Globalizasyon çağı. Her şey küreselleşti artık.
Parmağımızın ucundaki bir tuşla dünyanın her yeri elimizin altında. Mesafe, öte ve uzak kavramları artık içeriğini yitiriyor. Yerine yanıbaşımızdakilerden habersiz, duyarsız bir modern insan türüyor. Sanki makinalar gibi. Duygular, incelikler ve insan olmanın en temel özelliklerinden yoksun.
Her gün aynı saatte kalkıyor, makyajını yapıyor, traşını oluyor acele ve telaş içinde işe gidiyor. Aynı telaşla akşam geliyor ve yapacak o kadar çok iş varki zaman yetmiyor. Kendine zamanı yetmeyenin başkasına ayıracak vakti mi olur…
Komşu, akraba, eş, dost gibi çoğu para getirmeyen bu “out” lar yerine, tv proğramları, parti ve eğlence için cafeler, fit ve slim kalmak için düzenli yapılması gereken sportif aktiviteler, mevsime göre tatil proğramları vs…
Peki hayata bu kadar yoğunluk ve zenginlik getiren bu modern çağın paradoksları nelerdir.
Komedyen George Carlin’in kaleminden paradokslar;
• Daha büyük otoyollarımız var ama bakış açılarımız daha dar,
• Daha çok harcıyoruz fakat daha az şeye sahibiz,
• Daha çok satın alıyoruz ama daha az keyif alıyoruz,
• Daha büyük evlere sahibiz ama daha küçük aileler olduk,
• Daha eğitimliyiz ama algılarımız daha zayıf,
• Daha çok biliyoruz ama öngörülerimiz daha az,
• Daha çok uzmanımız var ama sorunlarımız eskisinden fazla,
• Daha çok ilacımız, doktorumuz var ama daha sağlıksızız…
Kuşkusuz bu “dahaları” çoğalatarak sıralamak mümkün. Bir de “çok” yaptıklarımız var ki…
• Çok içiyoruz,
• çok tüketiyoruz,
• çok harcıyoruz,
• çok hızlı yaşıyoruz,
• çok çabuk kızıyoruz,
• çok geç yatıyoruz,
• çok geç kalkıyoruz,
• çok yorgun kalkıyoruz,
• Çok televizyon izliyoruz
• Çok çok çok…
Parmağımızın ucundaki bir tuşla dünyanın her yeri elimizin altında. Mesafe, öte ve uzak kavramları artık içeriğini yitiriyor. Yerine yanıbaşımızdakilerden habersiz, duyarsız bir modern insan türüyor. Sanki makinalar gibi. Duygular, incelikler ve insan olmanın en temel özelliklerinden yoksun.
Her gün aynı saatte kalkıyor, makyajını yapıyor, traşını oluyor acele ve telaş içinde işe gidiyor. Aynı telaşla akşam geliyor ve yapacak o kadar çok iş varki zaman yetmiyor. Kendine zamanı yetmeyenin başkasına ayıracak vakti mi olur…
Komşu, akraba, eş, dost gibi çoğu para getirmeyen bu “out” lar yerine, tv proğramları, parti ve eğlence için cafeler, fit ve slim kalmak için düzenli yapılması gereken sportif aktiviteler, mevsime göre tatil proğramları vs…
Peki hayata bu kadar yoğunluk ve zenginlik getiren bu modern çağın paradoksları nelerdir.
Komedyen George Carlin’in kaleminden paradokslar;
• Daha büyük otoyollarımız var ama bakış açılarımız daha dar,
• Daha çok harcıyoruz fakat daha az şeye sahibiz,
• Daha çok satın alıyoruz ama daha az keyif alıyoruz,
• Daha büyük evlere sahibiz ama daha küçük aileler olduk,
• Daha eğitimliyiz ama algılarımız daha zayıf,
• Daha çok biliyoruz ama öngörülerimiz daha az,
• Daha çok uzmanımız var ama sorunlarımız eskisinden fazla,
• Daha çok ilacımız, doktorumuz var ama daha sağlıksızız…
Kuşkusuz bu “dahaları” çoğalatarak sıralamak mümkün. Bir de “çok” yaptıklarımız var ki…
• Çok içiyoruz,
• çok tüketiyoruz,
• çok harcıyoruz,
• çok hızlı yaşıyoruz,
• çok çabuk kızıyoruz,
• çok geç yatıyoruz,
• çok geç kalkıyoruz,
• çok yorgun kalkıyoruz,
• Çok televizyon izliyoruz
• Çok çok çok…
