Cenâb-ı Hak bir âyet-i kerîmede şöyle buyurur:
“Onlar cehennemde, «Ey Rabbimiz! Bizi buradan çıkar da dünyada iken yaptıklarımızdan başka ameller işleyelim, çokça sâlih ameller yapalım» diye feryâd ederler. (Onlara şöyle denilir
«Sizi, düşünüp öğüt alabilecek bir kişinin düşünebileceği kadar bir ömür vermedik mi? Size uyarıcı da gelmişti. Öyle ise tadın azabı! Çünkü zâlimlerin hiçbir yardımcısı yoktur.” (Fâtır, 37)
* * *
“Pişmanlığın en kötüsü, kıyâmet gününde duyulandır.” (Vâkıdî, III, 1016-1017; Kudâî, Müsnedü’ş-şihâb, no: 1337)
* * *
“–Bu vefât eden zât acaba şu anda dünyaya geri dönüp sâlih amellerini, zikirlerini artırmayı ve günahlarına daha fazla istiğfar etmeyi düşünüyor mudur?” diye sordu. O zât da:
“–Evet, tabiî ki düşünüyordur” dedi. Bunun üzerine Hasan Basrî Hazretleri şöyle buyurdu:
“–O hâlde bize ne oluyor ki bu vefât eden kişi gibi düşünmüyoruz?” (İbnü’l-Cevzî, el-Hasenü’l-Basrî)