Dilârâ hep nuruna pervane kılda beni
Aşığını sevginin narına yakmaya gel
Gözlerinden gayrıya bigâne kılda beni
Kerem et Mansur gibi, dârına çekmeye gel
Ey çölünde bir öksüz divâne olduğum yar
Seraba hasretiyle bir ömür dolduğum yar
Ta elest meclisinde hüsnünü bulduğum yar
Zincirine bağlıyım halime bakmaya gel
Gel artık ey Dilârâ, yoruldum gel demekten
Yoruldum gözlerimin yaşını sil demekten
Daha zor şey var mıdır hasretle beklemekten
Dilârâ şimşek gibi ufkumda çakmaya gel
Ahmet EFE