siyah_beyaz
Kayıtlı Kullanıcı
- Katılım
- 13 Eyl 2006
- Mesajlar
- 2,656
- Tepki puanı
- 0
- Puanları
- 0
Sevgili Anneciğim, Sevgili Babacığım,
Bütün duygu ve düşüncelerimi dile getirebilseydim, size
şunları söylemek isterdim: Sürekli bir büyüme ve
değişme içindeyim. Sizin çocuğunuz olsam da, sizden
ayrı bir kişilik geliştiriyorum. Beni tanımaya ve
anlamaya çalışın. Deneme ile öğrenirim. Bana ayak
uydurmakta güçlük çekebilirsiniz. Oyunda, arkadaşlıkta
ve uğraşılarımda özgürlük tanıyın. Beni her zaman her
yerde koruyup horlamayın. Davranışlarımın sonuçlarını
kendim görürsem, daha iyi öğrenirim. Bırakın,
kendi işimi, kendim göreyim. Büyüdüğümü başka
nasıl anlarım yoksa. Büyümeyi çok istiyorsam da,
ara sıra yaşımdan küçük davranmaktan
kendimi alamıyorum. Bunu önemsemeyin, ama
beni şımartmayın da. Hep çocuk kalmak isterim
sonra. Her istediğimi elde edemeyeceğimi biliyorum.
Ancak siz verdikçe, almadan edemiyorum. Bana yerli,
yersiz söz de vermeyin.Sözünüzü tutmayınca, sizlere
güvenim azalıyor. Bana kesin ve kararlı davranmaktan
çekinmeyin. Yoldan saptığımı görünce
beni sınırlayın. Koyduğunuz kurullar ve yasakların
hepsini begendiğimi söyleyemem. Ancak, hiç
kısıtlamayınca, ne yapacağımı şaşırıyorum.
Tutarsız davrandığınızı görünce, hem bocalıyor,
hem de bundan yararlanmadan yapamıyorum.
Öğütlerinizden çok, davranışlarınızdan etkilendiğimi
unutmayın. Beni eğitirken ara sıra yanlışlar
yapabilirsiniz. Bunları çabuk unuturum. Ancak
birbirinize saygı ve sevginizin azaldığını
görmek beni yaralar ve sürekli tedirgin eder.
Çok konuşup, çok bağırmayın. Yüksek sesle
söylenenleri ben pek duymam. Yumuşak ve
kesin sözler bende daha iyi bir iz
bırakır. "Ben senin yaşındayken" diye
başlayan söylevleri hep kulak ardına atarım.
Küçük yanılgılarımı büyük suçmus gibi başıma
kakmayın. Bana yanılma payı bırakın. Beni
yaramazlıklarım için kötü çocukmuşum
gibi yargılamayın. Yanlış davranışım üzerinde
durup düzeltin. Ceza vermeden önce beni dinleyin.
Suçumu aşmadığı sürece, cezama katlanabilirim.
Beni dinleyin. Öğrenmeye en yakın olduğum
anlar, soru sorduğum anlardır. Açıklamalarınız
kısa ve özlü olsun. Beni yeteneklerimin üstünde işlere
zorlamayın. Ama başarabileceğim işleri yapmamı
bekleyin. Bana güvendiğinizi belli edin. Beni destekleyin,
hiç değilse, çabamı övün. Beni başkaları ile
karşılaştırmayın. Umutsuzluğa kapılırım. Benden
yaşımın üstünde olgunluk beklemeyin.
Bütün kuralları birden ögretmeye kalkmayın.
Bana süre tanıyın. Yüzde yüz dürüst davranmadığımı
gördüğünüzde ürkmeyin. Beni köşeye sıkıştırmayın.
Yalana sığınmak zorunda kalırım. Sizi çok bunaltsam da,
soğukkanlılığınızı yitirmeyin. Kızgınlığınızı haklı
görebilirim, ama beni aşağılamayın. Hele başkalarının
yanında onurumu kırmayın. Unutmayın ki, bende sizi
başkalarının önünde güç durumda bırakabilirim. Bana
haksızlık ettiğinizi anlayınca, açıklamaktan çekinmeyin.
Özür dileyişiniz, size olan sevgimi azaltmaz, tersine,
beni size daha çok yaklaştırır. Aslında ben sizleri
olduğunuzdan daha iyi görüyorum. Bana kendinizi
yanılmaz ve erişilmez göstermeye çabalamayın.
Yanıldığınızı görünce üzüntüm büyük olur. Bana
verdikleriniz yanında benden istetediklerinizin zor
olmadığını da biliyorum. Yukarıda sıraladığım istekler
size çok geldiyse, bir çoğundan vazgeçebilirim, yeter ki
beni ben olarak seveceğinize olan inancım sarsılmasın.
Benden "Örnek çocuk" olmamı istemezseniz,
ben de sizden kusursuz anne-baba olmanızı
beklemem, severek ve anlayışlı olmanız bana yeter.
Sizin çocuğunuz olarak doğmak elimde değildi.
