Dünyadaki yegâne amacın diploma almak olduğu telkin ediliyor. “Al, sana bir diploma, en önemli şey budur. İşte mevkiinde şudur, daha da senin taleb edeceğin birşey yoktur.” diyerek asıl dünyaya niçin geldiğinden gençleri habersiz bırakıyorlar. Böylece diplomayı alan bu dünyada aranılanı bulduğunu zannediyor.
Halbuki matlûbun yolunda bir adım bile atmış değildir. Ne zamanki Azrail ( Aleyhisselâm ) ” Emaneti almaya geldim. ” deyip de ahiret tarafından bir kapı açıldığında, dünyaya niçin geldiğini, işin hakikatını anlayacak ve kulluğa yöneleyim, kusurlarımı telâfi edeyim, günahlarımı affettireyim diye ölmemeyi bir müddet daha isteyecek. Fakat buna imkân verilmeyecek, iş işten geçecek, bu pişmanlık fayda etmeyecek.
İşte fırsat elden gitmeden Mevlâ ile işimizi yoluna koymak için bir birimize acıyalım. Birbirimizi ALLAH-u Telâ Hazretlerinden ve onun dininden haberdar ederek ahiretin saadet yollarını kazanalım.
Onun için ALLAH Tealâ Hazretleri, Kuran-ı Kerim’de birçok yerlerinde bu tenbihi beyan etmektedir.
Bunlardan biriside İbrahim suresinin şu ayet-i kerimesidir :
(Ey Muhammed!) İnsanları, kendilerine azabın geleceği gün ile uyar. Zira o gün zalimler, “Ey Rabbimiz! Yakın bir süreye kadar bizi ertele de senin çağrına uyalım ve Peygamberlerin izinden gidelim” diyecekler. Onlara şöyle denilecek: “Daha önce siz, sonunuzun gelmeyeceğine yemin etmemiş miydiniz?”
( İbrahim Suresi 44.)
Son nefeslerinde ahiret tarafından bir kapı açıldığında zalim olanlar bakacaklar ki bu yolculuk için bir adım bile atmış değiller. Mesele onların bildiği gibi değilmiş. Kur’an’dan, Hadisten, fıkıhtan, akaidden okuyup, beyan edenler doğru söylemiş.
Ayet-i kerimede Cenab-ı Hak zalimlere söylüyor. Zalimler ise hazırlanmayanlardır. ALLAH Tealâ Hazretleri herkesin sonunda ne diyeceğini biliyor. O zaman onlara Cenab-ı Hak şöyle buyuracak :
“Kendilerine zulmedenlerin yerlerinde oturdunuz. Onlara ne yaptığımız ise size belli olmuştu. Size misaller de vermiştik.” ( İbrahim Suresi 45. )
Şimdi siz işinizi yoluna koymak için tehir ettirilmezsiniz. Ben ALLAH olarak ve size asla muhtaç olmayacak sizin için yüzdört kitap indirdim. Birçok Peygamberler gönderdim. Sizse, ibret almadınız. Beni dinlemediniz. Bende bugün sizi dinlemiyorum.
Ey müslümanlar! İbret almak lazım. Ölüm gelebilir. Herşeyden evvel kendimizi ölüme hazırlayalım. Bundan sonra yapacağımız işleri islamın emrettiği üzere yapalım. Kendi felsefelerimize, kendi kafamıza uymayalım.
Felsefe ve kafa, insanı maksada ulaştırmaktan acizdir. Bu şekilde düşünüp ve böyle bilenlere merhametli olmak gerekir. Çünkü kaybedenler çok büyük şey kaybediyor. Bunlanlarsa çok büyük şey buluyor.
İmam-ı Masum ( Kuddise Sırruhu) Mektubat’ında anlatıyor; Evliyaullah’dan Ebu Aliyyid Dekkak ( Kuddise Sırruhu ) Hazretleri vefat etti. Vefatından sonra büyüklerden birisi rüyasında gördü ki şiddetle ağlıyor. Yavaş yavaş yanına yaklaşıp kemâli edeple sordu: ” Ya Mevlâna niye ağlıyorsun ? Dünyaya geri dönmek mi istiyorsun ? “
Ebu Aliyyid Dekkak ise : ” Ey oğul dünyaya geri dönmek istiyorum ama âilemi özlediğim için, onlarla birlikte olmak için değil. Buraya gelince anladım ki, insanlar öyle büyük şeyler kaybediyorlar ki, eğer dünyaya dönebilsem elime bir değnek alır herkesin kapısını çalardım. Çok şeyler kaybediyorsunuz derdim. ” buyurdu.
