BİR MEDENİYETİMİZ VARDI
“Ben müslümanım kadim güneşin arkadaşıyım. Her şeyi kazandım sonra hepsi elden gitti.” ( Endülüs lü bir göçmenin mağara duvarına yazdıklarından)
İstekler denizinde boğulmadan önceydi.
Heva ve heves selinde çerçöp, şehvet dehlizlerinde sürünmeden önceydi.
Taklit etmeden, hakkı ve hakikati de tenkitten önceydi
Süte su katmadan
Arıya şeker vermeden
Daha küfür/kötülük; bilimi gasp etmeden önceydi
İşte o vakit;
Bir medeniyetimiz vardı.
Çok eskiden, insanlık bebeklik çağını yaşarken,
Zaman durgun vahşet kol gezerken,
Aztek tanrısına yılda 20.000 mahsum kız çocuğu diye adanırken,
Roma/Bizans kodamanları yeniden et yemek için parmakları ile kusup tekrar yemeye otururken, insanlık denizi bulanmış vicdan bir köşeye sinmişken,
Hintli; 360 milyon tanrıya, yunan; teslis masalına taparken,
Bir medeniyetimiz vardı.
Avrupa temizlik, taharet bilmezken
Kadının insanlığı tartışılıp daha insan olup olmadığına, karar verilmemişken,
Fransa din konseyi; “kadın insandır ama sadece erkeğe hizmet etmek için yaratılmıştır” derken, insanlık merhametten kutuplar gibi soğuk, taşlar gibi katı ve sert
İnsan kafatasından içki içecek kadar da öfke seline kapılmışken,
Bir medeniyetimiz vardı.
Daha kıblemiz batı değil, Kâbe iken
Zihinler bulanmış, kalpler kirlenmiş, vicdan paslanmış değilken,
Kürtaj adı altında çocuklarımızı katl,
Fikir cambazları, caka satmamışken,
Tarihini ve fikrini gâvura hibe
Kızını kumar masasında kaybetmemişken
Bir medeniyetimiz vardı.
Bir vakit mimsiz medeniyet kendine mim harfini ararken biz hakikaten üstündük,
Kâşiftik meraklıydık, okuyorduk
Cehaleti boş verin,
Düşünsel eserlerimizin üstünlüğünden biz dahi şaşar belki korkuyorduk
Avrupalılar bizim okullarımızda tahsildeydi, bizim âlimlerimizin kitapları vardı üniversitelerinde.
Yunan ve Helen, uygarlıklarını bizim tercümelerimizden okuyorlardı. Onların en üstün bilgiç krallarının ancak 1.000’i bulan kitabı varken;
Bizde milyon tane kitap için;
Saray ayıranlar vardı.
Yeryüzünün en büyük kütüphanesi olan “Bey’tül hikme” bize aitti.
Nereden bakarsanız bakın
Bir medeniyetimiz vardı.
Biz postacı değildik
Bilim eserlerini onlara ulaştırmakla işimiz bitmiyordu.
Teorik değil, şu çokça savunulan deneysel bilimi ve onun metodolojisini biz yaptık, bulduk.
Onların değil, bizim kitabımız “oku” (ikra: 1) emriyle başlıyordu.
Kitaplı kâfiri, kitapsız kâfirden üstün tutan kitap, bizde vardı.
Hem; “ehli kitap “ diye onları üstün tutanda bizdik.
Esir aldığı düşmanını; “10 Müslüman’a okuma yazma öğretsin sonra bırakırım” diyen bizim ümmi peygamberimizdi. Dünya’nın incisi “kurtuba şehri” bizimdi.
ABD kıtasını dünyanın yuvarlaklığını biz bulduk, yani
Bir medeniyetimiz vardı.
Irkımıza/soyumuza âşık olmadan
Hak ve hakikat bizden kaçmadan
Sıktın ve mertliğin üstü, çamurlu ellerle sıvanmadan önceydi.
Kadınlar gözleriyle balkonlarda
Kız ve oğlanlar, sokak ve çarşıda birbirlerini avlamadan önce
Bir medeniyetimiz vardı.
Başımızda yular
Elimizde Kuran ve bir diğerinde içki ya da viski,
Bilmem ki ne desem yalan;
Ama hakikaten
Bir medeniyetimiz vardı.
