Gönül
Durup dururken
Niye bir yere uçsun
Çırpınsın,
Dikenler arasında kan ağlasın
Sancı ve ıstırabın içinde yaşasın,
Gülmeyi unutsun
Bir çare adına bakınsın dursun
Gelip geçenin gölgesine sığınsın
Bin hüzün içinde
Çaresizliğe adansın
Umut adına sığınmalara başlasın
En müşkül
Durumda en yakına el açsın
En kalbi samimiyetle ağlasın
Gözlerden
Yaş inerken
Başka âlemlerde uyansın
Ne kadar sinesine
Gam ve keder nüksetmişse
Elen haline dönüşüp, yeis içinde
Aczi yete
Terk etmişse
Nisan yağmurları gibi
Ümitler devreye girsin
Gönül
Sürur ile müstefit olsun
Ağlayan gözler gülerken
Silinmeyen
İzler hüzün zerk etmesin
Sevda her haliyle vefaya
Adanmışlığa,
Sadakat ve duyarlılığa
Aşkın en nadide veçhesinden yaşanmasına
Kahır
Ve hırstan azar olunup,
Muhabbet sağanağına
Muştuların
En latif olan vaktinin şahitliğine
Yumuşak bir şekilde duygu ve düşünceleri
yaşamak için fırsat tanısın
Mustafa CİLASUN