Ama seçme hakkım olsaydı, sizden
başka kimsenin çocuğu olmak istemezdim.
Sizi seviyorum.
Çocuğunuz
Bütün duygu ve düşüncelerimi dile getirebilseydim, size
şunları söylemek isterdim: Sürekli bir büyüme ve
değişme içindeyim. Sizin çocuğunuz olsam da, sizden
ayrı bir kişilik geliştiriyorum. Beni tanımaya ve
anlamaya çalışın. Deneme ile öğrenirim. Bana ayak
uydurmakta güçlük çekebilirsiniz. Oyunda, arkadaşlıkta
ve uğraşılarımda özgürlük tanıyın. Beni her zaman her
yerde koruyup horlamayın. Davranışlarımın sonuçlarını
kendim görürsem, daha iyi öğrenirim. Bırakın,
kendi işimi, kendim göreyim. Büyüdüğümü başka
nasıl anlarım yoksa. Büyümeyi çok istiyorsam da,
ara sıra yaşımdan küçük davranmaktan
kendimi alamıyorum. Bunu önemsemeyin, ama
beni şımartmayın da. Hep çocuk kalmak isterim
sonra. Her istediğimi elde edemeyeceğimi biliyorum.
Ancak siz verdikçe, almadan edemiyorum. Bana yerli,
yersiz söz de vermeyin.Sözünüzü tutmayınca, sizlere
güvenim azalıyor. Bana kesin ve kararlı davranmaktan
çekinmeyin. Yoldan saptığımı görünce
beni sınırlayın. Koyduğunuz kurullar ve yasakların
hepsini begendiğimi söyleyemem. Ancak, hiç
kısıtlamayınca, ne yapacağımı şaşırıyorum.
Tutarsız davrandığınızı görünce, hem bocalıyor,
hem de bundan yararlanmadan yapamıyorum.
Öğütlerinizden çok, davranışlarınızdan etkilendiğimi
unutmayın. Beni eğitirken ara sıra yanlışlar
yapabilirsiniz. Bunları çabuk unuturum. Ancak
birbirinize saygı ve sevginizin azaldığını
görmek beni yaralar ve sürekli tedirgin eder.
Çok konuşup, çok bağırmayın. Yüksek sesle
söylenenleri ben pek duymam. Yumuşak ve
kesin sözler bende daha iyi bir iz
bırakır. "Ben senin yaşındayken" diye
başlayan söylevleri hep kulak ardına atarım.
Küçük yanılgılarımı büyük suçmus gibi başıma
kakmayın. Bana yanılma payı bırakın. Beni
yaramazlıklarım için kötü çocukmuşum
gibi yargılamayın. Yanlış davranışım üzerinde
durup düzeltin. Ceza vermeden önce beni dinleyin.
Suçumu aşmadığı sürece, cezama katlanabilirim.
Beni dinleyin. Öğrenmeye en yakın olduğum
anlar, soru sorduğum anlardır. Açıklamalarınız
kısa ve özlü olsun. Beni yeteneklerimin üstünde işlere
zorlamayın. Ama başarabileceğim işleri yapmamı
bekleyin. Bana güvendiğinizi belli edin. Beni destekleyin,
hiç değilse, çabamı övün. Beni başkaları ile
karşılaştırmayın. Umutsuzluğa kapılırım. Benden
yaşımın üstünde olgunluk beklemeyin.
Bütün kuralları birden ögretmeye kalkmayın.
Bana süre tanıyın. Yüzde yüz dürüst davranmadığımı
gördüğünüzde ürkmeyin. Beni köşeye sıkıştırmayın.
Yalana sığınmak zorunda kalırım. Sizi çok bunaltsam da,
soğukkanlılığınızı yitirmeyin. Kızgınlığınızı haklı
görebilirim, ama beni aşağılamayın. Hele başkalarının
yanında onurumu kırmayın. Unutmayın ki, bende sizi
başkalarının önünde güç durumda bırakabilirim. Bana
haksızlık ettiğinizi anlayınca, açıklamaktan çekinmeyin.
Özür dileyişiniz, size olan sevgimi azaltmaz, tersine,
beni size daha çok yaklaştırır. Aslında ben sizleri
olduğunuzdan daha iyi görüyorum. Bana kendinizi
yanılmaz ve erişilmez göstermeye çabalamayın.
Yanıldığınızı görünce üzüntüm büyük olur. Bana
verdikleriniz yanında benden istetediklerinizin zor
olmadığını da biliyorum. Yukarıda sıraladığım istekler
size çok geldiyse, bir çoğundan vazgeçebilirim, yeter ki
beni ben olarak seveceğinize olan inancım sarsılmasın.
Benden "Örnek çocuk" olmamı istemezseniz,
ben de sizden kusursuz anne-baba olmanızı
beklemem, severek ve anlayışlı olmanız bana yeter.
Sizin çocuğunuz olarak doğmak elimde değildi.
Ama seçme hakkım olsaydı, sizden
başka kimsenin çocuğu olmak istemezdim.
Sizi seviyorum.
Çocuğunuz