BOYKOT
Müslümanız diyoruz.
Ama her tarafımız Müslümanları öldürenlerin mallarıyla dolu.
Bu nasıl bir çelişkidir?
Cihada gidemiyoruz.
Ama en azından oradaki kardeşlerimize zulmedenlerin gücünü kırmak adına onların malını almazsak nolur ki?
Rabbimize: “Allah’ım. Cihada gidecek gücüm yoktu.
Onlara engel olacak bir gücüm de yoktu.
Yapabildiğim sadece dua etmek ve zalimlere lanet etmek, bir de onların mallarını almayarak zalimlerin gücünü kendi çağımda kırmak vardı.
Ben de onu yaptım.” Desek nolur ki?
70 milyonluk bir ülkedeyiz. Hadi bunun yarısını yaşı küçük ya da çok büyük, kola içemez diyerek saymayalım. Kaldı 35 milyon. Hadi onun da 3/5 ini kola içmiyor diye ayıralım – ki sayının böyle olduğunu da hiç zannetmiyorum. Kaldı 14 milyon. Hadi onun yarısı da Cocacola içmesin. 7 milyon. Hadi yarısını da ben düşeyim 3,5 milyon. Bu 3,5 milyon insan kola almaya gittiğinde bunu düşünüp sadece bir kez kola almasa, o firma sadece Türkiye’de ne kadar zarar eder siz düşünün.
Biz tüketiciyiz. Gücümüzün farkına varın. Mallarını alarak onları güçlendirmek de, mallarını almayarak onları zayıf düşürmek de bizim elimizde…
“Sadece benle olmaz.” demeyin. Bunu demek yerine, senle olmayacağını ama toplu yapınca olacağını diğer vicdan sahiplerine de farkettirin.
Engin Noyan’ın sigarayı bırakışını beraber okuyalım:
“Gecenin ikisi. Koltuğuma oturmuşum. Sigarayı içime çektim. Ooohhhh…
Sonra düşündüm. Acaba Rasulullah yanımda olsaydı bundan rahatsız olur muydu?
Olurdu.
O halde bunu bırakmam lazım.
Sonra her canım sigara istediğinde bunu düşündüm ve bir salavat getirdim.”
Biz de her cocacola veya bir başka zalim malını alacakken, “Ama bu diğerinden daha lezzetli ve ucuz.” diye düşünmek yerine, onun parasıyla kardeşlerimizi düşünsek, acaba vicdanımız halen o malı aldırır mı?
Acaba tam alacakken, elimizi uzattığımızda bunları düşünsek ve “Allah’ım, sen kardeşlerimize yardım et.” Desek vicdanımız bize engel olmaz mı?
Olmuyor mu?
O halde oturun ve Nisa Suresi’nin 136. ayetini biraz daha düşünün:
“Ey iman edenler, iman edin.”
