Çanını da al git...
“Baba” dedi.
“Sence şu resmin altına ne yazmalıyım?”
İlkokul 7 ’ye gidiyor.
Önüme koyduğu kitap Türkçe Çalışma Kitabı.
Milli Eğitim Onaylı.. Devlet Yayını..
18’inci sayfa.
Resimde Nasrettin Hoca ve Noel Baba yan yana.
Hoca eşeğe, Noel Baba geyiğe ters binmiş.
Akıllarınca espri yapmışlar. Ama ilginç ayrıntılar var.
Hoca’nın elinde Müslümanları sembolize eden Tesbih.
Noel Baba’nın elinde ise Kutsal Kilise Çanı!
Arada barış güvercinleri uçuşuyor, gagalarında kalpten halkalarla.
***
Belli ki Dinler arası Diyalog ve Hoşgörü adına konmuş resim. Zaten neler yapmadık ki diyalog ve hoşgörü için.
İmamlarla- Hahamlara futbol maçı bile oynattık.
Ama bir gariplik var ortada.
Biz diyalog adına ilkokul kitaplarımıza eli çanlı Noel Baba’yı koyarken,
Irak da 1 milyon 200 bin insan öldü.
Biz hoşgörü adına ilkokul kitaplarını paskalya yumurtaları ve haçlarla donatırken,
Filistin’de binlerce çocuk yetim kaldı.
Bu kadar hoşgörülüysek, Noel Baba’ya gösterdiğimiz hoşgörüyü kendi çocuklarımızdan niye esirgiyoruz?
Neden okulun bodrumunda çocuklar namaz kıldı diye ortalık ayağa kalkıyor?
Neden çocukları camiye götüren öğretmen hakkında soruşturma açılıyor?
Neden hala 15 yaşından küçüklere Kur’an öğrenimi yasak?
***
Bu düşüncelerle dalmışım..
“Baba” dedi yine..
“Söylesene!.. Sence ne yazmalıyım bu resmin altına”
Yaz oğlum dedim:
“Çanını da al git”
Çünkü…
Nasrettin Hoca olsa öyle derdi..
