Her zaman başımıza gelen belalarda, musibetlerde daha beteri gelmediği için şükretmek zorundayız. Biz aslında daha çoğuna layık olduğumuz halde Cenab-ı Hak bu kadarını verdiği için teşekkür etmeliyiz. Bir bela ile karşılaşan bir insan zâhir ve bâtın kötülüğü hakkında düşündüğü zaman, daha fazlasına müstehak olduğunu görür. Yüz sopa atmaya yetkili olan biri on sopa ile iktifa ederse ona teşekkür etmesi gerekir. İki eli kesilecek kimsenin bir eli kesildiğinde teşekkür etmesi gerekir.
Bayezid-i Bistami hazretleri caddede yürürken kafasına bir tencere kül döküldü. Derhal Allah’a şükür secdesine vardı. Kendisine denildi ki: ‘Bu secde ne idi?’ Dedi ki: ‘Ben, üzerime ateş dökülmesini beklerken külün dökülmesi benim için nimettir...’
Birine şöyle denildi: ‘Bizden yağmur kesilmiştir. Sen yağmur duasına çıkmaz mısın?’ Cevap olarak dedi ki: ‘Siz yağmurun geciktiğini, ben de taş yağmasının geciktiğini görüyorum...”
Bazıları, başkalarının günahlarını kendisininkinden daha çok görür. “Neden onun başına bela gelmiyor veya daha çok gelmiyor” der. Halbuki insanın kendi günahını ve başkasının günahını tam bilmesi mukayese etmesi mümkün değildir. Çünkü çoğu zaman Allah’ın ve sıfatlarının hakkında öyle bir su-i edebe girmiştir ki o su-i edeb, içki içmekten, zinadan ve azalarla yapılan diğer günahlardan daha büyük ve daha korkunçtur. Bu nedenle Allahü teâlâ, “Onu önemsiz bir iş sanıyorsunuz! Oysa o, Allah’ın katında büyük (bir günah)tır.” (Nûr/15) buyurmuştur.
Ayrıca onun günahlarının cezasını ahirete bırakmış olabilir, seninkini dünyada vermiştir. Bundan dolayı Allah’a şükretmek gerekir. Hiçbir ceza yoktur ki ahirete tehir edilmesi düşünülmesin. İnsan dünyanın musibetlerinden, başka sebeplerle teselli edilir, böylece musibet kolaylaşır ve elemi de azalır. Dünyada cezası verilen, ikinci bir defa ceza görmez. Nitekim Hz. Peygamber şöyle buyurmuştur: “Bir kul günah işlediği zaman ona dünyada bir bela isabet etti mi, o kul ikinci bir defa azaba düçar olmaz.”
Bayezid-i Bistami hazretleri caddede yürürken kafasına bir tencere kül döküldü. Derhal Allah’a şükür secdesine vardı. Kendisine denildi ki: ‘Bu secde ne idi?’ Dedi ki: ‘Ben, üzerime ateş dökülmesini beklerken külün dökülmesi benim için nimettir...’
Birine şöyle denildi: ‘Bizden yağmur kesilmiştir. Sen yağmur duasına çıkmaz mısın?’ Cevap olarak dedi ki: ‘Siz yağmurun geciktiğini, ben de taş yağmasının geciktiğini görüyorum...”
Bazıları, başkalarının günahlarını kendisininkinden daha çok görür. “Neden onun başına bela gelmiyor veya daha çok gelmiyor” der. Halbuki insanın kendi günahını ve başkasının günahını tam bilmesi mukayese etmesi mümkün değildir. Çünkü çoğu zaman Allah’ın ve sıfatlarının hakkında öyle bir su-i edebe girmiştir ki o su-i edeb, içki içmekten, zinadan ve azalarla yapılan diğer günahlardan daha büyük ve daha korkunçtur. Bu nedenle Allahü teâlâ, “Onu önemsiz bir iş sanıyorsunuz! Oysa o, Allah’ın katında büyük (bir günah)tır.” (Nûr/15) buyurmuştur.
Ayrıca onun günahlarının cezasını ahirete bırakmış olabilir, seninkini dünyada vermiştir. Bundan dolayı Allah’a şükretmek gerekir. Hiçbir ceza yoktur ki ahirete tehir edilmesi düşünülmesin. İnsan dünyanın musibetlerinden, başka sebeplerle teselli edilir, böylece musibet kolaylaşır ve elemi de azalır. Dünyada cezası verilen, ikinci bir defa ceza görmez. Nitekim Hz. Peygamber şöyle buyurmuştur: “Bir kul günah işlediği zaman ona dünyada bir bela isabet etti mi, o kul ikinci bir defa azaba düçar olmaz.”