Cüleybib r.a 15-16 yaşlarındaki bu genç, kadınlara sarkıntılık yapmaktan kendini alamadığı söylenir. Cüleybîb, Ensâr’dan kısa boylu, fiziki olarak yüzü çirkin biriydi. Önceleri kadınların bulunduğu mekanlara girmeyi sever, onlarla dolaşır, güzelleşmek için çocukların yüzüne ilaç olarak sürülen bazı malzemeleri sürünürdü.
Bu halde iken Allah Resulü’nün huzuruna gelir ve ona sorar:
"Ey Allah’ın Elçisi! Zina etmeme izin ver!" Orada bulunan sahabiler bu istek karşısında şaşırırlar ve Hz. Cüleybib’i susturmak isterler. Ama Nebiler Serveri duruma müdahale ederek onu yanına çağırır. Aralarında şu diyalog yaşanır:
- Böyle bir şeyin senin annenle yapılmasını ister miydin?
- Anam babam Sana feda olsun Ey Allah’ın Resûlü, istemezdim.
- Hiçbir insan da anasına böyle bir şey yapılmasını istemez!
- Senin bir kızın olsaydı, ona böyle bir şey yapılmasını ister miydin?
- Canım Sana feda olsun Ya Resûlallah, istemezdim.
- Hiçbir insan da kızı için böyle bir şey yapılmasını istemez!
- Halanla veya teyzenle böyle bir şey yapılmasını ister miydin?
- Hayır, Ya Resûlallah, istemezdim!
- Kız kardeşinle ister miydin bir başkası onunla zina etsin? - Hayır, hayır, istemezdim!
- İşte hiç kimse halasıyla, teyzesiyle ve kız kardeşiyle zina edilmesini istemez. Evet, bu konuşma ile akıl plânında Allah Resûlü, Cüleybib’in aklını ikna eder. Ardından da elini bu gencin göğsüne koyar ve şöyle dua eder: "Allah’ım! Bunun günahını bağışla, kalbini temizle ve namusunu muhafaza buyur."
“Cüleybib benden, ben de Cüleybib’denim”
Cüleybib, bu duadan sonra iffet âbidesi haline gelmiştir.Artık Cüleybib, Medine'nin en iffetli insanlarından biri haline gelmiştir
Ama kimse ona kız vermemektedir.
. Bir gün Allah Resûlü, onu evlenecek kızları olan bir aileye gönderir. Aile soylu ve afiftir. Her an kızları için bir teklif beklemektedirler.
Cüleybib kapıyı çalıp içeriye girer ve onlara Allah Resûlü'nün selamını söyler. Aile heyecanlanmıştır. Ardından da teklifini yapıştırır ve Allah Resûlü'nün dediklerini aynen onlara nakleder. İki Cihan Serveri: "Benim selamımı söyle kızlarını sana versinler." demiştir.
Ana-baba birbirlerine bakışırlar. "Cüleybib'e mi?" diye düşünürler. Ancak emri veren Allah Resûlü'dür ve meselenin tereddüde tahammülü yoktur. Onlar kızları adına tereddüt geçirirken, perde arkasından bütün konuşulanları dinlemiş olan evin kızı seslenir: "Allah Resûlü'nün emrini yerine getiren birisi karşısında niçin tereddüt gösteriyorsunuz?"[2]
Cüleybib artık evlenmiştir. Üç-beş hafta sonra da bir cihada iştirak eder ve orada şehid düşer. Bazıları şehitlerini araştırmaktadır ve: "Kayıplarınız var mı?" diye sorar Allah Resûlü; "Yok" diye cevap verirler. O: "Ama benim kaybım var." der ve evladını yitirmiş mahzun, yüreği yaralı bir baba gibi Cüleybib'i arar.. arar ve bir yerde bulur. Yedi kafirin yanında, üstü başı kanlı, bir sürü yara içinde ve elinde kılıcı. Allah Resûlü ferman eder:"Yedi tane öldürdü gazi oldu ve sonra da şehit düştü." Başını dizine koyar ve şöyle buyurur: "Allahım, bu bendendir, ben de ondanım." İşte Allah Resûlü'nün arkadaşlarına sahip çıkması![3]
--------------------------------------------------------------------------------
[1] Müsned, 5/256, 257
[2] Müsned, 4/422
[3] Müslim, Fedâilü's-Sahabe, 131; Müsned, 2/136, 4/422,425
Bu halde iken Allah Resulü’nün huzuruna gelir ve ona sorar:
"Ey Allah’ın Elçisi! Zina etmeme izin ver!" Orada bulunan sahabiler bu istek karşısında şaşırırlar ve Hz. Cüleybib’i susturmak isterler. Ama Nebiler Serveri duruma müdahale ederek onu yanına çağırır. Aralarında şu diyalog yaşanır:
- Böyle bir şeyin senin annenle yapılmasını ister miydin?