Papaz mateus, adlı gâvurun ölüm gününü sevgililer günü olarak kutladığımızı;
Hıristiyanların yozlaşma devrinde “mukaddes ekmeği yiyen bir fareye İsa’nın ruhu girer mi?” tartışmasına benzer tartışmalar yaptığımız,
Selam yerine el ayak kaldırdığımızı, görmememize rağmen
Bir medeniyetimiz vardı.
1095 birinci haçlı seferinde papa “kâfirlerin (Müslümanların)kanıyla yıkanın” diye halkı coşturduğu ve halk da “tanrı bunu istiyor” diye kutsal kan talep ettiği
“askerlerimiz, maarra’da putperest(Müslüman)yetişkinleri kaynar suda haşladılar, çocukları şişlere geçirip pişirdiler ve yiyorlar(frank tarihçi Rudolp) diye yazdığı,
Ve bu bilgi Arap tarihçiler tarafından da doğrulanmıştı.
Onlar öyleydi; ama bizim
Bir medeniyetimiz vardı.
NİÇİN İSLAM MEDENİYETİ?
“fikir kuması”na girerek, hayatlarından hikmet ve irfanı kovmuş nesilleri kurtarmak için,
“lekelenmiş tarih malzemesini ayıklayıp,
Yeniden dirilmek için,
İyi bir niyet ve sağlıklı bir nazarla hayatı; hak ve hakikate hadim kılmak için,
Tarih adlı ölüler malzemesinden dirilere ders vermek için,
Zalim olmamak,
mazlumlara yar olmak,
Düşüne el uzatmak için,
Saklı gerçekleri,
Büyük ümitleri,
Karanlık beyinleri,
Aydınlatmak için,
Geliyorum diyen kazayı işitmek,
Gidiyorum diyen hakkı çevirmek,
Küsen tarafları barıştırmak için.
Hayatı bilmekten,
Geçmişi ezberden öte,
Ötekileştirilmiş,
Berikileştirilmiş,
Sersemleştirilmiş
Bezmiş ve bezdirilmiş halka,
Bir tas su olmak, egemenlerin/müstekbirlerin elinden, bu hayatı kurtarmak için… Tüm bunlar ve daha fazlası için, İSLAM MEDENİYETİ diyoruz
“Ben müslümanım kadim güneşin arkadaşıyım. Her şeyi kazandım sonra hepsi elden gitti.” ( Endülüs lü bir göçmenin mağara duvarına yazdıklarından)
İstekler denizinde boğulmadan önceydi.
Heva ve heves selinde çerçöp, şehvet dehlizlerinde sürünmeden önceydi.
Taklit etmeden, hakkı ve hakikati de tenkitten önceydi
Süte su katmadan
Arıya şeker vermeden
Daha küfür/kötülük; bilimi gasp etmeden önceydi
İşte o vakit;
Bir medeniyetimiz vardı.
Çok eskiden, insanlık bebeklik çağını yaşarken,
Zaman durgun vahşet kol gezerken,
Aztek tanrısına yılda 20.000 mahsum kız çocuğu diye adanırken,
Roma/Bizans kodamanları yeniden et yemek için parmakları ile kusup tekrar yemeye otururken, insanlık denizi bulanmış vicdan bir köşeye sinmişken,
Hintli; 360 milyon tanrıya, yunan; teslis masalına taparken,
Bir medeniyetimiz vardı.
Avrupa temizlik, taharet bilmezken
Kadının insanlığı tartışılıp daha insan olup olmadığına, karar verilmemişken,
Fransa din konseyi; “kadın insandır ama sadece erkeğe hizmet etmek için yaratılmıştır” derken, insanlık merhametten kutuplar gibi soğuk, taşlar gibi katı ve sert
İnsan kafatasından içki içecek kadar da öfke seline kapılmışken,
Bir medeniyetimiz vardı.
Daha kıblemiz batı değil, Kâbe iken
Zihinler bulanmış, kalpler kirlenmiş, vicdan paslanmış değilken,
Kürtaj adı altında çocuklarımızı katl,
Fikir cambazları, caka satmamışken,
Tarihini ve fikrini gâvura hibe
Kızını kumar masasında kaybetmemişken
Bir medeniyetimiz vardı.
