Tıbbî Bir Durumdur
Depresyon tıpkı diğer hastalıklar gibi, örneğin kalp ya da mide ülseri gibi tıbbî bir durumdur. Klinik depresyon tıpkı diğer hastalıklar gibi genellikle benzer fakat kişiden kişiye de değişiklikler gösteren bir grup belirti ve bulgulardan oluşur.
Depresyonu olan herkeste bu belirtiler tümüyle ya da aynı şiddette olmayabilir. Eğer bir kişide aşağıda sıraladığımız bu belirtilerden dört ya da daha fazlası varsa, kişi kendi çabasıyla bu durumdan çıkamıyorsa ve belirtiler iki haftadan daha uzun bir süredir devam ediyorsa, bir psikiyatriste başvurması gereklidir.
● Sürekli olarak üzgün ya da "boş" hissetme.
● Umutsuzluk, çaresizlik, suçluluk ya da değersizlik duyguları.
● Madde kötüye kullanımı.
● Halsizlik ya da günlük işlere karşı ilgide, cinsel istekte azalma.
● İştah ve uyku düzeninde bozulma.
● Sinirlilik, kolayca ağlama, kaygı ve korkular.
● Konsantrasyonda azalma, unutkanlık ve karar vermekte güçlük.
● İntihar düşünceleri, intihar planı ya da girişimi.
● Uzun süreli, tedaviye yanıt vermeyen bedensel şikayetler, ağrılar.
Diğer hastalıklar gibi klinik depresyonunda da özgül bir fizyolojik mekanizması vardır. Depresyonun umut verici yanı tedavi edilebilir olmasıdır. Fakat talihsiz yönü ise, depresyonda olan kişilerin çoğunun tıbbi yardım almayı düşünememeleri ve bunun sonucunda da büyük biracı çekmeleridir.Yaygın bir hastalıktır
Klinik depresyonu olan çoğu kişi kendini yalnız hisseder. Kendilerinin bu hastalıktan dolayı acı çeken tek kişi olduklarını sanırlar. Aslında klinik depresyon oldukça yaygın bir hastalıktır.
Yapılan araştırmalar her 5 kadından 1'inin ve her 10 erkekten Tinin yaşamı boyunca bir kez depresyon geçirdiğini göstermiştir.
Klinik depresyon her yaş, ırk, milliyet ve meslekten kişiyi etkiler. Her öğrenim ve gelir düzeyindeki kişi de depresyondan etkilenebilir. Pek çok sağlıklı görünen ve üretken kişi de buna dahildir.
Depresyon tıpkı diğer hastalıklar gibi, örneğin kalp ya da mide ülseri gibi tıbbî bir durumdur. Klinik depresyon tıpkı diğer hastalıklar gibi genellikle benzer fakat kişiden kişiye de değişiklikler gösteren bir grup belirti ve bulgulardan oluşur.
Depresyonu olan herkeste bu belirtiler tümüyle ya da aynı şiddette olmayabilir. Eğer bir kişide aşağıda sıraladığımız bu belirtilerden dört ya da daha fazlası varsa, kişi kendi çabasıyla bu durumdan çıkamıyorsa ve belirtiler iki haftadan daha uzun bir süredir devam ediyorsa, bir psikiyatriste başvurması gereklidir.
● Sürekli olarak üzgün ya da "boş" hissetme.
● Umutsuzluk, çaresizlik, suçluluk ya da değersizlik duyguları.
● Madde kötüye kullanımı.
● Halsizlik ya da günlük işlere karşı ilgide, cinsel istekte azalma.
● İştah ve uyku düzeninde bozulma.
● Sinirlilik, kolayca ağlama, kaygı ve korkular.
● Konsantrasyonda azalma, unutkanlık ve karar vermekte güçlük.
● İntihar düşünceleri, intihar planı ya da girişimi.
● Uzun süreli, tedaviye yanıt vermeyen bedensel şikayetler, ağrılar.
Diğer hastalıklar gibi klinik depresyonunda da özgül bir fizyolojik mekanizması vardır. Depresyonun umut verici yanı tedavi edilebilir olmasıdır. Fakat talihsiz yönü ise, depresyonda olan kişilerin çoğunun tıbbi yardım almayı düşünememeleri ve bunun sonucunda da büyük biracı çekmeleridir.Yaygın bir hastalıktır
Klinik depresyonu olan çoğu kişi kendini yalnız hisseder. Kendilerinin bu hastalıktan dolayı acı çeken tek kişi olduklarını sanırlar. Aslında klinik depresyon oldukça yaygın bir hastalıktır.
Yapılan araştırmalar her 5 kadından 1'inin ve her 10 erkekten Tinin yaşamı boyunca bir kez depresyon geçirdiğini göstermiştir.
Klinik depresyon her yaş, ırk, milliyet ve meslekten kişiyi etkiler. Her öğrenim ve gelir düzeyindeki kişi de depresyondan etkilenebilir. Pek çok sağlıklı görünen ve üretken kişi de buna dahildir.