Duymakla görmek bir değildir. Gördükten sonra durumu daha da değişti. Bizde öldükten sonra hakikatı göreceğiz, bizde pişman olacağız. Nasıl bu yola daha fazla eğilemedik. Nasıl daha fazla takva sahibi olamadık. Nasıl daha çok okuyup okutamadık diye pişman olacağız.
Azap size gelmeden önce Rabbinize dönün ve O’na teslim olun. Sonra size yardım edilmez. ( Zümer 54 )
Farkında olmadan azap size ansızın gelmeden önce. ( Zümer 55 )
Niçin bu işleri yapın biliyor musunuz ?
Rabbinizden size indirilenin en güzeline uyun ki, kişi, “ALLAH’ın yanında, işlediğim kusurlardan dolayı vay halime! Gerçekten ben alay edenlerden idim” demesin. ( Zümer 56 )
Yahut, “ALLAH beni doğru yola iletseydi elbette O’na karşı gelmekten sakınanlardan olurdum” demesin. ( Zümer 57 )
Yahut azabı gördüğünde, “Keşke benim için dünyaya bir dönüş daha olsa da iyilik yapanlardan olsam” demesin. ( Zümer 58 )
(ALLAH şöyle diyecek: “Hayır, öyle değil! Âyetlerim sana geldi de sen onları yalanladın, büyüklük tasladın ve inkarcılardan oldun.” ( Zümer 59 )
“Rabinizden siz indirilen ( Kuran’ı Kerim ) e tâbi olun ( uyun ) ve ondan başkalarını veliler ( dostlar ) edinipte kendilerine uymayın. Ne kadar az düşünüyor ( az öğüt tutuyor ) sunuz.” ( A’raf 3 )
Ya erhamerrahimin, bizi kendi başımıza bırakma. Elimizden tut. Vazifelerimizi hakkıyla yaptır. Sevmediğin işlerden bizleri uzak eyle. Amin!.
Dışı kıpkırmızı elma. ama içi kurt dolu. Görünüşte müslüman ama içi müslüman değil. Böyle olmaya kim razıdır ? Önümüzde ahiret vardır. Cennet vardır.
Hep Avrupa’nın ahlâktan mahrum gençlerine benzemeye çalışıyorsunuz. Eğer bilseydiniz kimlere benzemeye çalıştığınızı kendinizden nefret ederdiniz. Bu ayette büyük mana vardır. Dostumuzu düşmanımızı iyi bilelim.
Zulmedenlere meyletmeyin. Yoksa size de ateş dokunur. Sizin ALLAH’tan başka dostlarınız yoktur. Sonra size yardım da edilmez. ( Hûd 113 )
Yazan Hacegan;
ALINTI
Halbuki matlûbun yolunda bir adım bile atmış değildir. Ne zamanki Azrail ( Aleyhisselâm ) ” Emaneti almaya geldim. ” deyip de ahiret tarafından bir kapı açıldığında, dünyaya niçin geldiğini, işin hakikatını anlayacak ve kulluğa yöneleyim, kusurlarımı telâfi edeyim, günahlarımı affettireyim diye ölmemeyi bir müddet daha isteyecek. Fakat buna imkân verilmeyecek, iş işten geçecek, bu pişmanlık fayda etmeyecek.
İşte fırsat elden gitmeden Mevlâ ile işimizi yoluna koymak için bir birimize acıyalım. Birbirimizi ALLAH-u Telâ Hazretlerinden ve onun dininden haberdar ederek ahiretin saadet yollarını kazanalım.
Onun için ALLAH Tealâ Hazretleri, Kuran-ı Kerim’de birçok yerlerinde bu tenbihi beyan etmektedir.
Bunlardan biriside İbrahim suresinin şu ayet-i kerimesidir :
(Ey Muhammed!) İnsanları, kendilerine azabın geleceği gün ile uyar. Zira o gün zalimler, “Ey Rabbimiz! Yakın bir süreye kadar bizi ertele de senin çağrına uyalım ve Peygamberlerin izinden gidelim” diyecekler. Onlara şöyle denilecek: “Daha önce siz, sonunuzun gelmeyeceğine yemin etmemiş miydiniz?”
( İbrahim Suresi 44.)
Son nefeslerinde ahiret tarafından bir kapı açıldığında zalim olanlar bakacaklar ki bu yolculuk için bir adım bile atmış değiller. Mesele onların bildiği gibi değilmiş. Kur’an’dan, Hadisten, fıkıhtan, akaidden okuyup, beyan edenler doğru söylemiş.