Bir vakit mimsiz medeniyet kendine mim harfini ararken biz hakikaten üstündük,
Kâşiftik meraklıydık, okuyorduk
Cehaleti boş verin,
Düşünsel eserlerimizin üstünlüğünden biz dahi şaşar belki korkuyorduk
Avrupalılar bizim okullarımızda tahsildeydi, bizim âlimlerimizin kitapları vardı üniversitelerinde.
Yunan ve Helen, uygarlıklarını bizim tercümelerimizden okuyorlardı. Onların en üstün bilgiç krallarının ancak 1.000’i bulan kitabı varken;
Bizde milyon tane kitap için;
Saray ayıranlar vardı.
Yeryüzünün en büyük kütüphanesi olan “Bey’tül hikme” bize aitti.
Nereden bakarsanız bakın
Bir medeniyetimiz vardı.
Biz postacı değildik
Bilim eserlerini onlara ulaştırmakla işimiz bitmiyordu.
Teorik değil, şu çokça savunulan deneysel bilimi ve onun metodolojisini biz yaptık, bulduk.
Onların değil, bizim kitabımız “oku” (ikra: 1) emriyle başlıyordu.
Kitaplı kâfiri, kitapsız kâfirden üstün tutan kitap, bizde vardı.
Hem; “ehli kitap “ diye onları üstün tutanda bizdik.
Esir aldığı düşmanını; “10 Müslüman’a okuma yazma öğretsin sonra bırakırım” diyen bizim ümmi peygamberimizdi. Dünya’nın incisi “kurtuba şehri” bizimdi.
ABD kıtasını dünyanın yuvarlaklığını biz bulduk, yani
Bir medeniyetimiz vardı.
Irkımıza/soyumuza âşık olmadan
Hak ve hakikat bizden kaçmadan
Sıktın ve mertliğin üstü, çamurlu ellerle sıvanmadan önceydi.
Kadınlar gözleriyle balkonlarda
Kız ve oğlanlar, sokak ve çarşıda birbirlerini avlamadan önce
Bir medeniyetimiz vardı.
Başımızda yular
Elimizde Kuran ve bir diğerinde içki ya da viski,
Bilmem ki ne desem yalan;
Ama hakikaten
Bir medeniyetimiz vardı.
Papaz mateus, adlı gâvurun ölüm gününü sevgililer günü olarak kutladığımızı;
Hıristiyanların yozlaşma devrinde “mukaddes ekmeği yiyen bir fareye İsa’nın ruhu girer mi?” tartışmasına benzer tartışmalar yaptığımız,
Selam yerine el ayak kaldırdığımızı, görmememize rağmen
Bir medeniyetimiz vardı.
1095 birinci haçlı seferinde papa “kâfirlerin (Müslümanların)kanıyla yıkanın” diye halkı coşturduğu ve halk da “tanrı bunu istiyor” diye kutsal kan talep ettiği
“askerlerimiz, maarra’da putperest(Müslüman)yetişkinleri kaynar suda haşladılar, çocukları şişlere geçirip pişirdiler ve yiyorlar(frank tarihçi Rudolp) diye yazdığı,
Ve bu bilgi Arap tarihçiler tarafından da doğrulanmıştı.
Onlar öyleydi; ama bizim
Bir medeniyetimiz vardı.
NİÇİN İSLAM MEDENİYETİ?
“fikir kuması”na girerek, hayatlarından hikmet ve irfanı kovmuş nesilleri kurtarmak için,
“lekelenmiş tarih malzemesini ayıklayıp,
Yeniden dirilmek için,
İyi bir niyet ve sağlıklı bir nazarla hayatı; hak ve hakikate hadim kılmak için,
Tarih adlı ölüler malzemesinden dirilere ders vermek için,
Zalim olmamak,
mazlumlara yar olmak,
Düşüne el uzatmak için,
Saklı gerçekleri,
Büyük ümitleri,
Karanlık beyinleri,
Aydınlatmak için,
Geliyorum diyen kazayı işitmek,
Gidiyorum diyen hakkı çevirmek,
Küsen tarafları barıştırmak için.
Hayatı bilmekten,
Geçmişi ezberden öte,
Ötekileştirilmiş,
Berikileştirilmiş,
Sersemleştirilmiş
Bezmiş ve bezdirilmiş halka,
Bir tas su olmak, egemenlerin/müstekbirlerin elinden, bu hayatı kurtarmak için… Tüm bunlar ve daha fazlası için, İSLAM MEDENİYETİ diyoruz