Değerli Üyeler.Lütfen,bana yol gösterin.
Ben,45 yaşında evli 2 çocuk babasıyım.Devlet memuruyum.Yaklaşık 10 yıl maddi ve manevi sıkıntılar çektim.Bekarlık dahil hiç gönül ilişkisi yaşamadım.Mutaassıp bir insanımdır.Hiçbir kadınla birlikte olmadım.Hayatımdaki tek kadın şu anki eşim.Yaşadığım yer ufak ve mutaassıp bir kasaba.Eşimle bir kaç kez boşanma aşamasına geldik.Cinsel hayatımda da sorunlar yaşadım.Çocuklar olmasaydı,kesin ayrılırdık.Yaklaşık 6 ay önce 23 yaşında bir üniversite öğrencisi ile tanıştım.Okuldan arta kalan zamanlarda bizim kurumda çalışıyor.(Staj gibi).Halen devam ediyor.Kendisi bizim kasabaya yakın bir yerden.İlk zamanlar bazı sorunlar yaşadığı için bir abi gibi ona yardımcı olduk,birkaç arkadaşla beraber.Hep ona yol gösterdik.Biraz gençlikten de olsa gerek hata yapma ihtimali yüksek bir kız.Bazı noktalarda zaafı var.(Cinsellik gibi)Bizi hiç bırakmıyor.Bilhassa bana çok alıştı.Evime birkaç kez geldi.Eşim de tanıyor.Ona zarar gelmesini istemiyorum.Fakat yaklaşık 1 haftadan beri bana bir şeyler olmaya başladı.Birkaç gün önce beraber mesai yaptık,biraz da muhabbet ettik.Onun hareketleri beni cesaretlendirdi.Biraz daha fazla yakınlaşmaya başladım kendisine.Devamlı yanımda olsun istiyorum.benden ayrı olduğu zaman telefonla konuşmak istiyorum ve bir bahaneyle konuşuyorum.O da zaten konuşmayı seven biri.Gece-gündüz kafamın içinde.Sabah uyanıyorum aklımda.mesela şu anda bile aklımda o var.İstesem onunla birlikte olurum,ama şimdiye kadar yapmadığım bir şeyi yapmakta istemiyorum.Eğer benim yerimde bir başkası olsaydı onunla birlikte olurdu.Birkaç defa nerdeyse ona ilgi duyduğumu söylüyordum.O da bana ilgi duyuyor bunu hissediyorum.Dün köyüne gitti.Beni sen götürsene köye dedi.Bir sakatlık yapacağım diye korkuyorum.Aklım,beynim,yüreğim karmaşık bir halde.Benden hem uzak olmasını istiyorum hem de yakın olmasını. Yani uzun lafın kısası;Eğer yaşım 25 olsaydı kesinlikle onunla evlenirdim.Şimdi sizlerden isteğim;Bana bir yol göstermeniz.Ben ne yapayım şimdi.Ben bu duygulardan nasıl kurtulurum?
Ben,45 yaşında evli 2 çocuk babasıyım.Devlet memuruyum.Yaklaşık 10 yıl maddi ve manevi sıkıntılar çektim.Bekarlık dahil hiç gönül ilişkisi yaşamadım.Mutaassıp bir insanımdır.Hiçbir kadınla birlikte olmadım.Hayatımdaki tek kadın şu anki eşim.Yaşadığım yer ufak ve mutaassıp bir kasaba.Eşimle bir kaç kez boşanma aşamasına geldik.Cinsel hayatımda da sorunlar yaşadım.Çocuklar olmasaydı,kesin ayrılırdık.Yaklaşık 6 ay önce 23 yaşında bir üniversite öğrencisi ile tanıştım.Okuldan arta kalan zamanlarda bizim kurumda çalışıyor.(Staj gibi).Halen devam ediyor.Kendisi bizim kasabaya yakın bir yerden.İlk zamanlar bazı sorunlar yaşadığı için bir abi gibi ona yardımcı olduk,birkaç arkadaşla beraber.Hep ona yol gösterdik.Biraz gençlikten de olsa gerek hata yapma ihtimali yüksek bir kız.Bazı noktalarda zaafı var.(Cinsellik gibi)Bizi hiç bırakmıyor.Bilhassa bana çok alıştı.Evime birkaç kez geldi.Eşim de tanıyor.Ona zarar gelmesini istemiyorum.Fakat yaklaşık 1 haftadan beri bana bir şeyler olmaya başladı.Birkaç gün önce beraber mesai yaptık,biraz da muhabbet ettik.Onun hareketleri beni cesaretlendirdi.Biraz daha fazla yakınlaşmaya başladım kendisine.Devamlı yanımda olsun istiyorum.benden ayrı olduğu zaman telefonla konuşmak istiyorum ve bir bahaneyle konuşuyorum.O da zaten konuşmayı seven biri.Gece-gündüz kafamın içinde.Sabah uyanıyorum aklımda.mesela şu anda bile aklımda o var.İstesem onunla birlikte olurum,ama şimdiye kadar yapmadığım bir şeyi yapmakta istemiyorum.Eğer benim yerimde bir başkası olsaydı onunla birlikte olurdu.Birkaç defa nerdeyse ona ilgi duyduğumu söylüyordum.O da bana ilgi duyuyor bunu hissediyorum.Dün köyüne gitti.Beni sen götürsene köye dedi.Bir sakatlık yapacağım diye korkuyorum.Aklım,beynim,yüreğim karmaşık bir halde.Benden hem uzak olmasını istiyorum hem de yakın olmasını. Yani uzun lafın kısası;Eğer yaşım 25 olsaydı kesinlikle onunla evlenirdim.Şimdi sizlerden isteğim;Bana bir yol göstermeniz.Ben ne yapayım şimdi.Ben bu duygulardan nasıl kurtulurum?
