efendimiz (s.a.v), Allah'tan gelen emir ve yasaklara en evvel ve en titiz uyan kişidir. Gerçek bu iken, biz kim oluyoruz ki, kendimizi dini sınırların dışında tutmaya çalışıyoruz? Bunun için diyorum ki. kendinizi ve eşinizi iffetsizlikten, haramdan, ateşten koruyun.
EVLİLER NİÇİN ARAYIŞLARA GİRERLER?
İnsanlar, ya hak etlikleri mutluluğu yaşarlar ya da ileride ödüllendirilecekleri bir acıya katlanırlar. Bedelini ödemediğiniz hiçbir şey size verilmeyecektir.
Ne var ki. bu gerçekleri bilmeyen ya da kabullenmekte direnen nice İnsan, mutluluğu kolayca bulmak ister. "Armut piş, ağzıma düş" kolaycılığı bütün dünyamızı istilâ edebiliyor bazen. Beklediği mutluluğun bedelini bir şekilde ödemeden kavuşmak isteyen insanlar, bir türlü beklediklerini bulamayınca farklı arayışlara girerler. Kendi hayatlarına kanaat etmez "dışı seni yakar, içi beni" gerçeğinden habersizce çevredeki insanların yaşayışlarına özenirler. "Bak falancalar ne kadar mutlu. Çifte kumrular gibiler sanki" diye imrenirler. sorgulamalıdırlar. Varsa bir hata ve eksiklik, mutlaka düzeltme gayretine girişilmeli. Tabi bazen zamanla çözülecek sorunlar vardır; sabır ve kanaat gerektirir. Bunu yapmayan yuvasını kendi başına yıkabilir. Bunun için aile yuvanızı maneviyatla beslemelisiniz.
Madem Müslümanız, başta en büyük rehberimiz Peygamber Efendimiz (s.a.v.) olmak üzere İslâm büyükleri nasıl bir aile hayatı yaşamışlar, nelere dikkat etmişler, hangi kuralları uygulamışlar, araştırıp hayatımıza geçirmeliyiz. Bu hususlara dikkat ederseniz, ne cep mesajından, ne çetleşmeden medet umarsınız. Sizin yuvanızın temelleri sağlamdır ve hiçbir ihanet rüzgârı semtinize bile uğrayamaz.
CETTE SÖYLENENLERİN ÇOĞU YALAN
Chat ve benzeri bir tuzağın size mutluluk getirmeyeceğini bilmeniz gerekir. Bunun birçok gerekçesi var. Her şeyden önce çetteki söylenenlerin çoğu yalandır. Herkes kendisini olduğundan farklı anlatıyor. Olağanüstü bir ilgi, sevgi, hoşgörü, anlayış, yumuşaklılık, nezaket sergileniyor. Meselâ, varsa bir problemi ona karşı aşırı bir ilgi gösteriyor. Kadın veya erkek, "Allah Allah, benim eşim hiç benimle bu kadar ilgilenmiyor. Ne kadar içten ve candan bir insan" diye düşünüyor. Oysa yalan. Çünkü bir şeyi elde etmek için çırpınıyor. Aynı şeyi elde ettikten sonra tüm olumlu özellikler yok oluyor. Diyelim ki, doğum gününe veya özel bir durumuna ilgi gösteriyor. Chat yapan zannediyor ki, o bambaşka bir insan. Oysa insanlar birbirlerine çok benzerler. Ve aslında kötü insan pek yoktur; eğitilmemiş, ya da kötü eğitilmiş, ilgilenilmemiş, sahip çıkılmamış insan vardır. İnsanlar, bazen yüzlerini bile görmeden, hatta resmine bile bakmadan, çetleki konuşmalarından kafasında bir portre oluşturuyor. Herhalde boyu şöyledir, yüzü böyledir, güzü şu şekildedir diye hayalî bir resim çiziyor. Görüştüğünde ise, ya şok oluyor ya da beğenmese bile sırf çetteki konuşmalarını beğendiği için seviyor. Oysa tam bir tuzak çetleşme. İnsanları aldatan, evindeki cenneti yıkan, eşine, çocuğuna karşı onu mahcup eden, vicdan azabı çektiren, hepsinden önemlisi ahirette altından kalkamayacağı bir hesabın sorumluluğunu yükleyen bir rezalet. Chat yapanların önünde bir dizi engel ve sorun vardır. Çoğunun evlenmesi bile imkânsızdır. Sanki evlilik sonucu mutlu mu olacaklardır? Daha doğrusu evlenebilecekler midir?
