16. asır şairlerinden Bursalı Âşık Çelebi bir güzele gönül verdi. Fakat gönül verdiği dilber güzelliğine mağrur, biçare Âşık’ın yüzüne bile bakmazdı. Bir gün yârânından biri Âşık Çelebi’ye “Yazık değil mi ki böyle vefası yok, cefası çok bir dilber uğruna kül olursun?” dedi. Şair “Sevdiğimden aradığım vefa değil, cefadır!” cevabını verdi. “Ama sevgilim dediğin senin yüzüne bile bakmaz!” sorusunu şöyle cevapladı: “Efendi! Sen cahil ve gafilmişsin! Sevgilim yüzüme bakmaz değil, aşkımın şâşaası karşısında gözleri kamaşır, bakamaz!”
