Kur'an-ı Kerim, büyü konusunda Müslümanları net bir şekilde uyarmakta ve büyünün kaynağı konusunda da bilgi vermektedir. Bu konuda en çok başvurulan Kur'an-ı Kerim suresi Bakara'dır ve bu surenin 102. ayetidir. Bu ayette Babil'e imtihan için gönderilen Harut ve Marut isimli iki meleğin hikayesinden bahsedilir. Aynı ayette, mührü ile meşhur Hz.Süleyman'a da yer verilir.
Bakara Suresi'nin 102. ayeti; Süleyman'ın mülküne dair, şeytanların uydurup takip ettikleri şeylerin ardına düştüler. Halbuki Süleyman küfretmedi. Fakat o şeytanlar küfrettiler. İnsanlara sihir ve Babil'de Harut ve Marut adlı iki melek üzerine indirilen şeyleri öğretiyorlardı. Halbuki o ikisi, 'Biz ancak bir imtihan için gönderildik. Sakın büyü yapmaya cevaz verip de kafir olma' demedikçe bir kimseye öğretmezlerdi. İşte bunlardan, kişi ile karısının arasını ayıracak şeyler öğreniyorlardı. Fakat Allah'ın izni olmadıkça bununla kimseye zarar verebilir durumda değillerdi. Kendilerine zarar verecek, faydası dokunmayacak birşey öğreniyorlardı. Andolsun ki, onu her kim satın alırsa, ahirette onun bir nasibi olmadığını gayet iyi biliyorlardı. Fakat canlarını sattıkları o şey ne kötüdür, keşke bunu bilselerdi
Büyü konusunda İslam dini bütün emir ve yasaklarıyla net ve açıktır. Herşeyin yeri ve makamı, hayatın düzeni, yaşanışı bellidir. Bu yüzden büyüler konusuna girmeden önce kaybedebileceklerinizi enine boyuna düşünmeli, getirisi ve götüreceklerini terazide iyi tartarak karar vermelisiniz.
İslam bilginleri büyü yapmayı Kur'an ve sünnete dayanarak büyük günahlardan saymışlardır. Hatta yapılan büyünün küfrü gerektiren cinsten olması halinde yapanın da kafir olacağını söylemişler ve buna göre de çeşitli hükümler ortaya koymuşlardır.
İslam alimleri, sihir yapmayı, Kur'an ve Sünnete dayanarak büyük günahlardan saymışlardır. Hatta yapılan büyünün küfrü gerektiren cinsten olması halinde yapanın da kafir olacağını söylemişlerdir. Sihir öğrenmek ve öğretmek ise haram kılınmıştır. Ancak sihre karşı bir önlem alınması açısından olaya bakanlarsa, sihri bir ilim olarak öğrenmenin haram olmadığını savunmuşlardır. Hanefi Mezhebi alimlerinden bazıları da bu görüştedir.
İslam dini, kapalı, marjinal ve kişilere göre değişen, çeşitli anlamlara çekilebilen bir din değildir. İslam'ın bütün emir ve yasakları oldukça açık ve nettir. Her şeyin yeri ve makamı, hayatın tanzimi ve yaşanışı bellidir. Örneğin hastalıklar karşısında Kur'an'da ve Sünnet'te oldukça fazla yer alan tıp konuları yol göstermekte, tedavinin de bu yolla olacağı bildirilmektedir.
Fahreddin—i Razi tefsirinde sihrin sekiz çeşidini şöyle saymış:
1- Gildani sihri; semavi kuvvetlerle yeryüzüne ait güçlerin karışımı yoluyla meydana getirildiği söylenen ve tılsım adı verilen şeylerdir.
2- Evham sahiplerinin ve kuvvetli kişilerin sihirleri; insan ruhunun terbiye ile kuvvetlenip, tesir gücünün artacağını düşünenlerin büyüleri. Sihrin en tehlikeli olanı budur.
3- Ervah—ı ardıye; cinlerden yardım görme yoluyla yapılan sihirdir ki, bu yolla yapılan ve yapılacak sihirlerin varlığını inkar değil, kabul etmek gerekir.
4- Tahayyülat, yani gözü yanıltmak ve el çabukluğu denilen sihirdir ki, bunlara sihirden ziyade hokkabazlık ve şa’beze adı verilir. Bunun esası duyuları aldatmaktır.
5- Aletlerden istifade ederek acayip şeyler göstermek suretiyle ortaya konan sihir. Firavun’un sihirbazları böyle yapmışlardı; değnekleri civa ile doldururlarmış. Altlarından ısı verilince veya güneşin etkisiyle ısınan ipler ve değnekler hemen harekete geçip kaymaya ve yürümeye başlarmış.
6- Birtakım maddelerin ve ilaçların kimyevi özelliklerinden yararlanarak yapılan sihirlerdir.
7- Ta’lik kalb(kalbi çelme) suretiyle yapılan sihirdir. Sihirbaz kişinin duyu ve düşüncelerine etki ederek (ümit, korku) yapacağını yapar.
8- Koğuculuk, fitnecilik gibi el altından yürütülen gizli fitne ve tezvirat, akla, hayale gelmez bozgunculuk, vasıtalı veya doğrudan tahrikler ve aldatmalar ile yapılan sihirdir ki, halk arasında en bol ve en yaygın kısmı da budur.