Çünkü, zaten bir yuvası var. Ben yuvası olmayan bekârlara da bunu tavsiye etmiyorum. Çünkü tıpkı flört devresinde insanların birbirlerini yanlış tanıması gibi bir durum burada da aynen söz konusu. Bir meçhuller, belirsizlikler, korkular yığınıdır çetleşme. Evet, evliyseniz ve chat yapıyorsanız, bunun sonu ihanete gidebilir. Ben okuyucularımı tenzih ederim. Bunu sözkonusu etmemin sebebi, bu belâya karşı tedbirli olmak, ikincisi çevremizde bu tür sıkıntısı olan birisi varsa, o kişiye yardımcı olmaktır. Evli bir kimse çelleştiğinde. ne yapacağını şaşırıyor. Kimileri, eşinden ve çocuklarından vazgeçmek istemiyor. Bu durumda ilk eşiyle aralarında sorun çıkıyor. Çünkü, onun eve gelmemesinden, evde veya internet kafede çetleşmesinden, belli bir numarayı sık sık aramasından, cebe zamansız gelen mesajlardan durumu öğreniyor. Büyük bir sorun yaşıyor.
NAMAHREMLE ÇETLEŞMEK HARAMDIR
Bir kere yapılan iş dinen haramdır. Bir kimsee ister bekâr olsun ister evli. Bir namahremle bu tür ilişkilere giremez. Çünkü. Rabbimiz Kur'an'da, "Zinaya yaklaşmayın" buyuruyor. Sadece "Yapmayın" demiyor, yaklaşmayı bile yasaklıyor... Peygamberimiz (s.a.v.) bu ayeti tefsir ediyor.
Bir hadislerinde buyuruyorlar ki: "Âdemoğluna zinadan nasibi yazılmıştır. Buna mutlaka erişecektir. Gözlerin zinası bakmaktır, kulakların zinası dinlemek, dilin zinası konuşmak, elin zinası tutmak, ayağın zinası da yürümektir. Kalp ise heves eder, diler. Ferd ise bunu ya uygular veya reddeder." (Müslim, Kader: 21). İşte çetleki veya telefondaki konuşmalar dille ve gözle yapılan zinadır. Hepsi de adım adım büyük zinaya götürür ve yuvamızı perişan eder. Bu arada eşler birbirlerini korumalıdır. Erkekler ve kadınlar! Eşinizle aranızda bir centilmenlik anlaşması yapın. Bütün haberleşmeleriniz, notlarınız birbirinize açık olsun. Telefonlarınız için mutlaka ayrıntılı fatura isteyin ve evinizden yapılan sık telefon konuşmalarını, en çok aranan numaralan araştırın. Eşinizin e-mail dosyasına girin, sizde kendi dosyanızı ve şifrenizi ona verin. O sîzi. siz onu koruyun,gözetleyin. Eşler, farklı cesetlerde yaşayan bir ruh gibidir. Birbirinden gizlisi saklısı olmaz ve olmamalı. Bunun için pekâlâ çektikleri mesajları, e-mailleri. kendilerine gelen mektupları birbirine gösterebilmelidirler.
Tabiî bunlar içinde şayet size bir sır olarak emanet edilenler varsa, onu da eşinizle görüşüp anlayış isleyin. Unutmayın: Birisi bunları gizlemenin, saklamanın gerekliğine inanıyorsa, büyük bir ihtimalle bir hata işliyor, kendi vicdanının bile kabul etmediği bir suçla yüz yüze demektir. Ben bu konuda son derece açık olmayı tavsiye ediyorum. Eşiniz, her şeyinizi bilsin; ondan hiçbir şey saklamayın. Özel ajandanıza baksın, notlarınızı karıştırsın. Cep telefonu mesajlarını ve e-mail bilgilerini gizleme ihtiyacı duymayın. Zaten eşinize karşı bir ihanet içinde değilseniz, onu üzecek, rahatsız edecek bir davramsınız yoksa, gizleme gereği duyacağınız, öğrenmesinden endişe edeceğiniz ne olabilir ki? Birbirinize karşı hep şöyle deyin: "Beni izle, davranışlarımı kontrol el, haberleşmelerime bak. sağlıklı her insan gibi ben de nefis taşıyorum. Bugüne kadar bir ihanet içinde bulunmadım. Ama insan her zaman aldanabilir. Beni koruma altında tut ki, hatalardan korunayım. İnanıyorum ki. sana duyduğum sevgi ve saygı, beni yanlış davranışlardan koruyacaktır. Peşimde senin takibin olduğunu bilmem, beni daha dikkatli ve duyarlı davranmaya itecektir." Evet, eşinize karşı açık olun. O da size karsı açık olsun. Böylece şimdi pişman olacağım kötü sonuçlara daha bastan tedbir almış olursunuz.