Ayet-i kerimede Cenab-ı Hak zalimlere söylüyor. Zalimler ise hazırlanmayanlardır. ALLAH Tealâ Hazretleri herkesin sonunda ne diyeceğini biliyor. O zaman onlara Cenab-ı Hak şöyle buyuracak :
“Kendilerine zulmedenlerin yerlerinde oturdunuz. Onlara ne yaptığımız ise size belli olmuştu. Size misaller de vermiştik.” ( İbrahim Suresi 45. )
Şimdi siz işinizi yoluna koymak için tehir ettirilmezsiniz. Ben ALLAH olarak ve size asla muhtaç olmayacak sizin için yüzdört kitap indirdim. Birçok Peygamberler gönderdim. Sizse, ibret almadınız. Beni dinlemediniz. Bende bugün sizi dinlemiyorum.
Ey müslümanlar! İbret almak lazım. Ölüm gelebilir. Herşeyden evvel kendimizi ölüme hazırlayalım. Bundan sonra yapacağımız işleri islamın emrettiği üzere yapalım. Kendi felsefelerimize, kendi kafamıza uymayalım.
Felsefe ve kafa, insanı maksada ulaştırmaktan acizdir. Bu şekilde düşünüp ve böyle bilenlere merhametli olmak gerekir. Çünkü kaybedenler çok büyük şey kaybediyor. Bunlanlarsa çok büyük şey buluyor.
İmam-ı Masum ( Kuddise Sırruhu) Mektubat’ında anlatıyor; Evliyaullah’dan Ebu Aliyyid Dekkak ( Kuddise Sırruhu ) Hazretleri vefat etti. Vefatından sonra büyüklerden birisi rüyasında gördü ki şiddetle ağlıyor. Yavaş yavaş yanına yaklaşıp kemâli edeple sordu: ” Ya Mevlâna niye ağlıyorsun ? Dünyaya geri dönmek mi istiyorsun ? “
Ebu Aliyyid Dekkak ise : ” Ey oğul dünyaya geri dönmek istiyorum ama âilemi özlediğim için, onlarla birlikte olmak için değil. Buraya gelince anladım ki, insanlar öyle büyük şeyler kaybediyorlar ki, eğer dünyaya dönebilsem elime bir değnek alır herkesin kapısını çalardım. Çok şeyler kaybediyorsunuz derdim. ” buyurdu.
Duymakla görmek bir değildir. Gördükten sonra durumu daha da değişti. Bizde öldükten sonra hakikatı göreceğiz, bizde pişman olacağız. Nasıl bu yola daha fazla eğilemedik. Nasıl daha fazla takva sahibi olamadık. Nasıl daha çok okuyup okutamadık diye pişman olacağız.
Azap size gelmeden önce Rabbinize dönün ve O’na teslim olun. Sonra size yardım edilmez. ( Zümer 54 )
Farkında olmadan azap size ansızın gelmeden önce. ( Zümer 55 )
Niçin bu işleri yapın biliyor musunuz ?
Rabbinizden size indirilenin en güzeline uyun ki, kişi, “ALLAH’ın yanında, işlediğim kusurlardan dolayı vay halime! Gerçekten ben alay edenlerden idim” demesin. ( Zümer 56 )
Yahut, “ALLAH beni doğru yola iletseydi elbette O’na karşı gelmekten sakınanlardan olurdum” demesin. ( Zümer 57 )
Yahut azabı gördüğünde, “Keşke benim için dünyaya bir dönüş daha olsa da iyilik yapanlardan olsam” demesin. ( Zümer 58 )
(ALLAH şöyle diyecek: “Hayır, öyle değil! Âyetlerim sana geldi de sen onları yalanladın, büyüklük tasladın ve inkarcılardan oldun.” ( Zümer 59 )
“Rabinizden siz indirilen ( Kuran’ı Kerim ) e tâbi olun ( uyun ) ve ondan başkalarını veliler ( dostlar ) edinipte kendilerine uymayın. Ne kadar az düşünüyor ( az öğüt tutuyor ) sunuz.” ( A’raf 3 )
Ya erhamerrahimin, bizi kendi başımıza bırakma. Elimizden tut. Vazifelerimizi hakkıyla yaptır. Sevmediğin işlerden bizleri uzak eyle. Amin!.
Dışı kıpkırmızı elma. ama içi kurt dolu. Görünüşte müslüman ama içi müslüman değil. Böyle olmaya kim razıdır ? Önümüzde ahiret vardır. Cennet vardır.
Hep Avrupa’nın ahlâktan mahrum gençlerine benzemeye çalışıyorsunuz. Eğer bilseydiniz kimlere benzemeye çalıştığınızı kendinizden nefret ederdiniz. Bu ayette büyük mana vardır. Dostumuzu düşmanımızı iyi bilelim.
Zulmedenlere meyletmeyin. Yoksa size de ateş dokunur. Sizin ALLAH’tan başka dostlarınız yoktur. Sonra size yardım da edilmez. ( Hûd 113 )
Yazan Hacegan;
ALINTI
Allaha emanet olun