Ebu'd Derya (r.a.)'dan rivayet edilen bir hadis-i şerifte: Allah Teala Hazretleri hastalığı da ilacı da indirmiştir. Ve her hastalığa bir ilaç vermiştir. Öyleyse tedavi olun. Ancak haram olan şeyle tedavi olmayın. buyurmuştur. Son cümlede geçen haram olan tedaviye büyü de dahildir.
Bakara Suresi'nin 102. ayeti; Süleyman'ın mülküne dair, şeytanların uydurup takip ettikleri şeylerin ardına düştüler. Halbuki Süleyman küfretmedi. Fakat o şeytanlar küfrettiler. İnsanlara sihir ve Babil'de Harut ve Marut adlı iki melek üzerine indirilen şeyleri öğretiyorlardı. Halbuki o ikisi, 'Biz ancak bir imtihan için gönderildik. Sakın büyü yapmaya cevaz verip de kafir olma' demedikçe bir kimseye öğretmezlerdi. İşte bunlardan, kişi ile karısının arasını ayıracak şeyler öğreniyorlardı. Fakat Allah'ın izni olmadıkça bununla kimseye zarar verebilir durumda değillerdi. Kendilerine zarar verecek, faydası dokunmayacak birşey öğreniyorlardı. Andolsun ki, onu her kim satın alırsa, ahirette onun bir nasibi olmadığını gayet iyi biliyorlardı. Fakat canlarını sattıkları o şey ne kötüdür, keşke bunu bilselerdi
Büyü konusunda İslam dini bütün emir ve yasaklarıyla net ve açıktır. Herşeyin yeri ve makamı, hayatın düzeni, yaşanışı bellidir. Bu yüzden büyüler konusuna girmeden önce kaybedebileceklerinizi enine boyuna düşünmeli, getirisi ve götüreceklerini terazide iyi tartarak karar vermelisiniz.
İslam bilginleri büyü yapmayı Kur'an ve sünnete dayanarak büyük günahlardan saymışlardır. Hatta yapılan büyünün küfrü gerektiren cinsten olması halinde yapanın da kafir olacağını söylemişler ve buna göre de çeşitli hükümler ortaya koymuşlardır.
İslam alimleri, sihir yapmayı, Kur'an ve Sünnete dayanarak büyük günahlardan saymışlardır. Hatta yapılan büyünün küfrü gerektiren cinsten olması halinde yapanın da kafir olacağını söylemişlerdir. Sihir öğrenmek ve öğretmek ise haram kılınmıştır. Ancak sihre karşı bir önlem alınması açısından olaya bakanlarsa, sihri bir ilim olarak öğrenmenin haram olmadığını savunmuşlardır. Hanefi Mezhebi alimlerinden bazıları da bu görüştedir.
İslam dini, kapalı, marjinal ve kişilere göre değişen, çeşitli anlamlara çekilebilen bir din değildir. İslam'ın bütün emir ve yasakları oldukça açık ve nettir. Her şeyin yeri ve makamı, hayatın tanzimi ve yaşanışı bellidir. Örneğin hastalıklar karşısında Kur'an'da ve Sünnet'te oldukça fazla yer alan tıp konuları yol göstermekte, tedavinin de bu yolla olacağı bildirilmektedir.
Fahreddin—i Razi tefsirinde sihrin sekiz çeşidini şöyle saymış:
1- Gildani sihri; semavi kuvvetlerle yeryüzüne ait güçlerin karışımı yoluyla meydana getirildiği söylenen ve tılsım adı verilen şeylerdir.
2- Evham sahiplerinin ve kuvvetli kişilerin sihirleri; insan ruhunun terbiye ile kuvvetlenip, tesir gücünün artacağını düşünenlerin büyüleri. Sihrin en tehlikeli olanı budur.
3- Ervah—ı ardıye; cinlerden yardım görme yoluyla yapılan sihirdir ki, bu yolla yapılan ve yapılacak sihirlerin varlığını inkar değil, kabul etmek gerekir.
4- Tahayyülat, yani gözü yanıltmak ve el çabukluğu denilen sihirdir ki, bunlara sihirden ziyade hokkabazlık ve şa’beze adı verilir. Bunun esası duyuları aldatmaktır.
5- Aletlerden istifade ederek acayip şeyler göstermek suretiyle ortaya konan sihir. Firavun’un sihirbazları böyle yapmışlardı; değnekleri civa ile doldururlarmış. Altlarından ısı verilince veya güneşin etkisiyle ısınan ipler ve değnekler hemen harekete geçip kaymaya ve yürümeye başlarmış.
6- Birtakım maddelerin ve ilaçların kimyevi özelliklerinden yararlanarak yapılan sihirlerdir.
7- Ta’lik kalb(kalbi çelme) suretiyle yapılan sihirdir. Sihirbaz kişinin duyu ve düşüncelerine etki ederek (ümit, korku) yapacağını yapar.
8- Koğuculuk, fitnecilik gibi el altından yürütülen gizli fitne ve tezvirat, akla, hayale gelmez bozgunculuk, vasıtalı veya doğrudan tahrikler ve aldatmalar ile yapılan sihirdir ki, halk arasında en bol ve en yaygın kısmı da budur.
Ebu'd Derya (r.a.)'dan rivayet edilen bir hadis-i şerifte: Allah Teala Hazretleri hastalığı da ilacı da indirmiştir. Ve her hastalığa bir ilaç vermiştir. Öyleyse tedavi olun. Ancak haram olan şeyle tedavi olmayın. buyurmuştur. Son cümlede geçen haram olan tedaviye büyü de dahildir.