Delete
Hafızamızı düzenleme ve yenileme yetkisi bize verilseydi
Neler yapardık acaba?
Neleri silerdik neleri saklardık
Nelerden vazgeçerdik?
Kimleri unuturduk kimleri hatırlardık
Neleri geri dönüşümsüz yerlere atardık
Neleri tüm sahneleriyle saklamak isterdik acaba?
Bütün canımızı acıtanları silip
Sevdiğimiz anıları ise
Tekrar tekrar hatırlayabilmek için
Yüzlerce kez kopyalardık herhalde
Aynısından kesip kesip yapıştırırdık
İnsanlar bilgisayarlar gibi olsaydı
Bir “delete” sözünü tıklamak yetseydi
Unutmak için...
Kırılmış anılarla dolar mıydı geri dönüşüm kutuları
Ya da bir kızgınlık anında dönmeyecek kadar mı silerdik
Bin pişman olsak ta gelmezlerdi geriye
Bilgisayarlar bile ikinci bir tekrarla
“Silmek istediğinden emin misin?” diye sorar
İkinci bir fırsat vermek ister kullanıcısına
Elimizde olsaydı gerçekten de
O anlık bir öfkeyle
Dibine vurduğumuz kuyulardan
Bir daha asla hatırlamak istemiyorum fevriliğinde
Kesip atardık belki de
Oysa ki insanın ilki olmazsa sonu da olmaz
Geçmişi olmazsa geleceği de gelmez
Yaraları olmazsa şifacı da aramaz
Hatırlamazsa sevemez hissedemez bile
Düştüğü yerlere sürekli düşer
Bildiği yerlerde sürekli kaybolur
Bütün yaşanmışlıklarıyla kendisidir insan
Tüm unutmak istedikleriyle
Ezberlercesine hatırladıklarıyla
İşittiği ve gördükleriyle herkesten farklıdır aslında
Aynı olmamak için görüp de yaşamak için
Duyup da sevmek için
Yaşadığı her şeyin anısına muhtaçtır insan
Kendi hikâyesini yaşamak
Kendi menkıbesini yazmak için
Geçmişin tüm anılarına. tüm yaralarına. tüm kayıtlarına
Belli belirsiz bildiklerine de ihtiyacı vardır insanın
Düşüncesi bile içini ısıtan sevgilere
Acısı kabuğunu soyan acılara
Bilmeden ya da bilerek yaşadıklarına da ihtiyacı vardır insanın
Hiç birşeyi sırf yaşamış olmak için yaşamazsın
Sadece bazen o anda neden böyle bir şeyi yaşadığını anlamazsın
Tüm kareler birleştiğinde fark edersin aslında nelere hazırlandığını
O seni yaşayacaklarına adım adım hazırlar
Araya dinlenmen için mesafeler koyar
Bazen unutturur bazen hatırlatır
Bazen getirir bazen götürür bazen de uçurur seni
Unutturduğunda da hatırlattığında da senin içindir
İyi ki silmek bu kadar kolay değil
İyi ki elimizde değil ki bunu bazen çok istesekde
Öğrenmek içinde sevmek için de
Hayatı daha basiretli yaşamak için de
Yaşadığımız her anıya ihtiyacımız var aslında...
Alıntıdır.
Hafızamızı düzenleme ve yenileme yetkisi bize verilseydi
Neler yapardık acaba?
Neleri silerdik neleri saklardık
Nelerden vazgeçerdik?
Kimleri unuturduk kimleri hatırlardık
Neleri geri dönüşümsüz yerlere atardık
Neleri tüm sahneleriyle saklamak isterdik acaba?
Bütün canımızı acıtanları silip
Sevdiğimiz anıları ise
Tekrar tekrar hatırlayabilmek için
Yüzlerce kez kopyalardık herhalde
Aynısından kesip kesip yapıştırırdık
İnsanlar bilgisayarlar gibi olsaydı
Bir “delete” sözünü tıklamak yetseydi
Unutmak için...
Kırılmış anılarla dolar mıydı geri dönüşüm kutuları
Ya da bir kızgınlık anında dönmeyecek kadar mı silerdik
Bin pişman olsak ta gelmezlerdi geriye
Bilgisayarlar bile ikinci bir tekrarla
“Silmek istediğinden emin misin?” diye sorar
İkinci bir fırsat vermek ister kullanıcısına
Elimizde olsaydı gerçekten de
O anlık bir öfkeyle
Dibine vurduğumuz kuyulardan
Bir daha asla hatırlamak istemiyorum fevriliğinde
Kesip atardık belki de
Oysa ki insanın ilki olmazsa sonu da olmaz
Geçmişi olmazsa geleceği de gelmez
Yaraları olmazsa şifacı da aramaz
Hatırlamazsa sevemez hissedemez bile
Düştüğü yerlere sürekli düşer
Bildiği yerlerde sürekli kaybolur
Bütün yaşanmışlıklarıyla kendisidir insan
Tüm unutmak istedikleriyle
Ezberlercesine hatırladıklarıyla
İşittiği ve gördükleriyle herkesten farklıdır aslında
Aynı olmamak için görüp de yaşamak için
Duyup da sevmek için
Yaşadığı her şeyin anısına muhtaçtır insan
Kendi hikâyesini yaşamak
Kendi menkıbesini yazmak için
Geçmişin tüm anılarına. tüm yaralarına. tüm kayıtlarına
Belli belirsiz bildiklerine de ihtiyacı vardır insanın
Düşüncesi bile içini ısıtan sevgilere
Acısı kabuğunu soyan acılara
Bilmeden ya da bilerek yaşadıklarına da ihtiyacı vardır insanın
Hiç birşeyi sırf yaşamış olmak için yaşamazsın
Sadece bazen o anda neden böyle bir şeyi yaşadığını anlamazsın
Tüm kareler birleştiğinde fark edersin aslında nelere hazırlandığını
O seni yaşayacaklarına adım adım hazırlar
Araya dinlenmen için mesafeler koyar
Bazen unutturur bazen hatırlatır
Bazen getirir bazen götürür bazen de uçurur seni
Unutturduğunda da hatırlattığında da senin içindir
İyi ki silmek bu kadar kolay değil
İyi ki elimizde değil ki bunu bazen çok istesekde
Öğrenmek içinde sevmek için de
Hayatı daha basiretli yaşamak için de
Yaşadığımız her anıya ihtiyacımız var aslında...
Alıntıdır.