- Anam babam Sana feda olsun Ey Allah’ın Resûlü, istemezdim.
- Hiçbir insan da anasına böyle bir şey yapılmasını istemez!
- Senin bir kızın olsaydı, ona böyle bir şey yapılmasını ister miydin?
- Canım Sana feda olsun Ya Resûlallah, istemezdim.
- Hiçbir insan da kızı için böyle bir şey yapılmasını istemez!
- Halanla veya teyzenle böyle bir şey yapılmasını ister miydin?
- Hayır, Ya Resûlallah, istemezdim!
- Kız kardeşinle ister miydin bir başkası onunla zina etsin? - Hayır, hayır, istemezdim!
- İşte hiç kimse halasıyla, teyzesiyle ve kız kardeşiyle zina edilmesini istemez. Evet, bu konuşma ile akıl plânında Allah Resûlü, Cüleybib’in aklını ikna eder. Ardından da elini bu gencin göğsüne koyar ve şöyle dua eder: "Allah’ım! Bunun günahını bağışla, kalbini temizle ve namusunu muhafaza buyur."
“Cüleybib benden, ben de Cüleybib’denim”
Cüleybib, bu duadan sonra iffet âbidesi haline gelmiştir.Artık Cüleybib, Medine'nin en iffetli insanlarından biri haline gelmiştir
Ama kimse ona kız vermemektedir.
. Bir gün Allah Resûlü, onu evlenecek kızları olan bir aileye gönderir. Aile soylu ve afiftir. Her an kızları için bir teklif beklemektedirler.
Cüleybib kapıyı çalıp içeriye girer ve onlara Allah Resûlü'nün selamını söyler. Aile heyecanlanmıştır. Ardından da teklifini yapıştırır ve Allah Resûlü'nün dediklerini aynen onlara nakleder. İki Cihan Serveri: "Benim selamımı söyle kızlarını sana versinler." demiştir.
Ana-baba birbirlerine bakışırlar. "Cüleybib'e mi?" diye düşünürler. Ancak emri veren Allah Resûlü'dür ve meselenin tereddüde tahammülü yoktur. Onlar kızları adına tereddüt geçirirken, perde arkasından bütün konuşulanları dinlemiş olan evin kızı seslenir: "Allah Resûlü'nün emrini yerine getiren birisi karşısında niçin tereddüt gösteriyorsunuz?"[2]
Cüleybib artık evlenmiştir. Üç-beş hafta sonra da bir cihada iştirak eder ve orada şehid düşer. Bazıları şehitlerini araştırmaktadır ve: "Kayıplarınız var mı?" diye sorar Allah Resûlü; "Yok" diye cevap verirler. O: "Ama benim kaybım var." der ve evladını yitirmiş mahzun, yüreği yaralı bir baba gibi Cüleybib'i arar.. arar ve bir yerde bulur. Yedi kafirin yanında, üstü başı kanlı, bir sürü yara içinde ve elinde kılıcı. Allah Resûlü ferman eder:"Yedi tane öldürdü gazi oldu ve sonra da şehit düştü." Başını dizine koyar ve şöyle buyurur: "Allahım, bu bendendir, ben de ondanım." İşte Allah Resûlü'nün arkadaşlarına sahip çıkması![3]
--------------------------------------------------------------------------------
[1] Müsned, 5/256, 257
[2] Müsned, 4/422
[3] Müslim, Fedâilü's-Sahabe, 131; Müsned, 2/136, 4/422,425