H
Bu kaçıncı yangınıdır virane gönlün
Kaç fırtınalar gördü eğilmedi rüzgara
Kırık gönüllerin duası olur hüzün
Sesler yankılanır varır gider ALLAH’a(CC)
Yakma, bu ateşi sular söndüren değil
Kalptir söyleyeni, onulmaz dertler derin
Bir dert ki sözler dermanı değil
Gözyaşı çare olur, göz yaşlarımı verin
Kaçmak isterken akıl, deli gibi kendinden
Ne sen kalırsın artık, ne ben ne de özlenen
Bir mateme tutulur yas tutar divaneler
Ölüm gonca gül olur, dirimi verin yeter
Alıcı kuşlar gibi ömrümden alır gider
Uzarken can çekişen, yitip giden gölgeler
Tanesi tohumunda saklı olan gerçektir
Gerçek sinede kalmaz, söyleyen söylenendir
Yol olurken her şey bilinmez bir mekana
Vardı-Gitti bu ceset kayboldu bir sokakta
Yürürken, hüzün dolu, yalnız ve düşünceli
Aklım kendinde değil, kendi çıkmazlarında…
Karanlık ruhumda demirden bir kelepçe
Şeytanım hesap verir kaderimse dilekçe
Gözlerimde yalnızlığın rengini görürsün
Bir derdim var anlatsam yazık olur ölürsün
Uzarken gölgeler yüzünde perde perde
Seherin kızıl rengi iniyordu her yere
Yanarken ruhumda sana hasret ateşi
Öyle bir iç çektim ki söndürürdü güneşi
Zor geliyordu artık bu hayatı yaşamak
Kement atmış boynuma zaman denen bu cellat
Çocuk bir ses duydum dedi: Sanki son durak
Ey yalnızlar yalnızı burası çıkmaz sokak
Hado77
Kaç fırtınalar gördü eğilmedi rüzgara
Kırık gönüllerin duası olur hüzün
Sesler yankılanır varır gider ALLAH’a(CC)
Yakma, bu ateşi sular söndüren değil
Kalptir söyleyeni, onulmaz dertler derin
Bir dert ki sözler dermanı değil
Gözyaşı çare olur, göz yaşlarımı verin
Kaçmak isterken akıl, deli gibi kendinden
Ne sen kalırsın artık, ne ben ne de özlenen
Bir mateme tutulur yas tutar divaneler
Ölüm gonca gül olur, dirimi verin yeter
Alıcı kuşlar gibi ömrümden alır gider
Uzarken can çekişen, yitip giden gölgeler
Tanesi tohumunda saklı olan gerçektir
Gerçek sinede kalmaz, söyleyen söylenendir
Yol olurken her şey bilinmez bir mekana
Vardı-Gitti bu ceset kayboldu bir sokakta
Yürürken, hüzün dolu, yalnız ve düşünceli
Aklım kendinde değil, kendi çıkmazlarında…
Karanlık ruhumda demirden bir kelepçe
Şeytanım hesap verir kaderimse dilekçe
Gözlerimde yalnızlığın rengini görürsün
Bir derdim var anlatsam yazık olur ölürsün
Uzarken gölgeler yüzünde perde perde
Seherin kızıl rengi iniyordu her yere
Yanarken ruhumda sana hasret ateşi
Öyle bir iç çektim ki söndürürdü güneşi
Zor geliyordu artık bu hayatı yaşamak
Kement atmış boynuma zaman denen bu cellat
Çocuk bir ses duydum dedi: Sanki son durak
Ey yalnızlar yalnızı burası çıkmaz sokak
Hado77
